ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

60 Άρθρο 23 – ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ Απ. Άνθιμος Βιβλιογραφία-Αρθρογραφία: – Βασιλακάκης Ε. : Η νέα νομοθετική ρύθμιση των διεθνών υιοθε- σιών, Αρμ 1997,1313. – Βρέλλη Σπ. : Οι διεθνείς υιοθεσίες, 1992. – Ζερβογιάννη Ε. : [Προϋποθέσεις υιοθεσίας ανηλίκου αλλοδαπής ιθαγένειας], σχολ. στην ΠΠρΘεσ 2438/2009, ΕφΑΔΠολΔ 2010,311. – Κατράς Ι. : [Εφαρμογή του δικαίου της ιθαγένειας επί υιοθεσίας], σχολ. στην ΠΠρΘεσ 541/2012, ΕλλΔνη 2014,200. – Παπασιώπη-Πασιά Ζ : Διακρατικές υιοθεσίες κατά τη σύμβαση της Χάγης του 1993 και κατά το ελληνικό δίκαιο, 2003. – Φουντεδάκη Κ. : [Υιοθεσία αλλοδαπού ανηλίκου - Εφαρμοστέο δίκαιο], σχολ. στην ΠΠρΑθ 1313/2006, ΕφΑΔΠολΔ 2008,200. – Η ίδια : Η σημασία της προσωπικής κατάστασης του (υποψήφιου) θετού γονέα στην υιοθεσία, ΧρΙΔ 2010,81. Βλ. και άρθρο 22. Περιεχόμενα I. Σύμβαση της Χάγης 1993 ...................... 1 II. Ουσιαστικές προϋποθέσεις της υιοθεσίας (§ 1) A. Ρυθμιστέα σχέση . ............................ 2 III. Συνδετικό στοιχείο ............................... 3 IV. Εφαρμοστέο δίκαιο .............................. 4 V. Σχέσεις μεταξύ του ή των θετών γονέων και του θετού τέκνου (§ 2) A. Ρυθμιστέα σχέση . ............................ 5 VI. Συνδετικό στοιχείο ............................... 6 VII. Εφαρμοστέο δίκαιο .............................. 7 VIII. Τύπος ................................................. 8 IX. Δημόσια τάξη ...................................... 9 X. Σχέσεις φυσικών γονέων και θετού τέκνου .............................................. 10 XI. Διεθνής δικαιοδοσία .......................... 11 XII. Αναγνώριση αλλοδαπών αποφάσεων ... 12 XIII. Τέκνα αλλοδαπών .............................. 13 I. Σύμβαση της Χάγης 1993. Για την προστασία των παιδιών και την συνεργασία σχετικά με τη διακρατική υιοθεσία (Ν 3765/2009). Δεν περιέχει διατάξεις επιλογής εφαρμοστέου δικαίου. Η εξάντληση των προσπαθειών για την υιοθεσία του παιδιού στη χώρα προέλευσης, που επι- βάλλει η αρχή της επικουρικότητας, δεν πρέπει να ισοδυναμεί με την υποχρέωση υιοθεσίας του παιδιού στη χώρα προέλευσης (βλ. ΜΠρΚαλ 376/2014 ΕφΑΔΠολΔ 2015,161). Δεκτή η ιδι- ωτική διακρατική υιοθεσία με τις διατάξεις της Σύμβασης (βλ. ΜΠρΚαλ 376/2014 ΕφΑΔΠολΔ 2015,161). II. Ουσιαστικές προϋποθέσεις της υιοθεσίας (§ 1) A. Ρυθμιστέα σχέση. Οι «ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη σύσταση και λύση της υιοθεσίας». Ο όρος περιλαμβάνει κάθε όμοιο ή ανάλογο θεσμό των αλλοδαπών δικαίων. Στη σχέση υπά- γονται: η δικαιοπρακτική ικανότητα του υιοθετούντος, η απαγόρευση υιοθεσίας, η ηλικία. Η δήλωση βούλησης για την υιοθεσία, η προς υιοθεσία συναίνεση (βλ. Μαριδάκη, ΙΔΔ, σελ. 225, ΠΠρΘεσ 25358/2007 Αρμ 2008,65, ΠΠρΑθ 107/2006 ΝοΒ 2008,624, ΕφΑθ 489/2001 ΕλλΔνη 2001,957). Η ύπαρξη συγγενικής ή άλλης σχέσης μεταξύ υιοθετούντος και υιοθετουμένου, το συμφέρον του υιοθετούμενου (βλ. Τούση, ΓενΑρχ, παρ. 15 σημ. 11). Τα αποτελέσματα της έλ- λειψης των ουσιαστικών προϋποθέσεων (ΑΠ 1787/1988 ΝοΒ 37,598). Για τον τρόπο προσβο- λής της απόφασης υιοθεσίας εφαρμόζεται το δίκαιο του εκδόσαντος αυτή δικαστηρίου (ΕφΑθ 1738/1987 ΕλλΔνη 29,540). Υπάγονται επίσης οι λόγοι λύσης της υιοθεσίας (ΠΠρΑθ 840/2000 ΧρΙΔ 2002,328, ΠΠρΡοδ 11/2001 Αρμ 2002,42, ΕφΑθ 489/2001 ΕλλΔνη 2001,956) και τα απο- τελέσματά της. Και η δυνατότητα ανάκλησής της (βλ. ΑΠ 1787/1988 ΝοΒ 37,598). III. Συνδετικό στοιχείο. Η «ιθαγένεια του κάθε μέρους» . Τα στοιχεία λαμβάνονται υπόψη επι- μεριστικώς. Για την έγκυρη σύστασή της πρέπει να συντρέχουν σε κάθε πρόσωπο οι θετικές προϋποθέσεις. Να μην εμποδίζεται το ένα μέρος από το δίκαιο της ιθαγένειάς του να συνάψει υιοθεσία (βλ. Καλαβρό, σε Γεωργιάδη/Σταθόπουλο άρθρο 23, Βούλγαρη, ΑρχΝ 2000,191). Το 1 2 3