Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ EΝΩΣΗΣ-ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

Η εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευρωζώνης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο 10 Η κατάσταση που επικρατούσε διεθνώς δεν παράλλασσε σημαντικά από την κατάσταση η οποία διαδραματιζόταν στις δύο πιο σημαντικές χώρες της εποχής, τις Η.Π.Α. και το Ηνω- μένο Βασίλειο, οι οποίες συνέβαλαν στη δημιουργία μεταπολεμικά ενός παγκόσμιου μη- χανισμού, του οποίου κύριος σκοπός θα ήταν η παρεμπόδιση της επανεμφάνισης των γε- γονότων που πρυτάνευαν κατά την περίοδο, η οποία μεσολάβησε ανάμεσα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Αν και το γενικότερο οικονομικό περιβάλλον, το οποίο είχε προκληθεί ιδιαίτερα από τον κερδοσκοπικό πυρετό της περιόδου 1928-29, ήταν καταστροφικό για τις Η.Π.Α. 28 , η κατά- σταση οξύνθηκε επιπροσθέτως, κυρίως, από τις δυσκολίες που συναντούσαν οι εξαγωγι- κές βιομηχανίες και η γεωργία, λόγω της προοδευτικής υποτίμησης των νομισμάτων των ανταγωνιστικών χωρών. Το χρηματιστηριακό κραχ, βρήκε την κυβέρνηση των Η.Π.Α., απροετοίμαστη, καθώς δεν υπήρχε προηγούμενη εμπειρία οποιασδήποτε κρατικής παρέμ- βασης για τη ρύθμιση των ελεύθερων συναλλαγών της αγοράς. Έως το 1933, η επίσημη ανεργία στις Η.Π.Α. είχε ανέλθει στο 25% του πληθυσμού της, και μεγάλος αριθμός (5.000) τραπεζών υποβλήθηκαν σε χρεωκοπία. Κάτω από την επίδραση αυτών των δυσμενών εξε- λίξεων, το πρώτο μέτρο, το οποίο έλαβε ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt, ήταν η απομά- κρυνση των Η.Π.Α. από τον « κανόνα χρυσού », γεγονός το οποίο οδήγησε στην υποτίμη- ση του δολαρίου ΗΠΑ. Πρωταρχικός μεταπολεμικός στόχος των Η.Π.Α. ήταν η δημιουργία ενός μηχανισμού, που θα εξασφάλιζε τη σταθερότητα των νομισμάτων και θα απέφευγε την επανάληψη των αντα- γωνιστικών υποτιμήσεων και των περιορισμών στις πληρωμές, τις οποίες είχαν καθιερώ- σει οι άλλες χώρες μετά το 1933 ενάντια στην ανταγωνιστική εξαγωγική ισχύ των Η.Π.Α. 29 . Η βιομηχανία στο Ηνωμένο Βασίλειο (Η.Β.) είχε επικεντρωθεί την περίοδο του Α’ Παγκο- σμίου πολέμου στην πολεμική προσπάθεια, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν οι υπερπόντιες αγορές, οι οποίες δεν ανακτήθηκαν πλήρως τη δεκαετία του 1920. Η βιο- μηχανία στο Ηνωμένο Βασίλειο υπέστη καθίζηση από το 1921 30 μέχρι το 1938-39, οπότε αρχίζει η φάση του εξοπλισμού της για την προετοιμασία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιό- τα απολέσματα μετά την πρώτη εφαρμογή του άνω νόμου θεωρήθηκαν επιτυχή, αργότερα το 1932 η ανεργία αυξήθηκε ραγδαία και οι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι ο νόμος Σμουτ – Χόλεϋ συνέβαλε στην Μεγάλη Ύφεση· R. Sobel, The age of giant corporations. Α microeconomic history of American business 1914-1992 , Praeger, 1993, σελ. 87, επ.) 28. Από το 1929 έως το 1932 η βιομηχανική παραγωγή είχε μειωθεί κατά 47%, το εθνικό εισόδημα κατά 52% και υπήρχαν τουλάχιστον 14 εκατομμύρια άνεργοι (βλ. J. K. Horsefield, The International Monetary Fund 1945-1965, Twenty years of International Monetary Cooperation, ό.π., σελ. 5). 29. Ibid.· J. K. Horsefield, The International Monetary Fund 1945-1965, Twenty years of International Monetary Cooperation, ό.π. 30. Ως δείκτης αυτού παρατίθεται το ποσοστό ανεργίας: το 1921 περισσότερα από 2.400.000 άτομα έμει- ναν άνεργα, και παρά μια σύντομη αποκατάσταση μεταξύ των ετών 1923 και 1929, ο συνολικός αριθ- μός ανέργων ξεπέρασε πάλι τα δύο εκατομμύρια από το 1930 έως το 1935 (βλ. J. K. Horsefield, The International Monetary Fund 1945-1965, Twenty years of International Monetary Cooperation , ό.π., σελ. 6). 8