ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ & ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΚ

61 Απ. Άνθιμος Ιδιωτικό διεθνές δίκαιο – Άρθρο 23 δίκαιο που παραβιάσθηκε ορίζει τα ένδικα βοηθήματα για την προσβολή της υιοθεσίας (βλ. Βρέλλη, ΙΔΔ, σελ. 339). IV. Εφαρμοστέο δίκαιο. Το δίκαιο της ιθαγένειας του κάθε μέρους (ΑΠ 1787/1988 ΕΕΝ 1989,855, ΕφΑθ 2324/2005 ΕλλΔνη 2006,616, ΕφΘεσ 1438/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΑθ 1056/2015 ΝοΒ 2015,734, ΠΠρΘεσ 1453/2007 Αρμ 2008,231). Επιμεριστική εφαρμογή των δικαίων, για τη σύσταση και τη λύση της υιοθεσίας (ΜΠρΑθ 1056/2015 ΝοΒ 2015,734, ΠΠρΑθ 1313/2006 ΕφΑΔΠολΔ 2008,198, ΠΠρΘηβ 32/2009 ΕλλΔνη 2009,627, ΠΠρΕδεσ 95/2007 Αρμ 2009,215). Ως προς τον υιοθετούντα από το δίκαιο της ιθαγένειάς του, και ως προς τον υιοθε- τούμενο από το δικό του (ΠΠρΚαλ 2/2004 αδημ., ΑΠ 1787/1988 ΝοΒ 37,598, ΕφΑθ 485/1994 ΕλλΔνη 36,637). Δεν αποκλείεται και εμπλοκή τρίτου δικαίου, σε περίπτωση διαφορετικής ιθα- γένειας των υιοθετούντων (ΠΠρΘεσ 7500/2016 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Για την εγκυρότητά της πρέ- πει να επιτρέπεται η σύναψή της από το δίκαιο της ιθαγένειας κάθε μέρους (ΕφΑθ 4354/1989 ΑρχΝ 1990,558, ΕφΑθ 4941/1988 αδημ.). Αν υπάρχει κώλυμα για το ένα μέρος κατά το δίκαιο της ιθαγένειάς του, καθίσταται αδρανής η ευχέρεια που έχει το άλλο μέρος να συνάψει τη σχέ- ση υιοθεσίας (ΑΠ 515/2014 ΕλλΔνη 2014,1676 = ΝοΒ 2015,244, ΠΠρΘεσ 25358/2007 Αρμ 2008,65, ΑΠ 1787/1988 ΕλλΔνη 41,347). Η νομολογία επηρεάζεται ωστόσο από το εσωτερικό δίκαιο, ακόμη κι όταν πρέπει να απο- φανθεί στη βάση κανόνων αλλοδαπού δικαίου: Έτσι, δεν απαιτείται η συναίνεση του φυσικού πατέρα του εκτός γάμου και μη αναγνωρισθέντος τέκνου, καθόσον, σε περίπτωση έλλειψης γά- μου, δεν υπάρχει κατά ( τον ελληνικό! ) νόμο πατέρας του τέκνου, και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα συναίνεσης του στην αιτούμενη υιοθεσία (ΠΠρΑθ 117/2010 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΠΠρΛασ 62/2008 ΕφΝομΚρ 2008,493). Το ίδιο ισχύει εύλογα και σε περίπτωση αφάνειας του πατέρα (ΜΠρΧαλκιδικής 153/2017 Αρμ 2017,1717). Αν είχε συνταχθεί πράξη συναινέσεως της φυ- σικής μητέρας ενώπιον συμβολαιογράφου σύμφωνα με τον τύπο που απαιτεί το αλλοδαπό (βουλγαρικό) δίκαιο, δεν απαιτείται αναπλήρωση της συναίνεσης ενώπιον του δικαστηρίου (ΠΠρΑθ 123/2010 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΠΠρΘεσ 10204/2010 Αρμ 2010,1833, ΠΠρΑθ 1556/2006 ΝοΒ 2006,1714). Αν είναι αδύνατη η ανεύρεση της φυσικής μητέρας, διατάσσεται επανάλη- ψη για να εντοπιστεί και να δώσει τη συναίνεσή της (ΜΠρΘεσ 16431/2017 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 1088/2014 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΜΠρΘεσ 488/2014 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Διαφορά μεταξύ αιτούντων και υιοθετουμένης μεγαλύτερη των πενήντα ετών, ωστόσο η υι- οθεσία κρίνεται προς το συμφέρον του ανήλικου τέκνου (ΜΠρΧαλκιδικής 153/2017 Αρμ 2017,1717, ΠΠρΘεσ 13230/2010 Αρμ 2011,39, ΠΠρΘεσ 8320/2007 Αρμ 2008,61). Αναβάλλε- ται η έκδοση της απόφασης και διατάσσεται επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να ακου- στεί η γνώμη του ανήλικου φυσικού τέκνου του αιτούντος από πρώτο του γάμο, αναφορικά με την υιοθεσία (ΠΠρΑθ 73/2008 ΤΝΠ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Σε περίπτωση ύπαρξης κενών ως προς τα στοιχεία του φυσικού πατέρα της αλλοδαπής υιοθετούμενης διατάσσεται επανάληψη της συζή- τησης (ΠΠρΘεσ 456/2009 ΕΜΕΔ 2010,89). Σε περίπτωση υιοθεσίας ενηλίκου που συνήφθη στο εξωτερικό και το ένα μέρος είναι Έλληνας και έχει ελληνική ιθαγένεια, ακόμη και στην περίπτωση που διαθέτει και άλλη ιθαγένεια, γίνεται νομολογιακά δεκτό ότι εφαρμόζεται το ελληνικό δίκαιο (ΑΠ Ολ 9/2016 ΕφΑΔΠολΔ 2016,1068 = ΕλλΔνη 2017,402). Δεν πρέπει όμως να αποκλεισθεί σε κάθε περίπτωση και η αναγνώριση στην Ελλάδα ως εγκύρων υιοθεσιών που έγιναν σε άλλη χώρα σύμφωνα με το εφαρμοζόμενο εκεί αλλοδαπό δίκαιο: Κατά τη νομολογία του ΕΔΔΑ η δυνατότητα αναγνώρισης πρέπει να εξε- τάζεται κατά περίπτωση. Διαφορετικά ανακύπτει ζήτημα προσβολής του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ ή και 14 αυτής, ενδεχομένως και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της (ΑΠ Ολ 9/2016 ΕφΑΔΠολΔ 2016,1068 = ΕλλΔνη 2017,402). Επί αίτησης επιτρεπτής στην Ελλάδα υιοθε- σίας ενηλίκου με στοιχεία αλλοδαπότητας, όταν το υπό υιοθεσία ενήλικο πρόσωπο είναι αλλο- δαπό, και το δίκαιο της ιθαγένειάς του δεν προβλέπει το θεσμό αυτό, το δικαστήριο ερευνά εξα- 4