Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

102 Tα δικαιώματα διερμηνείας, μετάφρασης και ενημέρωσης IV. Πρόσφατη νομολογία του ΕυρΔΔΑ για το δικαίωμα διερμηνείας Το Δικαστήριο του Στρασβούργου εξέδωσε την 28.8.2018 μια βαρυσήμαντη για την παρούσα θεματική απόφαση στην υπόθεση του Danas Vizgirda κατά της Σλοβενίας. Ο προσφεύγων, Λιθουανός υπήκοος, συνελήφθη από τις αστυνομικές αρχές της Σλοβενίας ως ύποπτος ληστείας σε τράπεζα. Στην διάρκεια της αστυνο- μικής κράτησης καθώς και στην ανάκριση που ακολούθησε, ο προσφεύγων ενημερώθηκε για τις εις βάρος του κατηγορίες και τα δικαιώματά του μέσω διερμηνέα στην ρωσική γλώσσα. Στην αυτήν γλώσσα διερμηνεύθηκε η απολο- γία του ενώπιον του Ανακριτή, με την παρουσία αυτεπαγγέλτως διορισθέντος συνηγόρου, και μεταφράστηκε η διάταξη για την προσωρινή κράτησή του καθώς και οι καταθέσεις των μαρτύρων. Η ακροαματική διαδικασία, η οποία κατέληξε στην καταδίκη του προσφεύγοντος, διεξήχθη στην Σλοβενική με διερμήνευση των διαμειβομένων στην Ρωσική, στην αυτήν δε γλώσσα μετα- φράστηκε η καταδικαστική απόφαση, κατά της οποίας τόσον ο προσφεύγων όσο και ο συνήγορός του άσκησαν έφεση, χωρίς να διατυπώσουν κάποιο ειδικό παράπονο για την διερμηνεία και την μετάφραση εγγράφων. Μετά την απόρριψη των εφέσεων, ο προσφεύγων άσκησε έκτακτο ένδικο μέσο ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου στην λιθουανική γλώσσα, με το οποίο παραπονέθηκε για την παραβίαση του δικαιώματός του να έχει διερμηνέα της μητρικής του γλώσσας, επικαλούμενος ανεπαρκή γνώση της Ρωσικής. Το ένδικο αυτό μέσο απορρίφθηκε ως απαράδεκτο μετά την μη συμμόρφωση του προσφεύγοντος προς την υπόδειξη του Ανώτατου Δικαστηρίου να το υποβάλει στην ρωσική γλώσσα. Το Συνταγματικό Δικαστήριο, στο οποίο προσέφυγε εν συνεχεία ο καταδικασθείς, έκρινε ότι κακώς απορρίφθηκε το ένδικο μέσο που είχε ασκήσει ο τελευταίος στην μητρική γλώσσα του, καθ’ όσον η διερμήνευση των προφορικώς διαμειφθέντων στην διάρκεια της δίκης στην Ρωσική δεν δικαιολογούσε το συμπέρασμα ότι ο προσφεύγων ήταν σε θέση να συντάξει το ένδικο μέσο στην γλώσσα αυτή. Μετά την αναπομπή της υπόθεσης στο Ανώτατο Δικαστήριο, το τελευταίο απέρριψε ως αβάσιμο το ένδικο μέσο του προσφεύγοντος, η δε νέα προσφυγή του κατά της αποφάσεως, η οποία του είχε επιδοθεί μεταφρασμένη στην Λιθουανική, απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο θεώρησε αβάσιμα τα παράπονά του για την αδυναμία αποτελεσματικής υπεράσπισής του έναντι της κατηγορίας λόγω μη επαρκούς γνώσεως εκ μέρους του της Ρωσικής. Στο εκτενές σκεπτικόν του, το ΕυρΔΔΑ παρέθεσε αρχικώς (παρ. 53-61) τις σχε- τικές διατάξεις του Προοιμίου και του κυρίως κειμένου των Οδηγιών 2010/64/ ΕΕ και 2012/13/ΕΕ για τα δικαιώματα διερμηνείας, μετάφρασης και ενημέρω-