ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ

84 | Φυσιολογία, περιεχόμενο, φορείς και αποδέκτες του αθλητικού αυτοδιοίκητου Αγώνων (άρθρο 2 του Ολυμπιακού Χάρτη) 483 . Η ∆ΟΕ παρέχει την αναγνώρισή της ( reconnaissance ) τόσο σε εθνικές ολυμπιακές επιτροπές όσο και σε διεθνείς αθλη- τικές ομοσπονδίες, που πληρούν τις προϋποθέσεις του Ολυμπιακού Χάρτη (άρθρα 3, 25 παρ. 1 και 27 του Ολυμπιακού Χάρτη) 484 , αυτές δε παρέχουν περαιτέρω την αναγνώρισή τους σε εθνικές αθλητικές ομοσπονδίες (άρθρα 25 παρ. 1 και 29 του Ολυμπιακού Χάρτη). Αντιστοίχως, για τον αθλητισμό των ατόμων με αναπηρία, η ∆ιεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή (∆ΠΕ)-Comité International Paralympique (CIP)-International Paralympic Committee (IPC) ιδρύθηκε το 1989, διαδεχόμενη τη ∆ιεθνή Επιτροπή Συντονισμού των Παγκόσμιων Οργανισμών για τα Άτομα με Αναπηρία-Comité Ιnternational de Coordination des Organisations Mondiales de Sport pour les Handicapés, που είχε συστήσει η ∆ΟΕ το 1982 485 . Εδρεύει στη Βόννη της Γερμανίας, έχει τη μορφή εγ- γεγραμμένου σωματείου του γερμανικού δικαίου και διέπεται από τις διατάξεις του καταστατικού της, που ονομάζεται Παραολυμπιακός Χάρτης ( Charte Paralympique ), και του γερμανικού δικαίου (Κεφάλαιο 1 του Παραολυμπιακού Χάρτη, άρθρο 13) 486 . Η ∆ΠΕ δεν διαθέτει διεθνή νομική προσωπικότητα, αφού ούτε έχει συσταθεί από διεθνή συνθήκη ούτε τα συμβαλλόμενα μέρη κατά τη σύστασή της αποτελούν κυρίαρχα κράτη ούτε υφίσταται κάποιος διεθνής κανόνας δικαίου που να της απονέμει δικαιώματα ή να της επιβάλλει υποχρεώσεις 487 . Σε αντίθεση με τη ∆ΟΕ, μέλη της ∆ΠΕ είναι μόνο νομικά πρόσωπα και συγκεκριμένα εθνικές παραολυμπιακές επιτροπές, ηπειρωτικές παραολυμπιακές επιτροπές, διεθνείς αθλητικές ομοσπονδίες και διεθνείς αθλητικές ενώσεις για συγκεκριμένο είδος αναπηρίας, π.χ. κινητική αναπηρία, νοητική αναπηρία, εγκεφαλική παράλυση, αναπηρία όρασης (Κεφάλαιο 1 του Παραολυμπιακού Χάρτη, άρθρο 4) 488 . Η ∆ΠΕ αποτελεί την ανώτατη αρχή οργάνωσης του παραολυμπιακού κινήματος ( mouvement paralympique ), που αποτελείται από αυτήν και τα μέλη της (Κεφάλαιο 1 του Παραολυμπιακού Χάρτη, άρθρο 2.2.1), και έχει σκοπό μη κερδοσκοπικό που 483. F. Buy/J.-M. Marmayou/D. Poracchia/F. Rizzo , ό.π., αρ. 76· Dalloz , ό.π., σελ. 1073· F. Latty , ό.π., σελ. 169 επ.· J.-P. Karaquillo , ό.π., σελ. 13· C. Dudognon/J.-P. Karaquillo , ό.π., σελ. 86· P.-H. Dutheil , ό.π., αρ. 56.44· P. Zen-Ruffinen , ό.π., αρ. 434· M. Maisonneuve , L’arbitrage des litiges sportifs, αρ. 444· Α. Lewis/J. Taylor , Sport: Law and practice, αρ. Α2.4· TAS απόφαση της 31.7.2017, 2017/A/4973, σκ. 2· TAS απόφαση της 21.4. 2017, 2016/A/4777, σκ. 2· TAS απόφαση της 4.8.2016, OG 16/013, σκ. 1.4· TAS απόφαση της 17.12.2014, 2014/A/3604, σκ. 3· TAS απόφαση της 11.6.2013, 2012/A/2912, σκ. 4. 484. Dalloz , ό.π., σελ. 1074· F. Latty , ό.π., σελ. 174 επ.· G. Rabu , ό.π., αρ. 182 επ.· TAS απόφαση της 6.10.2014, 2014/A/3516, σκ. 6. 485. F. Buy/J.-M. Marmayou/D. Poracchia/F. Rizzo , ό.π., αρ. 72. 486. F. Buy/J.-M. Marmayou/D. Poracchia/F. Rizzo , ό.π., αρ. 72· TAS απόφαση της 12.8.2016, 2016/A/4502, σκ. 2· TAS απόφαση της 3.2.2016, 2015/A/3915, σκ. 2· TAS απόφαση της 13.5.2015, 2015/A/3881, σκ. 2. 487. F. Latty , ό.π., σελ. 623. 488. F. Buy/J.-M. Marmayou/D. Poracchia/F. Rizzo , ό.π., αρ. 73· TAS απόφαση της 30.8.2016, 2016/A/4745, σκ. 2. 89 90