Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Ο Η ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ 1. ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ «Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στο πόσιμο νερό. Οι υδάτινοι πόροι αποτελούν δημόσιο αγαθό και διαχειρίζονται από το κράτος. Οι υδάτινοι πόροι χρησιμοποιούνται πρωταρχικά για την παροχή πόσιμου νερού στους πολίτες και νερού οικιακής χρήσης στα νοικοκυριά, και, υπό αυτή την έννοια, δεν αποτελούν εμπόρευμα για την αγορά» 150 . Με το N. 1068/1980 συστήνεται η Εταιρία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας (ΕΥΔΑΠ ΑΕ), η οποία λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, πλην όμως «ανήκουσα εξ ολοκλήρου εις το κράτος» 151 . Εν συνεχεία, ο N. 2744/1999 ρυθμίζει μια σειρά ζητημάτων σχετικά με το νομικό και ιδιοκτησιακό καθεστώς της εταιρείας, όπως είναι η εφαρμογή προεχόντως των διατάξεων για τις ανώνυμες εταιρείες, η δυνατότητα παραχώρησης σε επενδυτές του 49% του μετοχικού κεφαλαίου καθώς και η διαδικασία κατάρτισης του καταστατικού της ΕΥΔΑΠ με ΚΥΑ. Η Γενική Συνέλευση της 29 ης .11.1999 των μετόχων της εταιρείας, αποφασίζει, μεταξύ άλλων, την εισαγωγή του συνόλου των μετοχών της στο Χρημα- τιστήριο Αξιών Αθηνών και την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Έτσι, το Ελληνικό Δημόσιο διατήρησε το πλειοψηφικό ποσοστό 61,33%, ενώ το υπόλοιπο 38,67% αποδόθηκε στην αγορά 152 . 150. Βλ. το νέο άρθρο 70 α με τίτλο «Δικαίωμα στο πόσιμο νερό» του Συντάγματος της Σλοβενίας. 151. Ως προς την προϊστορία του ζητήματος, το 1925 το ελληνικό Δημόσιο και η Τράπεζα Αθηνών συνάπτουν σύμβαση παραχώρησης με την αμερικανική ιδιωτική εταιρεία ULEN αναφορικά με τη δημιουργία δικτύου ύδρευσης στην Αθήνα. Μερικά χρόνια αργότερα, με τον Ν. 1475/1950 ιδρύεται ο Οργανισμός Αποχέτευσης Πρωτεύουσας (ΟΑΠ), ενώ το 1974 η σύμβαση παραχώρη- σης με την ULEN λήγει και η ύδρευση τίθεται υπό τον έλεγχο της Ανώνυμης Ελληνικής Εταιρείας Υδάτων (ΕΕΥ). Κατά συγχώνευση του ΟΠΑ και της ΕΕΥ ιδρύεται η ΕΥΔΑΠ. 152. Πρόκειται για την πρακτική της μετοχοποίησης εταιρειών του Δημοσίου η οποία αποτελούσε το βασικό στοιχείο της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων. Βλ. Ν. Καραμούζη , Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα: ιστορικές καταβολές και προσκλήσεις, «Το Βήμα» (22.02.2012).