Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ EΝΩΣΗΣ-ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

1 Εισαγωγή Παρά τις παλινωδίες που επέδειξαν τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) κατά τη διάρκεια της τελευταίας μεγάλης (αρχικά τραπεζικής και κατόπιν δημο- σιονομικής) κρίσης, το ευρώ είναι ένα σταθερό και επιτυχημένο νόμισμα. Είναι το δεύτερο από άποψη σπουδαιότητας νόμισμα στον κόσμο, καθώς αποτελεί σχεδόν το τέταρτο των παγκόσμιων αποθεμάτων σε ξένο νόμισμα, και περίπου εξήντα χώρες και επικράτειες ανά τον κόσμο έχουν συνδέσει άμεσα ή έμμεσα το νόμισμά τους με το ευρώ 1 . Το ευρώ αποτε- λεί το συστατικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ), ήτοι του οικοδομήματος για κοινό νόμισμα των (προς το παρόν) δεκαεννέα κρατών μελών της ΕΕ και των περίπου 330 εκατομμυρίων πολιτών της. Αν και περισσότερα από είκοσι έτη έχουν παρέλθει από την εισαγωγή του ευρώ (και δέκα οκτώ έτη από την από 1.1.2002 χρησιμοποίησή του) ως παγκοσμίου νομίσματος στις παγκόσμιες συναλλαγές, και αρκετά βήματα συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια για τη θεραπεία των εγγενών ατελειών του κα- νονιστικού πλαισίου της ΟΝΕ και της οικονομικής διακυβέρνησης 2 της Ευρωζώνης, το ζή- τημα της εκπροσώπησής της στα διεθνή οικονομικά fora, και ειδικά στο Διεθνές Νομισμα- τικό Ταμείο (ΔΝΤ), δεν έχει ακόμη αντιμετωπισθεί. Από την ίδρυσή του μετά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, το ΔΝΤ αποτελεί τον κεντρικό οργανι- σμό στο πεδίο των διεθνών νομισματικών και οικονομικών σχέσεων. Η δράση την οποία ανέπτυξε μετά την έκρηξη της τελευταίας μεγάλης κρίσης, οι δυνατότητες που διαθέτει για χρηματοδότηση 3 , καθώς και το εύρος της χορηγούμενης οικονομικής στήριξης στα μέλη 1. Five Presidents’ Report “Completing Europe’s economic and Monetary Union”, 22 Ιουνίου 2015, http://ec.europa.eu//priorities/economic-monetary-union/docs/5-presidents-report_en.pdf , (τελευ- ταία πρόσβαση 30.08.2020). 2. Στο πλαίσιο της στήριξης της οικονομικής διακυβέρνησης περιλαμβάνονται μέτρα, όπως, «η Διαδικα- σία Μακροοικονομικής Έλλειψης Ισορροπίας» (Microeconomic Imbalance Procedure), «το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», η υιοθέτηση των επονομαζόμενων «δέσμη έξι μέτρων» (six-pack) και «δέσμη δύο μέτρων» (two pack) νομικών πράξεων - οι οποίες αποτελούν τροποποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης -, και η Συνθήκη για την Σταθερότητα, Συντονισμό και Διακυβέρνηση της ΟΝΕ. Επίσης, στη στήριξη της οικονομικής διακυβέρνησης εντάσσονται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ- ESM) και η Τραπεζική Ένωση (Banking Union). Σύμφωνα με τον A. de Streel (“EU fiscal governance and the effectiveness of its reform”, εις: M. Adams, F. Fabbrini, P. Larouche (επιμ.), Constitutionalization of European Budgetary Constraints: Comparative and Interdisciplinary Perspectives , Hart, 2014, σελ. 85-104, και “The Confusion of tasks in the decision-making process of the European Economic Governance”, εις: F. Fabbrini, E.H. Ballin, H. Somsen (επιμ.), What Form of Government for the European Union and the Eurozone? , Hart, 2015, 79-93) η ενωσιακή οικονομική διακυβέρνηση στηρί- ζεται σε τέσσερα θεμέλια: τη δημοσιονομική εποπτεία, τη μακροοικονομική εποπτεία, τον κοινωνικο- οικονομικό συντονισμό και τη χρηματοδοτική ενίσχυση. 3. IMF, “The IMF response to the global economic crisis”, IMF Factsheet , https://www.imf.org/external/ np/exr/facts/pdf/changing.pdf, (τελευταία πρόσβαση 30.08.2020).