Η ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

120 Εγκλήματα κατά προσωπικών αγαθών ή «βλάβης της υγείας», υποδηλώνοντας έτσι ότι ενώ η σωματική κάκωση αναφέρεται στην εξωτερική εμφάνιση του σώματος, η βλάβη της υγείας αφορά στη λειτουργία των εσωτερικών του οργάνων 1 . Η σωματική κάκω- ση μπορεί να είναι ταυτόχρονα και βλάβη της υγείας, αλλά αυτό δεν είναι αναγκαίο. Αντίστοιχα, η βλάβη της υγείας μπορεί να επέλθει και χωρίς σωματική κάκωση. Το ερώτημα ωστόσο που μένει να απαντηθεί είναι αν πρόκειται για αυτο- τελείς όψεις του έννομου αγαθού, όπως δέχεται η νομολογία μας 2 , ή αν αντίθετα πρόκειται για ένα ενιαίο έννομο αγαθό. Στην περίπτωση αυτή, η πρόκληση σωματικής κάκωσης και βλάβης της υγείας θα πρέπει να αξιο- λογηθεί ως μία ενιαία προσβολή του αγαθού αυτού, εφόσον δεν έχει μεσο- λαβήσει χρόνος ειρήνευσης. Η δεύτερη αυτή θέση φαίνεται ορθότερη, στο μέτρο που, όπως ήδη ειπώθηκε, ο ανθρώπινος οργανισμός αποτελεί μια αδιάσπαστη λειτουργική ενότητα. Ένα είναι, επομένως, το προστατευόμενο έννομο αγαθό. Κατά μία άποψη, αυτό είναι η υγεία του ανθρώπου 3 . Η άποψη αυτή προ- σκρούει όμως στο γράμμα του νόμου, όπου η «βλάβη της υγείας» διακρί- νεται από τις κακώσεις του σώματος. Ορθότερο είναι, για τον λόγο αυτό, να θεωρηθεί ότι το ενιαίο έννομο αγαθό είναι η «σωματική ακεραιτότητα» του ανθρώπου, ως μορφική και λειτουργική παράλληλα ακεραιότητα του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία μπορεί να θιγεί τόσο με την πρόκληση σωματικών κακώσεων όσο και με βλάβη της υγείας 4 . Η θέση αυτή υιοθετείται πλέον ρητά στον νέο Ποινικό Kώδικα, και έχει αποτυπωθεί στον τίτλο του ΙΣΤ' κεφαλαίου του Ειδικού Μέρους. (β) Η φύση του έννομου αγαθού Η σωματική ακεραιότητα αποτελεί φυσική ιδιότητα του ανθρώπινου σώ- ματος. Η ύπαρξη λοιπόν του έννομου αγαθού προϋποθέτει την ύπαρξη ανθρώπου. Ως προς τα χρονικά σημεία από τα οποία αρχίζει και παύει να 1. Ίδια διατύπωση υπήρχε και στον Ποινικό Κώδικα του 1950, από την Αιτιολογική Έκθεση ΣχΠΚ, όπου ως σωματική κάκωση νοείται η προσβολή του σώματος, ενώ ως βλάβη της υγείας η προσβολή της υγείας. 2. Βλ. ενδεικτικά ΑΠ 2009/01 ΠοινΧρ 2002, σ. 795. 3.  Ανδρουλάκης Ν., Ποινικόν Δίκαιον, Ειδ. Μ., σ. 109 επ., Καραγεώργος Κ. , Η ποινική εκτίμηση των ιατροχειρουργικών επεμβάσεων, σ. 43, Μπέκας Γ., Η προστασία της ζωής και της υγείας, σ. 34. 4. Έτσι Μανωλεδάκης Ι., Το έννομο αγαθό, σ. 276 επ., Μαργαρίτης Λ., Σωματικές Βλάβες, σ. 57.