ΑΝΤΑΣΦΑΛΙΣΗ – Ο ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ

ΑΝΤΑΣΦΑΛΙΣΗ - Ο ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ 2 επί τη βάσει ορισμένων ειδικών κανόνων. 4 Τέταρτον, ο όρος αντασφάλιση δηλώνει τον συγκεκριμένο εκάστοτε συνδυασμό των ορισμένων επί μέρους στοιχείων της οικονομικής ή κοινωνικής πραγματικότητας. 5 Ο συγκεκριμένος συνδυασμός δεν είναι παρά ένας από τους πολλούς δυνατούς συνδυασμούς των στοιχείων, περί των οποίων εκάστοτε πρόκειται. 2. Κατά τη σύγχρονη οικονομική αντίληψη, αντασφάλιση είναι η δραστηριότητα, διά της οποίας πρωτασφαλιστής, προσδιοριζόμενος στην καθομιλουμένη των συναλλαγών ως ο «εκχωρητής», ασφαλίζεται σε έναν άλλον ασφαλιστή, προσδι- οριζόμενο ως «αντασφαλιστή», για μέρος του κινδύνου, τον οποίο έχει ως ασφα- λιστής αναλάβει. Όπως είναι φανερό, ο όρος «εκχωρητής» δεν λαμβάνεται εδώ υπό την τεχνική νομική έννοια των άρθρων 455 έως 470 ΑΚ, αλλά με την έννοια και τη μορφή, τον σκοπό και τον τρόπο της αντασφάλισης. ∆ηλαδή, με νόμιμη αιτία (causa) της «εκχωρήσεως» την αντασφάλιση. 6 Σύμφωνα με τους όρους μιας τέτοιας συμφωνίας, οι αντασφαλιστές αναλαμβάνουν την υποχρέωση να καταβάλουν στον πρωτασφαλιστή τις ασφαλιστικές αποζημι- ώσεις, ή, αναλόγως, μέρος αυτών, τις οποίες ο πρωτασφαλιστής οφείλει προς τους αντισυμβαλλομένους του (λήπτες της ασφάλισης ή ασφαλισμένους). Από αυτή την άποψη, η αντασφάλιση δεν αποτελεί τεχνικώς αναδοχή χρέους κατά την έννοια της 471 ΑΚ. Ύστερα από την αντικατάσταση του άρθρου 1 ΑσφΝ από το άρθρο 278 § 7 του ν. 4364/2016, η αντασφάλιση, κατά το ελληνικό δίκαιο, υπάγεται και νομοθετικώς στην έννοια της ασφάλισης, δοθέντος (α) ότι η άδεια λειτουργίας χορηγείται κατά κλάδο ασφάλισης, σύμφωνα με το υποβαλλόμενο πρόγραμμα δραστηριοτήτων (άρθρο 11 § 2 ν. 4364/2016) και (β) ότι η κατά κλάδο ασφάλισης χορηγούμενη άδεια λειτουργίας ισχύει κατ’ αρχήν και ως άδεια λειτουργίας ενεργητικής αντα- σφάλισης στους καλυπτόμενους από την άδεια λειτουργίας κλάδους (άρθρο 11 § 4 εδαφ. β΄ ν. 4364/2016). 4.  Για την τεχνική της ασφαλίσεως και, συναφώς, της αντασφαλίσεως ως προϋποθέσεων και παραμέτρων του ασφαλιστικού δικαίου, βλ. Manfred Wandt , Versicherungsrecht, 5. Auflage, 2010, Rn 93 επ.. 5.  Επί των ανωτέρω και της τέχνης των συνδυασμών βλ. εκτενώς, François Ewald , L’ Εtat providence, Paris 1986, σελ. 171-191. Παραδείγματα σχετικών ρητρών, βλ. εις Hans Salzmann , Der Rückversicherungsfall, εις Grundprobleme des Versicherungsrechts, Festgabe für Hans Möller zum 65. Geburtstag, herausgegeben von Reimer Schmidt und Karl Sieg, Karlsruhe 1972, σελ. 435-439 (436). 6.  Βλ. Άρθρο 3 § 7 ν. 4364/2016.