ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

56 Άρθρο 20 – ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Απ. Άνθιμος III. Εφαρμοστέο δίκαιο. α) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειας μητέρας και τέκνου (ΜΠρΑθ 1084/2016 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 12939/2017 αδημ.). Κοινή ιθαγένεια υπάρχει όταν και οι δύο έχουν την ιθαγένεια της ίδιας πολιτείας. Τελευταία κοινή ιθαγένεια είναι η χρονικά πλησιέστερη, όταν γεννιέται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου. β) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής (ΜΠρΠειρ 689/2008 ΠειρΝομ 2008,55). Ως τελευταία κοινή διαμο- νή νοείται η χρονικά πλησιέστερη όταν γεννιέται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου και γ) το δίκαιο της ιθαγένειας της μητέρας. Σε περίπτωση πολλαπλής ιθαγένειας της μητέρας κατά το άρθρο 31 εδ. α’ ΑΚ, επικρατεί η ελληνική ιθαγένεια (ΑΠ 99/2014 ΝοΒ 2014,1427). Τα δίκαια εφαρμόζο- νται διαδοχικά. IV. Διεθνής δικαιοδοσία. Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία υπό τους όρους των 3, 592 και 601 ΚΠολΔ. Προς εκδίκαση διαφορών γονικής μέριμνας τέκνων (βλ. ΕφΘεσ 3855/1990 Αρμ 45,381). Ο σύνδεσμος της ιθαγένειας πληρούται κι αν ο Έλληνας υπήκοος δι- ατηρεί συγχρόνως και δεύτερη ιθαγένεια (βλ. ΕφΘεσ 3855/1990 ό.π.), βλ. και άρθρο 18 ΑΚ. 20 [Τέκνο χωρίς γάμο των γονέων του] Οι σχέσεις πατέρα και τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του ρυθμίζονται κατά σειρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους· 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους· 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας του πατέρα. Βιβλιογραφία-Αρθρογραφία: – Γέσιου - Φαλτσή Π. : Ζητήματα από την αναγνώριση του δεδικα- σμένου αλλοδαπών αποφάσεων για την αναγνώριση πατρότητας - Πότε υπάρχει αντίθεση προς την ουσιαστική και δικονομική δημόσια τάξη, ΧρΙΔ 2013,219. Βλ. και στο άρθρο 19 ΑΚ. Περιεχόμενα I. Ρυθμιστέα σχέση . ................................ 1 II. Συνδετικό στοιχείο ............................... 2 III. Εφαρμοστέο δίκαιο .............................. 3 IV. Διεθνής δικαιοδοσία ............................ 4 V. Δημόσια τάξη ...................................... 5 VI. Τύπος ................................................. 6 I. Ρυθμιστέα σχέση. Οι «σχέσεις πατέρα και τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο των γονέων του» (ΜΠρΑθ 1239/2002 Αρμ 2002,1617, ΜΠρΑθ 184/2000 ΑρχΝ 2000,237). Κάθε ζήτημα που αναφέρεται στις προσωπικές και περιουσιακές σχέσεις. Το επώνυμο (ΜΠρΑθ 184/2000 ό.π., ΠΠρΑθ 1907/1987 ΝοΒ 35,1266), η κατοικία, η γονική μέριμνα (βλ. ΜΠρΑθ 184/2000 ό.π.), η αμοιβαία υποχρέωση διατροφής (ΜΠρΑθ 184/2000 ό.π., ΠΠρΑθ 1907/1987 ό.π.), η επιμέλεια του τέκνου, η κατοικία η παροχή συναίνεσης για γάμο ή για εργασία του τέκνου (βλ. Γραμματικάκη-Αλεξίου/Παπασιώπη-Πασιά/Βασιλακάκη, ΙΔΔ, σελ. 224). Η διοίκηση της περιουσίας του τέκνου και το ζήτημα κατά πόσο για ορισμένες πράξεις απαιτείται η σύμπραξη κρατικής αρχής (ΜΠρΠειρ 689/2008 ΠειρΝομ 2008,55, Μαριδάκης, ΙΔΔ ΙΙ, σελ. 216). Η υπο- χρέωση διατροφής μεταξύ πατέρα και τέκνου ρυθμίζεται από τη Σύμβαση της Χάγης του 1973 για το εφαρμοστέο δίκαιο στη διατροφή που κυρώθηκε με το Ν 3137/2003, η οποία τέθηκε σε ισχύ από 1.9.2003 (βλ. σχετ. Βρέλλη , Οι συμβάσεις της Χάγης για τις υποχρεώσεις διατροφής σελ. 50-52). Η σύμβαση αυτή αντικαταστάθηκε (μόνον ως προς τα κράτη μέλη της ΕΕ) από το Πρωτόκολλο της Σύμβασης της Χάγης του 2007 ( Άνθιμος , Εφαρμοστέο δίκαιο στις διασυνορι- 3 4 1