ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

100 Προσφυγή αποζημιώσεως - Eξωσυμβατική ευθύνη της ΕΕ ρά την προϋπόθεση του παράνομου χαρακτήρα της πράξεως ή παραλείψεως του θε- σμικού οργάνου κ ατά τη νομολογία τουΔικαστηρίου επιβάλλεται να αποδεικνύεται κα- τάφωρη ή πρόδηλη παράβαση κανόνα δικαίου ο οποίος αποσκοπεί στην απονομή δικαιωμάτων στους ιδιώτες (ΔΕΚ, C352/98 P, Bergaderm, ΔΕΚ, C120/06 P και C121/06 P FIAMM κ.λπ .). Τέτοιοι κανόνες είναι οι σχετικοί με την προστασία των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και οι αρχές της μη διάκρισης, της αναλογικότητας, της ισότητας, της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη κ.ά. Σε κάθε άλλη περί- πτωση θα επρόκειτο για ένα αδικαιολόγητο περιορισμό της ευρείας διακριτικής ευ- χέρειας για τον προσδιορισμό του γενικού συμφέροντος, που διαθέτει ο ενωσιακός νομοθέτης, προβαίνοντας σε επιλογές πολιτικής. Συνεπώς στην περίπτωση της INFORMATICS συντρέχουν οι προϋποθέσεις για να εγεί- ρει αίτημα αποκαταστάσεως της ζημίας ενώπιον του Δικαστηρίου στρεφόμενη κατά της Επιτροπής κατά το άρθρα 268 και 340 εδάφ. β ΣΛΕΕ. Συγκεκριμένα υπάρχει πταί- σμα της Επιτροπής, που συνίσταται σε παραβίαση αρχών (ισότητας, χρηστής διοίκη- σης, προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ιδιώτη), που παρέχουν δι- καιώματα στους ιδιώτες , υποστατή ζημία (βλ. αναλυτικά παρακάτω 3) και αιτιώδης συνάφεια μεταξύ πταίσματος και ζημίας. (2) Η Συνθήκη δεν προβλέπει προθεσμία (δικονομική) για την άσκηση της προσφυ- γής αποζημιώσεως. Ωστόσο, το άρθρο 46 του Οργανισμού του Δικαστηρίου ορίζει ότι « Αξιώσεις κατά της Ένωσης στο πεδίο της εξωσυμβατικής ευθύνης παραγράφονται μετά πέντε έτη από της επελεύσεως του ζημιογόνου γεγονότος. Η παραγραφή διακόπτε- ται είτε διά της προσφυγής που υποβάλλεται στο Δικαστήριο, είτε διά της προηγουμένης αιτήσεως που ο ζημιωθείς απευθύνει στο αρμόδιο θεσμικό όργανο της Ένωση ς». Κατά συνέπεια, αν η INFORMATICS θέλει την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη θα πρέπει να καταθέσει την προσφυγή αποζημιώσεως σε διάστημα πέντε ετών από την επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος (απόφαση κατακύρωσης στην ΔΕΛΤΑ του έργου). Η παρέλευση της πενταετίας οδηγεί σε παραγραφή των αξιώσεών της. (3) Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου και τις γενικές αρχές που είναι κοινές στα δίκαια των Κρατών-μελών η ζημία θα πρέπει να είναι πραγματική (υποστατή), μπορεί να είναι θετική καθώς και αποθετική (διαφυγόν κέρδος), περιουσιακή και μη (π.χ. ηθική βλάβη), και θα πρέπει να έχει επέλθει κατά το χρόνο ασκήσεως της προ- σφυγής ή να είναι επικείμενη και μπορεί να προβλεφθεί με επαρκή βεβαιότητα (ΔΕΚ, 26/77 Roquette, ΔΕΚ, 56-60/77 Kampfmeyer). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν μπο- ρεί να είναι συμβατική. Το συντρέχον πταίσμα του ζημιωθέντος μειώνει τη ζημία και την ευθύνη αποκατάστασης. Στο πλαίσιο αυτό, εναπόκειται στον ενάγοντα να προ- σκομίσει πειστικά αποδεικτικά στοιχεία τόσο ως προς την ύπαρξη όσο και ως προς την έκταση της ζημίας που προβάλλει (ΔΕΚ, C481/07 P, SELEX).