Η ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ EΝΩΣΗΣ-ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

Η εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης-Ευρωζώνης στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο 12 2. Η γένεση του ΔΝΤ Το ΔΝΤ αποτελεί εξειδικευμένο οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών (ΗΕ) από το 1947 (άρθρα 57 και 63 του Χάρτη των ΗΕ), οπότε άρχισε τις εργασίες του. Από τη γένεσή του το ΔΝΤ είναι το κύριο διακυβερνητικό σύστημα ρύθμισης των χρηματο-οικονομικών σχέσεων των κρατών που μετέχουν σε αυτό 34 . Η ίδρυση του ΔΝΤ έγινε στο Bretton Woods των Η.Π.Α., και είναι απότοκος της Νομισματικής και Χρηματοοικονομικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στο Bretton Woods (Bretton Woods Conference) το 1944 35 . Από τα κράτη που με- τείχαν στην εν λόγω Διάσκεψη, είκοσι εννέα επικύρωσαν τη Συμφωνία για την ίδρυση του ΔΝΤ (IMF Articles of Agreement – εφεξής «η Συμφωνία του ΔΝΤ») 36 , η οποία άρχισε να ισχύει στις 27 Δεκεμβρίου 1945. Το ΔΝΤ αποτελεί το κεντρικό διεθνές φόρουμ συνεργασίας για τα διεθνή νομισματικά θέ- ματα 37 , για τη διευκόλυνση της ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου, την προώθηση της στα- θερότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών και ενός ανοικτού συστήματος διεθνών πλη- ρωμών, καθώς και το «δανεισμό» 38 των μελών του σε συνάλλαγμα, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο 39 . Στο ΔΝΤ απονεμήθηκαν καθήκοντα επιτήρησης των κανόνων σταθερότητας και μετατρεψιμότητας, τους οποίους αποδέχτηκαν τα μέλη του. Το ΔΝΤ δεν δημιουργήθη- κε για να επιτελέσει το ρόλο μιας διεθνούς τράπεζας με αρμοδιότητες για την έκδοση νομί- σματος και τη ρύθμιση του χρήματος. Βασικός μεταπολεμικός στόχος του ΔΝΤ ήταν η διεθνής νομισματική σταθερότητα, η οποία βασιζόταν στον έλεγχο των συναλλαγματικών πολιτικών των κρατών από το ΔΝΤ. Προς αποφυγή της επανάληψης των καταστροφικών αποτελεσμάτων του Β’ Παγκοσμίου Πο- λέμου και της απορρύθμισης των συναλλαγματικών ισοτιμιών 40 , τα κράτη πρέπει έκτο- 34. Σύμφωνα με τον A. Lowenfeld ( International Economic Law , OUP, 2002, σελ. 500), το εν λόγω σύστη- μα αποτελεί το πρώτο διεθνές νομικό σύστημα διεύθυνσης των νομισματικών σχέσεων των κρατών. 35. Στο πλαίσιο της Διάσκεψης στο Bretton Woods ιδρύθηκε, εκτός από το ΔΝΤ, και η Διεθνής Τράπεζα για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (IBRD), γνωστή ως η Παγκόσμια Τράπεζα. 36. IMF, “List of members”, https://www.imf.org/external/np/sec/memdir/memdate.htm , (τελευταία πρόσβαση 30.08.2020). 37. IMF, IMF Financial Operations 2018 , σελ. 1, https://www.elibrary.imf.org/view/IMF071/24764- 9781484330876/24764-9781484330876/ch01.xml, (τελευταία πρόσβαση 30.08.2020). 38. Βλ. παρακάτω, υπό αρ. 75, 78, 82. 39. Το ΔΝΤ προέβη τα τελευταία χρόνια σε χρηματοδότηση μεγάλης κλίμακας για την Ελλάδα, την Πορτο- γαλία και την Ιρλανδία. Ειδικά για την Ελλάδα, θεσπίστηκαν κριτήρια πρόσβασης στον δανεισμό κατ’ εξαίρεση, (βλ. M. Kruger, R. Lavigne, J. McKay, The role of the International Monetary Fund in the post crisis world , Bank of Canada Staff Discussion Paper, No 2016-6, σελ. 17, οι οποίοι έχουν τονίσει την ανάγκη για βελτίωση της αποτελεσματικότητας του δανεισμού, με την ενίσχυση της ισορροπίας μεταξύ της χρηματοδότησης, ρύθμισης και ανάμειξης του ιδιωτικού τομέα). 40. Η εγκατάλειψη του συστήματος της ονομαστικής αξίας των νομισμάτων το 1971 καθώς και του συ- στήματος των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών του Bretton Woods το 1978, έχει οδηγήσει στην απορρύθμιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Τα κράτη μπορούν έκτοτε να επιλέξουν τη μορφή της συναλλαγματικής τους ισοτιμίας ανάμεσα στην ελεύθερη ή διαχειριζόμενη διακύμανση του νομίσμα- 10