Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

X Πρόλογος κοποιήσεων και να χαράξει έτσι τα όρια των ιδιωτικοποιήσεων. Δεν χρειάζεται βέβαια να τονιστεί ότι το έργο αυτό της νομολογίας δεν ήταν καθόλου εύκολο. Η δικαστική εξουσία έπρεπε, για μια ακόμη φορά, να ισορροπήσει –για την ακρίβεια να «ακροβα- τήσει»- ανάμεσα, αφενός, στον σεβασμό της πολιτικής απόφασης της ιδιωτικοποίησης και, αφετέρου, στην εκπλήρωση του χρέους της ως θεματοφύλακα της συνταγματικής νομιμότητας. Ήταν λοιπόν εύλογο και αναμενόμενο οι όποιες νομολογιακές παραδοχές να μη διακρίνονται πάντοτε για τη δογματική τους συνοχή και συνέπεια, όπως λ.χ. όταν, από τη μία, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας δεχόταν ότι ανάθεση της ελεγχόμενης στάθμευσης σε ιδιώτες παραβιάζει τον πυρήνα των αρμοδιοτήτων της κρατικής εξουσίας, ενώ, από την άλλη, Τμήμα του ίδιου Δικαστηρίου λίγα μόλις χρόνια μετά δεν «έβλεπε» συνταγματικό πρόβλημα στην ανάθεση σε ιδιώτες του σωματικού ελέγχου των ταξιδιωτών στα αεροδρόμια. Όποια, πάντως, άποψη και εάν υιοθετήσει κανείς για τις ειδικότερες νομολογιακές παραδοχές, οφείλει να παραδεχθεί ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν απέφυγε το πρόβλημα και δεν «κρύφτηκε» πίσω από δικονομικά απαράδεκτα. Αντιμετώπισε το νομικό ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων και διαμόρφωσε μια αξιόλογη νομολογία για τα συνταγματικά τους όρια. Τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο μετά την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης, όταν πολλές από τις ιδιωτικοποιήσεις δικαιολογήθηκαν με το επιχείρημα της εκπλήρωσης «μνημονιακών» υποχρεώσεων. Στις προεκτεθείσες «αμηχανίες», προστέθηκε ακόμη μία: Η «κανονιστική δύναμη του πραγματικού» και ο φόβος του ερμηνευτή και εφαρμοστή του δικαίου ότι οποιαδήποτε κρίση περί αντισυνταγματικό- τητας μπορεί να συνδεθεί με τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της Χώρας. Πέρα όμως από αυτό, την περίοδο της οικονομικής κρίσης και με αφορμή τις ιδιωτικοποιήσεις, αναδείχθηκαν νέα ενδιαφέροντα ζητήματα για τον ρόλο του Κράτους, τις αρμοδιό- τητες που πρέπει να παραμένουν διαχρονικά σε αυτό και τις δραστηριότητες που μπορεί να αφεθούν στον ιδιωτικό τομέα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το «κλείσιμο» της ΕΡΤ. Επιβάλλει το Σύνταγμά μας να υπάρχει δημόσια τηλεόραση ή όχι; Πώς επηρεάζουν η εξέλιξη της τεχνολογίας και η εξάπλωση του διαδικτύου τις συνταγματικές αξιολογήσεις στο σημείο αυτό; Αντίστοιχοι προβληματισμοί ανέκυψαν ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, μεταξύ άλλων, στις υποθέσεις της ΕΥΔΑΠ, της Αγροτικής Τράπεζας, των περιφερειακών αεροδρομίων, των τουριστικών λιμένων και του ΟΠΑΠ. Τα πολλαπλά ζητήματα των αποκρατικοποιήσεων, όπως αναδείχθηκαν στην εποχή της οικονομικής κρίσης, αναλύει με καθαρότητα και επιστημονική παρρησία ένας νέος επιστήμονας, ο Γιώργος Γαλανόπουλος, στην ανά χείρας μελέτη του. Πρόκειται για την επεξεργασμένη και επικαιροποιημένη έκδοση της διπλωματικής του εργασίας στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής