Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΟΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣE ΞΕΝΕΣ ΕΝΝΟΜΕΣ ΤΑΞΕΙΣ | 57 και για ουσιαστικά ζητήματα είναι πολύ πιο περιορισμένη 179 . Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τις κρίσιμες επισημάνσεις ότι αφενός οι ΗΠΑ έχουν την θλιβερή παγκόσμια πρωτιά όχι μόνο σε ποσοστό κρατουμένων αναλογικά με τον πληθυ- σμό τους, αλλά και στον καθαρό αριθμό τους 180 , και ότι αφετέρου τα πλαίσια των απειλούμενων ποινών είναι ιδιαιτέρως υψηλά 181 και η μετατροπή ή η αναστολή έκτισης των ποινών φυλάκισης για πλημμελήματα δεν είναι σχεδόν αυτονόητη, όπως στη χώρα μας, καθιστά τους κατηγορούμενους πολύ πιο συγκαταβατικούς, αφού στις περισσότερες υποθέσεις έχουν μπροστά τους το ενδεχόμενο της πραγ- ματικής κράτησής τους 182 . Τούτο δε ισχύει ακόμη περισσότερο, όταν οι κατηγο- Rules in Democratic Countries, Ohio State Journal of Criminal Law, Volume 5, 2008, σελ. 642. 179. Βλ. R. Kagan , American and EuropeanWays of Law: Six Entrenched Differences, Institute of European Studies, University Of California, Berkeley, 2006, σελ. 22. 180. Για να αντιληφθούμε τον κίνδυνο πραγματικής έκτισης των επιβαλλόμενων ποινών φυ- λάκισης στις ΗΠΑ, αρκεί να παρατηρήσουμε ότι περισσότεροι από 1.500.000 κατάδικοι κρατούνται σε ομοσπονδιακές και πολιτειακές φυλακές (federal and state prisons), ενώ επιπλέον 750.000 βρίσκονται σε τοπικές φυλακές (local jails). Ο κίνδυνος δε για τους Αφροαμερικανούς και τους Λατινοαμερικανούς είναι ακόμη μεγαλύτερος, καθώς αυτοί αποτελούν το 60% του πληθυσμού των φυλακών (Τούτο ισχύει ιδίως για τους Αφροα- μερικανούς που αποτελούν τον μισό σχεδόν πληθυσμό των φυλακών, ενώ είναι το 13% του συνολικού πληθυσμού των ΗΠΑ. Βλ. W. Stuntz , Unequal Justice, Harvard Law Review, Volume 121, 2008, σελ. 1970 επ.). Αξίζει δε επιπροσθέτως να επισημανθεί ότι ενώ οι ΗΠΑ έχουν το 4% του πληθυσμού της γης, διατηρούν το 21% των εγκλείστων παγκοσμίως. Τα παραπάνω, μάλιστα, στοιχεία δίδουν στις ΗΠΑ τη διεθνή πρωτιά όχι μόνο σε ποσοστό κρατουμένων αναλογικά με τον πληθυσμό τους, αλλά και σε καθαρό αριθμό εγκλείστων, καθώς ακόμη και στην Κίνα ο αριθμός των κρατουμένων εκτιμάται σε περίπου 1.650.000 και στη Ρωσία σε 640.000. Βλ. M. Bagaric, J. Clarke & W. Rininger , Plea Bargaining: From Patent Unfairness to Transparent Justice, Missouri Law Review, Volume 84, 2019, σελ 6 επ. Τα στοιχεία δε αυτά των ΗΠΑ θεωρούνται αναλογικά συγκρίσιμα μόνο με τα αντίστοιχα καθεστώτων, όπως αυτά της Βόρειας Κορέας, της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, της Νοτίου Αφρικής κατά την περίοδο του απαρτχάιντ και της ναζιστικής Γερμανίας. Βλ. D. Savitsky , Is Plea Bargaining a Rational Choice? Differential Subjective Decision Making as an En- gine of Racial Stratification in the United States Prison System, CSESWorking Paper Series, Paper 52, 2013,σελ. 2. Και η οικονομική τους αντανάκλαση είναι βέβαια αντιστοίχως υψη- λή, καθώς εκτιμάται σε περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Βλ. M. Bagaric, J. Clarke & W. Rininger , ό.π., σελ. 10. 181. Βλ C. Alkon , Hard Bargaining in Plea Bargaining: When do Prosecutors Cross the Line?, Nevada Law Journal, Volume 17, 2017, σελ. 405, J. Blume & R. Helm , The Unexonerated: Factually Innocent Defendants Who Plead Guilty, Cornell Law Faculty Working Papers, Pa- per 113, 2014, σελ. 7. 182. Εκτιμάται ότι το 8% των Αφροαμερικανών πολιτών σε εργασιακή ηλικία (black men of working age) βρίσκονται έγκλειστοι σε κάποιες αμερικανικές φυλακές και ότι το 21% όσων έχουν ηλικία 25-44 έχουν εκτίσει ποινή φυλάκισης σε κάποια φάση της ζωής τους. Υπολογίζεται, μάλιστα, ότι ένας στους τρεις Αφροαμερικανούς, ένας στους έξι ισπανόφω- νους και ένας στους δεκαεπτά λευκούς άνδρες θα περάσουν κάποιο διάστημα της ζωής τους στη φυλακή. Το γεγονός αυτό χαρακτηρίζεται όχι άδικα από Αμερικανούς συγγρα-