ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

17 ρηση, 13 η έκδ. 2021· του ιδίου, Η πορεία προς το σύγχρονο ασφαλιστικό δίκαιο, 2007· του ίδιου, Ασφαλιστικός Κώδικας, νομοθεσία, ερμηνευτικά σχόλια, κριτικές παρατηρήσεις, 3 η έκδ. 2012 (σελ. Ι-ΧΙV + 1 - 663)· του ιδίου, (επιμ.) Ασφαλιστική σύμβαση. Κατ’ άρθρο ερμηνεία του Ν 2496/1997, 2014· Α. Συνανιώτη- Μαρούδα, Ασφαλιστικό Δίκαιο, 2η εκδ. 2017· Θ. Χατζηγάγιου, Ιδιωτικό Ασφαλιστικό Δίκαιο, 2009· Χατζηνικολάου-Αγγελίδου, Ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο, 6 η έκδ. 2020· της ιδίας, Ασφαλιστική σύμβαση, 2000. 1.9. Ιστορικά Η ιδέα της μετάθεσης του κινδύνου απ’ αυτόν που τον απειλεί σε άλλον, ο οποίος τον αναλαμβάνει επαγγελματικά εφαρμόζεται από αρχαιοτάτων χρόνων, ήταν γνω- στή στους εμπόρους της αρχαίας Ελλάδας και γνώριζε μάλιστα και κάποια ρύθμιση στο αρχαίο αττικό δίκαιο . Όμως, στη σύγχρονη μορφή της η ασφάλιση, κατά την ο- ποία διακρίθηκε από το τυχερό παίγνιο χάρη στην εφαρμογή του κανόνα του μεγά- λου αριθμού και της μεθόδου του κατακερματισμού του κινδύνου, εμφανίστηκε τον 18 ο αιώνα. Αρχικά διαδόθηκε και θεσπίστηκαν νομικοί κανόνες για την θαλάσσια ασφάλιση και αργότερα για την χερσαία και για την ασφάλιση ζωής. Ακολούθησε η ασφάλιση αστικής ευθύνης και οι λοιποί σύγχρονοι κλάδοι, με τους οποίους ασκείται σήμερα. 17 Ασφάλιση και ιδιωτικό ασφαλιστικό δίκαιο