ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ 2.1. Έννοια Για τη διεξαγωγή του εμπορίου, απαραιτήτως διενεργούνται διάφορες ενέργειες, πράξεις, δραστηριότητες, οι οποίες είναι αναγκαίες για να κυκλοφορήσουν τα ποικίλα οικονομικά αγαθά, σε υλική ή άυλη μορφή, από το στάδιο της παραγωγής μέχρι το τελικό στάδιο της κατανάλωσης. Σκοπός αυτών των πράξεων είναι η επίτευξη κέρδους. Όλες όμως οι εμπορικές πράξεις δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα ενιαίο ορισμό καθώς η μεγάλη τους ποικιλία και διαφοροποίηση και η υπεροχή άλλοτε του ενός και άλλοτε του άλλου στοιχείου (κυκλοφορία, διαμεσολάβηση, κέρδος) καθιστούν αδύ- νατη την καθιέρωση ορισμού της εμπορικής πράξης, τουλάχιστον από το νομοθέτη. Έτσι, προέκυψαν διάφορες προσεγγίσεις του περιεχομένου της εμπορικής πράξης, η αντικειμενική προσέγγιση, η υποκειμενική προσέγγιση και η μικτή προσέγγιση. Σύμφωνα με την αντικειμενική προσέγγιση , οι εμπορικές πράξεις καθορίζονται από το νόμο. Ο νόμος απαριθμεί αποκλειστικά ή ενδεικτικά εκείνες τις πράξεις που θεωρεί εμπορικές. Αυτές προσδίδουν την ιδιότητα του εμπόρου σε όποιον τις διενεργεί. Έτσι, το εμπορικό δίκαιο γίνεται το δίκαιο του εμπορίου. Σύμφωνα με την υποκειμενική προσέγγιση , ως εμπορικές πράξεις χαρακτηρίζονται όσες πράξεις πραγματοποιούνται από τον έμπορο, δηλαδή το πρόσωπο που έχει νό- μιμα, σύμφωνα με τη νομοθεσία, αποκτήσει την ιδιότητα του εμπόρου. Το εμπορικό δίκαιο γίνεται, με αυτό τον τρόπο, το δίκαιο των εμπόρων. Η μικτή προσέγγιση της έννοιας της εμπορικής πράξης συνδυάζει την αντικειμενική με την υποκειμενική προσέγγιση. Δηλαδή σύμφωνα με αυτή, ως εμπορικές πράξεις χαρακτηρίζονται όσες καθορίζονται από το νόμο (αντικειμενικά) αλλά και όσες πραγ- ματοποιούνται από τους εμπόρους (υποκειμενικά). Το ελληνικό εμπορικό δίκαιο υιοθετεί τη μικτή προσέγγιση, διότι η διάταξη του ΒΔ του 1835 περί της αρμοδιότητος των εμποροδικείων απαριθμεί τις εμπορικές πράξεις (αντικειμενική προσέγγιση) και το άρθρο 1 του Εμπορικού Κώδικα ορίζει ότι έμποροι είναι όσοι διενεργούν εμπορικές πράξεις και κύριο επάγγελμα έχουν την εμπορία (υποκειμενική προσέγγιση). Οι εμπορικές πράξεις που καθορίζονται από το νόμο χαρακτηρίζονται ως αντικει- μενικές ή πρωτότυπες εμπορικές πράξεις. Οι πράξεις που προσλαμβάνουν εμπο- ρικό χαρακτήρα χαρακτηρίζονται ως σχετικές ή παράγωγες εμπορικές πράξεις. Οι παράγωγες εμπορικές πράξεις προσλαμβάνουν το στοιχείο της εμπορικότητας είτε