ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

59 Απ. Άνθιμος Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο – Άρθρο 23 I. Ρυθμιστέα σχέση. «Η εξομοίωση τέκνου γεννημένου χωρίς γάμο των γονέων του προς τέκνο γεννημένο σε γάμο» . Περιλαμβάνει κάθε θεσμό των αλλοδαπών δικαίων, όμοιο ή ανάλογο προς το θεσμό του ελληνικού ουσιαστικού δικαίου, με τον οποίο το τέκνο χωρίς γάμο των γονέων εξομοιώνεται με τέκνο γεννημένο σε γάμο (βλ. Καράκωστα, Αστ. Κώδ. ΓενΑρχ άρθρο 22, αρ. 258). Η εξομοίωση προϋποθέτει επιγενόμενο έγκυρο γάμο, και αναγνώριση (εκούσια ή δικαστική) του τέκνου από τον πατέρα (ΜΠρΘεσ 18823/2010 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Περιλαμβά- νονται οι προϋποθέσεις, οι τρόποι με τους οποίους γίνεται και τα αποτελέσματα της εν λόγω εξομοίωσης. II. Συνδετικό στοιχείο - Εφαρμοστέο δίκαιο. Εφαρμοστέο δίκαιο αυτό που ρυθμίζει τις προ- σωπικές σχέσεις των συζύγων μετά την τέ λεση του γάμου (ΑΚ 14). Τρία τα δίκαια που θα εφαρ- μοσθούν διαδοχικά. α) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής ιθαγένειάς τους. Το πρώτο συνδετικό στοιχείο της ΑΚ 14 δεν θα ισχύσει στο εφαρμοστέο δίκαιο (βλ. Γραμματικάκη-Αλεξίου, κ.λπ . ΙΔΔ, σελ. 229). β) Το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διανομής τους. γ) Το δίκαιο με το οποίο συνδέονται στενότερα. III. Διεθνείς συμβάσεις. Παράλληλα με εδ. 1 της ΑΚ 22 εφαρμόζεται και το πρώτο εδάφιο του άρθρου 1 της Σύμβασης της διεθνούς επιτροπής της προσωπικής κατάστασης της 10.9.1970, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το Ν 1657/1986. Κατά το άνω εδάφιο «όταν, σύμφωνα με τις διατάξεις εσωτερικού δικαίου, το δίκαιο ιθαγένειας του πατέρα ή της μητέρας, ο γάμος τους έχει ως συνέπεια τη νομιμοποίηση ενός τέκνου, γεννημένου χωρίς γάμο, η νομιμοποίηση αυτή είναι έγκυρη στα συμβαλλόμενα κράτη». Από τον κανόνα του εδαφίου αυτού προκύπτει ότι για τη νομιμοποίηση εφαρμόζονται διαζευκτικά το δίκαιο της ιθαγένειας του πατέρα, το δίκαιο της ιθαγένειας της μητέρας, και το δίκαιο που είναι εφαρμοστέο σύμφωνα με το εδάφιο α΄ της ΑΚ 22. Η Ελλάδα κατά την υπογραφή της Σύμβασης δήλωσε ότι επιφυλάσσει στον εαυτό της το δικαίωμα να μη θεωρήσει έγκυρη τη νομιμοποίηση: α) αν έχει αποδειχτεί ότι το τέκνο δεν γεννήθηκε από εκείνους που το νομιμοποίησαν, β) αν το ελληνικό δίκαιο δεν αναγνωρίζει το κύρος του γάμου που τελέσθηκε από ελληνικό έδαφος, γ) αν το ελληνικό δίκαιο δεν αναγνω- ρίζει το κύρος του γάμου που τελέσθηκε από έναν Έλληνα υπήκοο. Η εξομοίωση με πράξη της αρχής ανεξάρτητα από τον επιγενόμενο γάμο των γονέων, ρυθμίζεται από το δίκαιο της ιθαγέ- νειας του πατέρα. IV. Διεθνής δικαιοδοσία. Έχουν τα ημεδαπά δικαστήρια υπό τους όρους των ΚΠολΔ 3, 592 και 601. 23 Υιοθεσία Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση και τη λύση της υιοθεσίας ρυθ- μίζονται από το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους. Οι σχέσεις μεταξύ του ή των θετών γονέων και του θετού τέκνου ρυθμίζονται κατά σει- ρά: 1. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής τους ιθαγένειας κατά τη διάρκεια της υιοθεσί- ας· 2. από το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής τους κατά τη διάρκεια της υιοθεσίας· 3. από το δίκαιο της ιθαγένειας την οποία είχε ο θετός γονέας κατά την τέλεση της υιοθεσίας και, σε περίπτωση υιοθεσίας από συζύγους, από το δίκαιο που διέπει τις προσωπικές τους σχέσεις. (Όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του Ν 2447/1996.) 1 2 3 4