ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

55 Απ. Άνθιμος Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο – Άρθρο 19 VI. Σύμφωνο συμβίωσης. Για τις σχέσεις γονέων και τέκνων που γεννήθηκαν σε σύμφωνο συμβίωσης, κρίνονται, αν αυτό συνήφθη στην Ελλάδα ή ενώπιον προξενικής αρχής, από το Ν 3719/2008 οι ρυθμίσεις του αντικαταστάθηκαν από το Ν 4356/2015. Αν το σύμφωνο συμ- βίωσης έχει συναφθεί σε άλλο κράτος, αυτές κρίνονται από τους κανόνες ΙΔΔ του κράτους αυτού. Κατ’ άλλη άποψη κρίνονται από την ΑΚ 18 (βλ. σχετ. στα άρθρα 13, 14 ΑΚ). 19 Τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του Οι σχέσεις μητέρας και τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους· 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας της μητέρας. Περιεχόμενα I. Ρυθμιστέα σχέση . ................................ 1 II. Συνδετικό στοιχείο ............................... 2 III. Εφαρμοστέο δίκαιο .............................. 3 IV. Διεθνής δικαιοδοσία ............................ 4 I. Ρυθμιστέα σχέση. Οι «σχέσεις μητέρας και τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του» . Αυτό που γεννήθηκε από την ελεύθερη συμβίωση των γονέων του. Από γάμο ανυπό- στατο, άκυρο ή ακυρώσιμο (βλ. Γραμματικάκη-Αλεξίου, κ.λπ . ΙΔΔ, σελ. 214). Περιλαμβάνεται κάθε ζήτημα που αναφέρεται στις προσωπικές και περιουσιακές σχέσεις. Το επώνυμο, η κατοι- κία, η επιμέλεια του προσώπου του. Η επιτροπεία, η παροχή συναίνεσης για γάμο ή εργασία του τέκνου (βλ. Γ ραμματικάκη-Αλεξίου/Παπασιώπη-Πασιά/Βασιλακάκη , ΙΔΔ, σελ. 224). Το δι- καίωμα της μητέρας στην περιουσία του τέκνου. Η διοίκηση της περιουσίας του και το ζήτημα κατά πόσο για ορισμένες πράξεις απαιτείται η σύμπραξη κρατικής αρχής (ΜΠρΠειρ 689/2008 ΠειρΝομ 2008,55, Μαριδάκης, ΙΔΔ, ΙΙ, σελ. 216), οι γονικές παροχές (βλ. Παπασιώπη-Πασιά, κ.λπ . ό.π., σελ. 224). Δεν περιλαμβάνονται θέματα κληρονομικού δικαίου. Το προδικαστικό ζήτημα της γέννησης κρίνεται από το δίκαιο που ορίζεται από το ΙΔΔ του forum (βλ. Μαριδά- κη, ΙΔΔ, παρ. 47, Καλαβρό, σε Γεωργιάδη/Σταθόπουλο , άρθρο 19). Η υποχρέωση διατροφής μεταξύ μητέρας και τέκνου ρυθμίζεται από τη Σύμβαση της Χάγης του 1973 για το εφαρμοστέο δίκαιο στη διατροφή, που κυρώθηκε με το Ν 3137/2003, η οποία τέθηκε σε ισχύ από 1.9.2003 (βλ. σχετικά Βρέλλη , Οι συμβάσεις της Χάγης για τις υποχρεώσεις διατροφής σελ. 50-52). Η σύμβαση αυτή αντικαταστάθηκε (μόνον ως προς τα κράτη μέλη της ΕΕ) από το Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Χάγης του 2007 ( Άνθιμος , Εφαρμοστέο δίκαιο στις διασυνοριακές-ενωσιακές υποθέσεις διατροφής, Αρμ 2019,935 επ.). Οι διεθνείς συμβάσεις περί επεκτάσεως της αρμοδιό- τητας των εντεταλμένων να δέχονται αναγνωρίσεις εξώγαμων τέκνων Αρχών (Ν 873/1973), και για το νομικό καθεστώς των τέκνων που γεννήθηκαν χωρίς γάμο (Ν 1702/1987) δεν ρυθμίζουν ζητήματα σύγκρουσης νόμων. II. Συνδετικό στοιχείο. α) Η τε λευταία κοινή ιθαγένεια μητέρας και τέκνου, β) η τελευταία κοι- νή συνήθης διαμονή τους, γ) η ιθαγένεια της μητέρας. Εφαρμόζονται διαδοχικά. Αν δεν υπάρ- χει κοινή ιθαγένεια, ο δικαστής θα προστρέξει στον επόμενο σύνδεσμο (βλ. Βούλγαρη, ΑρχΝ 2000,190, Γραμματικάκη-Αλεξίου, κ.λπ . ό.π., σελ. 216). Η διαδοχή είναι αντικειμενική. Οι εν- διαφερόμενοι δεν μπορούν να την επιβάλουν ή να την αποκλείσουν (ΜΠρΘεσ 12939/2017 αδημ.). Τα στοιχεία κρίνονται κατά το χρόνο που ανακύπτει η διαφορά. 6 1 2