ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

[Γ] ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΑΞΙΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΠΟ ΕΓΚΥΡΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 60 Ε. ΣΧΙΖΑ ανάπαυσης 95 ενώ το ίδιο γίνεται δεκτό και ως προς την αποζημίωση για εκτός έδρας εργασία 96 . Αντιθέτως, τέτοια συμφωνία περί καταλογισμού δ εν επιτρέπεται ως προς τις αποδοχές αδείας και το επίδομα αδείας , διότι κατά το σκοπό του νομοθέτη οι απο- δοχές αδείας και το επίδομα αδείας πρέπει να προκαταβάλλονται στον εργαζόμενο κατά την έναρξη της αδείας, ώστε να πραγματοποιείται κατ’ αυτόν τον τρόπο ο κοινω- νικός σκοπός των σχετικών διατάξεων, ο οποίος συνίσταται στην εξασφάλιση της οι- κονομικής δυνατότητας του δικαιούχου να απολαύσει τις διακοπές του 97 . Για να είναι ορισμένη, κατ’ άρθρο 262 § 1 ΚΠολΔ, η υποβαλλόμενη από τον εναγόμε- νο εργοδότη ένσταση συμψηφισμού (καταλογισμού) των αποδοχών και αξιώσεων του εργαζόμενου από την σύμβαση εργασίας, πρέπει να περιλαμβάνει ορισμένη αί- τηση και σαφή έκθεση των γεγονότων που την θεμελιώνουν, να αναφέρεται ρητώς η καταρτισθείσα μεταξύ των διαδίκων συμφωνία περί καταλογισμού, το ακριβές περι- εχόμενό της, ο τρόπος καταβολής της αξίωσης, το χρονικό διάστημα που αφορά και οι αιτίες καταβολής του οφειλόμενου χρηματικού ποσού, καθώς και οι καταβαλλόμε- νες ανά μήνα αποδοχές του ενάγοντος εργαζόμενου, στις οποίες, επειδή υπερβαίνουν τις νόμιμες, καταλογίζονται και οι αιτούμενες από τον ενάγοντα εργαζόμενο προσαυ- ξήσεις/αποζημιώσεις 98 . ΙV. Ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος/αξίωσης Από το άρθρο 281 του ΑΚ, κατά το οποίο «H άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος» , προκύπτει ότι το δικαίωμα πρέ- πει να ασκείται μέσα στα όρια που χαράζουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοι- νωνικός και οικονομικός σκοπός αυτού, σε αντίθετη δε περίπτωση, όταν τα ακραία αυτά όρια ξεπεραστούν, το δικαίωμα ασκείται καταχρηστικά, με αποτέλεσμα να ανα- 95. ΑΠ 529/2016 ΔΕΕ 2017, 407, ΑΠ 180/2015 ΕΕργΔ 2015, 480, ΑΠ 1254/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1915/2011, ΑΠ 645/2010, ΑΠ 429/2010, ΑΠ 1129/2007, ΕφΛαρ 29/2014, ΕφΠειρ 22/2013, ΕφΛαρ 228/2012, ΕφΛαρ 617/2006, ΜΠρΑθ 1187/2013 ΤΝΠ Ισοκράτης , ΑΠ 220/2007 ΧρΙΔ 2007, 656, ΑΠ 119/1997 ΔΕΝ 1998, 16, ΑΠ 930/1990 ΔΕΝ 1991, 692, ΑΠ 825/1984 ΔΕΝ 1985, 376, ΕφΑθ 2708/1998 ΕλλΔνη 39, 907, ΕφΘεσ 2032/1989 ΔΕΝ 1990, 25. 96. ΜΠρΠειρ 114/2015 ΤΝΠ Ισοκράτης. 97. Α Π 1547/2006 ΝοΒ 2007, 418, ΑΠ 1921/1990 ΕΕργΔ 1991, 793, ΕφΘεσ 292/2012 ΤΝΠ Ισοκρά- της, ΕφΑθ 1064/2006 ΕλλΔνη 48, 287, ΕφΑθ 60/1991 ΕλλΔνη 34, 146, ΕφΘεσ 2032/1989 ΔΕΝ 1990, 25, ΕφΑθ 580/1985 ΔΕΝ 1985, 1008. Βλ. όμως, και αποφάσεις που δέχονται ότι είναι επι- τρεπτή και έγκυρη η συμφωνία για συμψηφισμό (καταλογισμό), εφ’ όσον, όμως, με τη συμφω- νία αυτή προσδιορίζεται το τμήμα των επί πλέον των νομίμων αποδοχών που αντιστοιχεί στις αξι- ώσεις περί αποδοχών και επιδόματος αδείας (ΑΠ 923/2017 ΤΝΠ Ισοκράτης, ΑΠ 593/2012 ΔΕΕ 2013, 394 = ΕΕργΔ 2013, 1405). 98. ΑΠ 529/2016, ό.π., ΕφΛαρ 27/2017 ΤΝΠ Ισοκράτης, ΑΠ 1413/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 7031/2019 αδημ. 36 37