ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ 9 Η αγορά για μεταπώληση ή μίσθωση προϊόντων γης ή τέχνης. Από το νόμο χαρακτη- ρίζεται ως εμπορική πράξη η αγορά προϊόντων γης ή τέχνης δηλαδή κινητών πραγ- μάτων σε υλική ή άυλη μορφή, με σκοπό είτε τη μεταπώλησή τους, σε ακατέργαστη ή κατεργασμένη ή μεταποιημένη μορφή, είτε τη μίσθωσή τους. Ως αγορά εννοείται η απόκτηση του προϊόντος γης ή τέχνης που γίνεται με σύμβαση και με επαχθή αιτία δηλαδή αποκλείεται η απόκτηση τους με κληρονομική διαδοχή ή με χαριστική αιτία π.χ. δωρεά. Επίσης δεν είναι εμπορική πράξη η αγορά ακινήτων, η οποία είναι αστική πράξη. Σκοπός της αγοράς αυτής πρέπει να είναι είτε η μεταπώληση των προϊόντων γης ή τέχνης, σε αυτούσια μορφή ή κατεργασμένη ή μεταποιημένη, είτε η μίσθωσή τους. Σύμφωνα με τη θεωρία 8 , για να χαρακτηρισθεί η πράξη αυτή ως πρωτότυπη εμπορική, αρκεί να συντρέχει η πρόθεση για μεταπώληση ή μίσθωση κατά τη χρονική στιγμή της αγοράς. Η επιχείρηση χειροτεχνίας. Στην περίπτωση αυτή, η εμπορική πράξη συνίσταται στην επεξεργασία ή μεταποίηση ξένης πρώτης ύλης με αμοιβή. Η μεταποίηση της ύλης μπορεί να γίνει με χειρονακτικό ή μηχανικό τρόπο. Στην έννοια της επεξεργασίας ή μεταποίησης περιλαμβάνονται και διάφορες εργασίες π.χ. καθαρισμός, συσκευασία κ.ά. που δεν επιφέρουν ουσιαστική μεταβολή της ύλης. Γενικά η έννοια της χειροτε- χνίας είναι ευρεία και σ’ αυτή περιλαμβάνεται κάθε δυνατή παρέμβαση στη μορφή της ύλης, από την επιφανειακή π.χ. καθαρισμός, συσκευασία, μέχρι την ουσιαστική παρέμβαση π.χ. επισκευή κ.λπ .. Η επιχείρηση παραγγελίας. Με την επιχείρηση παραγγελίας, ο ένας από τους συμβαλ- λόμενους που καλείται παραγγελιοδόχος αναλαμβάνει να διενεργήσει στο όνομά του, με αμοιβή, εμπορική πράξη, αλλά για λογαριασμό άλλου που καλείται παραγγελέας. Η αμοιβή που καταβάλλεται καλείται προμήθεια. Ο παραγγελιοδόχος υποχρεώνεται να μεταβιβάσει τα αποκτηθέντα πράγματα στον παραγγελέα και αυτός αντίστοιχα να καταβάλλει την προμήθεια και κάθε δαπάνη που έγινε για την πραγματοποίηση της παραγγελίας. Η επιχείρηση μετακόμισης. Στην έννοια της επιχείρησης μετακόμισης περιλαμβάνεται κάθε μεταφορά προσώπων ή πραγμάτων που γίνεται στην γη ή στο νερό, με αμοιβή που καλείται κόμιστρο. Ο νομοθέτης αναφέρεται στη γη, στην έννοια της οποίας, η θεωρία, λαμβάνοντας υπόψη τα επιτεύγματα της τεχνολογίας, περιλαμβάνει όχι μόνο την ξηρά αλλά και τον αέρα. Βέβαια η αεροπορική μεταφορά διέπεται από το αεροπο- ρικό δίκαιο που είναι νεότερος κλάδος του εμπορικού δικαίου. Στην έννοια του νερού 8. Τριανταφυλλάκης, Γ. (2009). Εισηγήσεις Εμπορικού Δικαίου, εκδ. Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα, σ. 30. Ψυχομάνης, Κ. (2004). Εμπορικό Δίκαιο. Γενικό Μέρος, εκδ. Σάκκουλα, σ. 79.