ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

3 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ 1. Ασφάλιση και ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο 1.1. Έννοιες 1.1.Α. Το ασφαλιστικό δίκαιο Ασφαλιστικό δίκαιο είναι το σύνολο των νομικών κανόνων δικαίου που ρυθμί- ζουν τα εξής: α) Τις σχέσεις μεταξύ αφενός του ασφαλιστή (που είναι η Ασφαλιστική Επιχείρη- ση ή ΑσφΕ) και αφετέρου του λήπτη της ασφάλισης (δηλ. του συμβαλλόμενου με την ΑσφΕ σε μία ασφαλιστική σύμβαση), του ασφαλισμένου (που, όμως, δεν είναι ο ίδιος ή μόνο ο ίδιος και λήπτης της ασφάλισης) και του απλώς δικαιούχου της πα- ροχής του ασφαλιστή (που δεν είναι ασφαλισμένος ούτε λήπτης της ασφάλισης). Οι κανόνες αυτοί μαζί με τη νομολογία και τη νομική φιλολογία αποτελούν το κατά κυ- ριολεξία (ή σε στενή έννοια) δίκαιο της ασφαλιστικής σύμβασης . β) Την ίδρυση και λειτουργία των ΑσφΕ, τ ους κανόνες πρόσβασης των επιχειρή- σεων αυτών στις αγορές, καθώς και την κρατική εποπτεία επ’ αυτών. γ) Την διανομή ασφαλιστικών προϊόντων, την ίδρυση και λειτουργία των επιχει- ρήσεων ασφαλιστικής διαμεσολάβησης, τους κανόνες πρόσβασης των επιχειρήσεων αυτών στις αγορές, καθώς και την κρατική εποπτεία επ’ αυτών. δ) Την ίδρυση και λειτουργία των παρόχων επαγγελματικών συντάξεων (IORPs), τους κανόνες πρόσβασης των επιχειρήσεων αυτών στις αγορές, την κρατική επο- πτεία επ’ αυτών, καθώς και τις σχέσεις με τα μέλη τους (οι κανόνες αυτοί αποτελούν ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο μόνο σε ευρεία έννοια). ε) Την ίδρυση και λειτουργία των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που είναι φορείς άσκησης του κατά κυριολεξία (ή σε στενή έννοια) δικαίου της κοινωνι- κής ασφάλισης, την κρατική εποπτεία επ’ αυτών και τις σχέσεις τους με τους ασφα- λισμένους τους/δέκτες κοινωνικοασφαλιστικής παροχής. στ) Την ίδρυση και λειτουργία των φορέων της σε ευρεία έννοια κοινωνικής ασφάλισης (που είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου), την κρατική εποπτεία επ΄ αυτών , τις σχέσεις τους με τους ασφαλισμένους τους, καθώς και τα δικαιώματα 1