ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

57 Απ. Άνθιμος Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο – Άρθρο 21 ακές-ενωσιακές υποθέσεις διατροφής, Αρμ 2019,935 επ.). Εμπίπτει και το ζήτημα αναγνώρισης ή προσβολής της πατρότητας και τα αποτελέσματά της (βλ. Παπασιώπη-Πασιά, Προβλήματα εφαρμοστέου δικαίου στις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων που γεννήθηκαν χωρίς γάμο, σελ. 143, 214-219, 246-247, σχετ. ΠΠρΑθ 1053/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΑθ 6602/2008 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 882/1987 Αρμ 42,1136), ο τύπος όμως της αναγνώρισης κρίνεται σύμ- φωνα με τον ΑΚ 11 (βλ. Παπασιώπη-Πασιά, ό.π., σελ. 226 επ., ΑΠ 160/1972 ΝοΒ 1972,1012, ΕφΘεσ 1289/1993 Αρμ 1993,1135). II. Συνδετικό στοιχείο. α) Η τε λευταία κοινή ιθαγένειά τους, β) η τελευταία κοινή συνήθης δι- αμονή τους, γ) η ιθαγένεια του πατέρα. Τα στοιχεία εφαρμόζονται διαδοχικά. Η διαδοχή είναι αντικειμενική (ΓνΝΣΚ 92/2014, 4). Οι ενδιαφερόμενοι δεν μπορούν να επιβάλουν ή αποκλεί- σουν αυτήν (βλ. ΜΠρΑθ 184/2000 ό.π., ΠΠρΑθ 1907/1987 ό.π.). III. Εφαρμοστέο δίκαιο. α) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους (ΠΠρΑθ 5946/2008 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΛαμ 157/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΠειρ 689/2008 ΠειρΝομ 2008,55, ΜΠρΑθ 1084/2016 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Κοινή ιθαγένεια υπάρχει όταν και οι δύο έχουν την ιθα- γένεια της ίδιας πολιτείας. Τελευταία κοινή ιθαγένεια είναι η χρονικά πλησιέστερη, όταν γεν- νιέται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου (ΠΠρΑθ 3569/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η κοινή ιθαγένεια θα πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο που γεννιέται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου, διαφορετικά εφαρμόζεται ο δεύτερος σύνδεσμος (έτσι Παπασιώπη-Πασιά , Προβλήματα εφαρμοστέου δικαί- ου στις σχέσεις μεταξύ γονέων και τέκνων που γεννήθηκαν χωρίς γάμο, εκδ. 1991, σελ. 144, 131-132, αντίθετα Μεταλληνός, σε Α. Γεωργιάδη , ΣΕΑΚ, άρθρο 20 αρ. 1, ο οποίος υποστηρίζει ότι η κοινή ιθαγένεια μπορεί να υπάρχει οποτεδήποτε από τη γέννηση του τέκνου και μέχρι τον χρόνο κατά τον οποίο ανακύπτει ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου). Προκειμένου για τους ανιθαγενείς και τους πρόσφυγες εφαρμόζεται ο δεύτερος ή ο τρίτος σύνδεσμος (βλ. Παπασιώ- πη-Πασιά, σελ. 164-165). β) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους (ΠΠρΑθ 1271/2012, ΠΠρΑθ 2089/2011, ΠΠρΑθ 1979/2011 & ΠΠρΑθ 1053/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΑθ 3718/2009 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 3134/2014 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, (ΓνΝΣΚ 92/2014, 5 επ.). Ως τέτοια νοείται η χρονικά πλησιέστερη όταν γεννιέται ζήτημα εφαρμοστέου δικαίου και γ) το δίκαιο της ιθαγένειας του πατέρα (ΕφΑθ 3339/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 2116/2015 Αρμ 2017,1376, παρ. Άνθιμου , ΜΠρΘεσ 1082/2014 ΕλλΔνη 2014,579, παρ. Ι. Δεληκωστόπουλου, ΠΠρΑθ 1516/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 26558/2011 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Σε περίπτωση πολ- λαπλής ιθαγένειας, εφαρμόζεται το άρθρο 31 εδ. α’ ΑΚ (ΜΠρΡοδ 218/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). IV. Διεθνής δικαιοδοσία. Τα ελληνικά δικαστήρια έχουν διεθνή δικαιοδοσία σύμφωνα με τις 3, 592 και 601 ΚΠολΔ. V. Δημόσια τάξη. Πράξη αναγνώρισης και κατόπιν αποκήρυξης του τέκνου αντίκειται στα χρη- στά ήθη (βλ. ΜΠρΘεσ 882/1987 Αρμ 42,1136). Συμπληρωματική εφαρμογή ελληνικού δικαί- ου, γιατί η μη χορήγηση έννομης προστασίας από το αλλοδαπό δίκαιο θα προσέκρουε στη δημόσια τάξη της ΑΚ 33 (βλ. ΜΠρΑθ 1140/1992 ΝοΒ 31,1109). VΙ. Τύπος. Ο τύπος για την αναγνώριση τέκνου καθορίζεται από την ΑΚ 11 (βλ. ΕφΘεσ 1289/1993 Αρμ 1994,169). 21 [Σχέσεις μητέρας και πατέρα τέκνου χωρίς γάμο] Οι σχέσεις μητέρας και πατέρα τέκνου που γεννήθηκε χωρίς γάμο τους ρυθ- μίζονται κατά σειρά από το δίκαιο της τελευταίας κατά τη διάρκεια της κύησης κοινής τους ιθαγένειας, συνήθους διαμονής ή απλής διαμονής. 2 3 4 5 6