ΑΣΤΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (2 ΤΟΜΟΙ)

γενική θεωρία (unified theory) που να παρέχει φιλοσοφική επεξήγηση και μεθοδολογική καθοδήγηση, στο πλαίσιο ενός και μόνο αστικού αδικήμα- τος. Όπως δηλαδή υπάρχει το γενικό αστικό αδίκημα της αμέλειας, πρέ- πει και το γενικό αδίκημα της παράνομης πρόκλησης οικονομικής ζη- μιάς ή το γενικό αστικό αδίκημα οικονομικής φύσης (economic tort) να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται ως μια αυτόνομη και ενιαία κατηγορία δικαίου. Η δεύτερη προσέγγιση είναι ότι στον χώρο αυτό δεν συντρέχουν οι προϋ- ποθέσεις για τη δημιουργία ενοποιημένης θεωρίας δικαίου ή ενιαίας αν- τιμετώπισης των οικονομικών αδικημάτων αστικής φύσης. Σε αντίθεση με το αστικό αδίκημα της αμέλειας, στον χώρο αυτό υπάρχουν διάφοροι δύσκολοι παράγοντες δημόσιας πολιτικής και δημοσίου συμφέροντος που δεν προσφέρονται για γενικευμένη θεώρηση και αντιμετώπιση. Επομένως, το νομικό σύστημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να υιοθετήσει μια ενοποιημένη θεωρία (unified theory) στον χώρο αυτό, αλλά πρέπει να αναγνωρίσει, τόσο ιστορικά όσο και μεθοδολογικά, την ύπαρξη διαφό- ρων χωριστών αστικών αδικημάτων οικονομικής φύσης. Μεταξύ αυτών, πρωταρχική θέση έχουν τρία αστικά αδικήματα: (α) της πρόκλησης πα- ράβασης σύμβασης (όταν δηλαδή ο εναγόμενος προκαλεί κάποιον συμ- βαλλόμενο να παραβεί τη σύμβασή του με άλλο πρόσωπο), (β) της πρό- κλησης οικονομικής ζημιάς με τη χρήση παράνομων μέσων και (γ) της αστικής συνωμοσίας. Η θεωρία αυτή δεν αποδέχεται ότι είναι είτε χρή- σιμο είτε δυνατό τα τρία αυτά αστικά αδικήματα να επεξηγηθούν στο πλαίσιο μιας ενοποιημένης θεωρίας, αλλά προχωρεί βάσει του ότι συ- νιστούν τρία χωριστά αστικά αδικήματα, τα οποία έχουν εξελιχθεί ιστο- ρικά με διαφορετικό τρόπο και τα οποία πρέπει να παραμείνουν χωρι- στά. Επομένως, δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό τα τρία αυτά αστικά οι- κονομικά αδικήματα να αντιμετωπίζονται ως κατηγορίες ενός γενικευ- μένου αστικού αδικήματος πρόκλησης οικονομικής ζημιάς, όπως έχει γίνει με το αστικό αδίκημα της αμέλειας. Μια τρίτη ενδιάμεση προσέγγιση είναι ότι, παρά το ότι δεν υπάρχει ένα αστικό οικονομικό αδίκημα αλλά δύο ή ενδεχομένως και περισσότερα, εντούτοις τα εν λόγω αδικήματα έχουν κοινά χαρακτηριστικά, και ιδι- αίτερα το ότι απαιτούν τη χρήση παράνομων μέσων (unlawful means). Με βάση τη θεωρία αυτή, υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ της πρόκλη- σης παράβασης σύμβασης αφενός και της πρόκλησης οικονομικής ζη- μιάς μέσω της χρήσης παράνομων μέσων αφετέρου, αλλά ταυτόχρονα και οι δύο κατηγορίες έχουν κοινά στοιχεία, και πιο συγκεκριμένα (α) 748 ΠΟΛΥΒΙΟΣ Γ. ΠΟΛΥΒΙΟΥ