ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ 14 1.7. Το ασφαλιστικό δίκαιο ως δίκαιο ειδικό Μεγάλης σημασίας για την ορθή εφαρμογή του ασφαλιστικού δικαίου είναι η αναγνώριση και εφαρμογή των γενικών αρχών που το διέπουν και το διαφοροποι- ούν από το γενικό δίκαιο, είτε είναι αστικό είτε διοικητικό είτε ακόμα και ποινικό. Το δίκαιο της ασφαλιστικής σύμβασης, παρόλο που στις κατά ζημιών ασφαλίσεις ρυθ- μίζει την καταβολή αποζημίωσης, πρέπει να διακρίνεται σαφώς από το δίκαιο της αποζημίωσης του αδικοπρακτικού δικαίου, αν και δίδονται στα δύο δίκαια εν πολ- λοίς ίδιες ονομασίες στις επιμέρους έννοιες. Διαφέρει, μεταξύ άλλων, ο τρόπος υπο- λογισμού της αποζημίωσης, η γενεσιουργός αιτία της υποχρέωσης προς αποζημίω- ση, οι τρόποι περιορισμού ή αποκλεισμού της υποχρέωσης προς αποκατάσταση μιας ζημιάς, τα κριτήρια προσδιορισμού της αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του περιστατι- κού και της ζημιάς. Η μνεία του άρθ. 11 παρ. 2 ΑσφΝ, ότι η ζημιά της ασφαλισμένης περιουσίας μπορεί να συνίσταται στη βλάβη ή στην απώλεια αγαθών, κ.λπ ., μπορεί μεν κατά το αστικό δίκαιο (που είναι το γενικό δίκαιο) να αποτελεί ταυτολογία, αφού ζημιά κατά το δίκαιο αυτό αποτελεί τόσο η μερική/ολική απώλεια όσο και η βλάβη, όμως για το ασφαλιστικό δίκαιο είναι αναγκαία αυτή η διάκριση για την δυνατότητα προσδιορισμού των επιμέρους καλύψεων, αφού δεν καλύπτει η ασφάλιση γενικά την περιουσιακή ζημιά, αλλά, κατά περίπτωση, άλλοτε την αξία αποκατάστασης της βλάβης του πράγματος, άλλοτε, σε περίπτωση απώλειάς του, την τρέχουσα αξία του, άλλοτε (και) την απώλεια χρήσης του ή (και) την ζημιά που υπέστη ο λήπτης λόγω μη λειτουργίας του πράγματος κατά την διάρκεια της επισκευής του, ανάλογα με το τι συμφωνήθηκε. Τούτο οφείλεται στο ότι η αποζημίωση κατά το γενικό δίκαιο περι- λαμβάνει κατ’ αρχήν το σύνολο των οικονομικών συνεπειών ( σύνολο ζημιών ) που προκαλεί στην περιουσία του ζημιωθέντος η πράξη ή παράλειψη του αστικώς υπεύ- θυνου και οι οποίες συνέπειες, τελούν σε πρόσφορη αιτιώδη συνάφεια προς την ζη- μιογόνο πράξη ή παράλειψη, ενώ στην ασφάλιση περιουσίας αποβλέπουμε σε συ- γκεκριμένα περιουσιακά αντικείμενα και συγκεκριμένους κινδύνους ( μεμονωμένες ζημιές ) που αποτελούν το περιεχόμενο της κάλυψης που συμφωνήθηκε με την ασφα- λιστική σύμβαση. Ακόμα, η νομοθετική πρόβλεψη ότι έργο του διανομέα ασφαλιστι- κών προϊόντων είναι η παροχή συμβουλής, πρότασης ή διενέργειας άλλων εργασι- ών προπαρασκευής για τη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων οι δραστηριότητες σύναψης αυτών ή οι δραστηριότητες παροχής βοήθειας κατά την διαχείριση και την εκτέλεση των εν λόγω συμβάσεων (άρθ. 4 παρ. 1, περ. 1, NIDD), θα μπορούσε να πε- ριοριστεί μόνο στις δραστηριότητες σύναψης ασφαλιστικών συμβάσεων, αφού στην έννοιά της περιλαμβάνονται και οι ως άνω ενέργειες. Εντούτοις, η ειδική νομοθετική πρόβλεψη είναι απαραίτητη προκειμένου οι εργασίες που συνίστανται μόνο στην πα- ροχή συμβουλής ή πρότασης ή διενέργειας άλλων προπαρασκευαστικών ενεργειών για τη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων να μην επιτρέπεται να ασκούνται από μη πιστοποιημένους διανομείς ασφαλιστικών προϊόντων. Επίσης στο συμβατικό επίπεδο, λ.χ. η αρχή της « ανανέωσης της σύμβασης» του γενικού δικαίου δεν μπορεί να εφαρμοστεί αδιάκριτα στις περιπτώσεις που νέα στοι- 14