ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

XI ανεύρεση του νομικού κανόνα πολλές φορές είναι εξαιρετικά δυσχερής είτε γιατί αυ- τός δεν υπάρχει ρητά διατυπωμένος στη Συνθήκη (π.χ. υπεροχή, άμεση ισχύς κ.ά.) και διαμορφώθηκε από τη νομολογία του Δικαστηρίου είτε γιατί οι όροι (π.χ. εργαζό- μενος) ή οι απαγορεύσεις που αυτή εξαγγέλλει (π.χ. μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσμα- τος με ποσοτικό περιορισμό) προσδιορίστηκαν εννοιολογικά από το Δικαστήριο. Η άγνοια της νομολογίας τουΔικαστηρίου και των ερμηνευτικών προσεγγίσεων που αυτή έδωσε συνιστά, τελικά, άγνοια της θεωρίας. Ορισμένα από τα συνηθισμένα λάθη των φοιτητών κατά την απάντηση ενός πρακτικού είναι: (i) Η εύρεση λανθασμένου κανόνα δικαίου είτε γιατί δεν ταιριάζει το πραγματικό, που δίδεται στο ιστορικό, με το πραγματικό του κανόνα δικαίου που επέλεξε να χρη- σιμοποιήσει ο φοιτητής είτε γιατί η έννομη συνέπεια που επιτάσσει, δεν είναι αυτή που συμφέρει τον πελάτη ή επιδιώκεται από τον εξεταστή. (ii) Η λανθασμένη ερμηνεία του κανόνα δικαίου , που πολλές φορές συνοδεύεται από απρόσεκτη ανάγνωση, της θεωρούμενης ως «κατάλληλης διάταξης». Η ανάγνω- ση του κανόνα δικαίου πρέπει να γίνεται με σχολαστική επιμέλεια, ακόμα και όταν ο φοιτητής θεωρεί ότι γνωρίζει τον κανόνα «απ’έξω». (iii) Ο ελλιπής χωρισμός μεταξύ πραγματικού του εφαρμοζόμενου κανόνα δικαίου και των επερχόμενων εννόμων συνεπειών. Πρόκειται για συχνό λάθος με μοιραίες συ- νέπειες. Με την εύρεση του κανόνα δικαίου κατά τα παραπάνω αρχίζει η κρίσιμη δια- δικασία της υπαγωγής του ιστορικού στο αφηρημένο πραγματικό του κανόνα δικαί- ου της μείζονος πρότασης του νομικού συλλογισμού, που πρέπει να ακολουθήσει ο φοιτητής. (γ) Τελική διατύπωση των απαντήσεων.  Στο τελευταίο αυτό στάδιο ο φοιτητής προχωρά στη διατύπωση των απαντήσεών του στα τεθέντα ερωτήματα. Φροντίζει οι απαντήσεις του να είναι εύληπτες, δομημένες και κατανοητές και να μην αφήνουν αναπάντητα ερωτήματα. Η «αρχιτεκτονική» των απαντήσεων θα πρέπει να ξεκινά από τον εντοπισμό του προβλήματος και να καταλήγει στη συμπερασματική λύση με την χρήση καταληκτικών συνδέσμων, όπως «συνεπώς» ή «επομένως», και νομικών επιχειρημάτων. Το αντίθετο, δηλαδή η εκκίνηση από τη λύση και η κατάληξη στη θε- μελίωση, αποτελεί λάθος. Νομικά επιχειρήματα είναι αυτά που ερείδονται στο νόμο ή στην κρατούσα άποψη και νομολογία ή στην αυθεντία των δικαστηρίων και της νομικής επιστήμης, αποτέλεσμα μιας ορισμένης ερμηνεία του νόμου. Μερικά συ- νηθισμένα λάθη στην διατύπωση των απαντήσεων είναι: (i) Ηπερίπλοκη και δυσνόητη γραφή.  Σε αυτή τη γραφή συμβάλλει κατεξοχήν ο λό- γος με μακρές περιόδους ο οποίος δυσκολεύει ιδιαίτερα την κατανόηση ενός κειμέ- νου. Χρήσιμος μπορεί να αποδειχθεί ο κανόνας: Mια σκέψη ανά πρόταση ή μια κύ- ρια πρόταση και μια μόνον δευτερεύουσα.