ΣΥΝΘΕΣΗ ΑΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

90 [31] Κεφαλαιο Τέταρτο: Συμβατικές Σχέσεις μενο της πρότασης ή από τα συναλλακτικά ήθη ή από τις ειδικές περιστάσεις συνάγε- ται ότι δεν είναι ανάγκη να περιέλθει η αποδοχή σ’ αυτόν που έκανε την πρόταση» ( Γε- ωργιάδης, Γεν. Αρχές, § 32 αρ. 19). Στην περίπτωσή μας λοιπόν πρέπει να γίνει δεκτό ότι καταρτίστηκε σύμβαση μίσθωσης πράγματος (ΑΚ 574 επ.) μεταξύ των Α και Ξ διάρκειας τουλάχιστον μιας ημέρας και μιας νύχτας. 2. Με την παραχώρηση όλων των δωματίων του ξενοδοχείου από τον Ξ σε τρίτους, ο Ξ περιήλθε σε αδυναμία εκπλήρωσης της υποχρέωσης που απορρέει από την ΑΚ 574 για παροχή της χρήσης του μισθίου στον Α. Όπως προκύπτει από το πρακτικό, η μη εκπλή- ρωση οφείλεται σε υπαιτιότητα του Ξ. Εφαρμοστέα λοιπόν είναι η ρύθμιση της ΑΚ 382, που παρέχει στον Α το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση από τον Ξ για τη ζημία που υπέ- στη από την ακριβότερη κατά 150 ευρώ μίσθωση δωματίου σε άλλο ξενοδοχείο ( Γεωρ- γιάδης, Ειδ. Ενοχικό Ι, § 25 αρ. 3). 3. Ο Α λοιπόν δικαιούται βάσει των ΑΚ 382 και 574 να ζητήσει από τον Ξ την κάλυψη της διαφοράς τιμής του δωματίου του ξενοδοχείου στο οποίο τελικά κατέλυσε.  Ποιες οι αξιώσεις του Α για τις αποσκευές που χάθηκαν; 1. Ως προς την απώλεια των αποσκευών του, ο Α έχει έναντι του Ξ αξίωση στηριζόμενη στην ΑΚ 834, η οποία ρυθμίζει την ευθύνη ξενοδόχων. Οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης αυτής συντρέχουν στην υπό κρίση περίπτωση, δηλαδή α) ασκείται από τον ξε- νοδόχο Ξ κατ’ επάγγελμα επιχειρηματική δραστηριότητα και β) τα πράγματα του πελά- τη Α έχουν την ιδιότητα εισκομισθέντων. Για την αναγνώριση της ιδιότητας αυτής δεν απαιτείται ήδη υφισταμένη συμβατική σχέση των μερών ( Γεωργιάδης, Ειδ. Ενοχικό ΙΙ, § 17 αρ. 19 επ., ιδίως αρ. 20). Αρκεί το πραγματικό γεγονός της ένταξης των πραγμάτων του πελάτη (Α) στον κύκλο επενέργειας του ξενοδόχου (Ξ). Γίνεται εξάλλου δεκτό ότι δεν απαιτείται κατά κυριολεξία εισκόμιση των πραγμάτων στον χώρο του ξενοδοχείου· αρκεί και παράδοση σε πρόσωπα του ξενοδόχου (υπηρετικό προσωπικό) που βρίσκο- νται και εκτός του ξενοδοχείου. 2. Κατά του Ξ μπορεί ο Α επίσης να ασκήσει και αγωγή με βάση την ΑΚ 914, που όμως εν προκειμένω θα προσκόπτει στη δυσκολία απόδειξης της υπαιτιότητας του Ξ. Αντίθετα, η ευθύνη του ξενοδόχου βάσει της ΑΚ 834 είναι αντικειμενική ( Γεωργιάδης, Ειδ. Ενοχικό ΙΙ, § 17 αρ. 20), δηλαδή δεν προϋποθέτει υπαιτιότητα. Στην περίπτωσή μας λοιπόν υπάρ- χει υπέρ του Α συρροή αξιώσεων ή νόμιμων βάσεων της αξιώσεως (ΑΚ 834 και ΑΚ 914), για τις οποίες βλ. Γεωργιάδη, Γεν. Αρχές, § 21 αρ. 12 επ.  Διαφέρει η απάντηση στο προηγούμενο (υπό β΄) ερώτημα, αν υποτεθεί ότι στην είσοδο του ξενοδοχείου «ΧΙΟΝΙΑΣ» είχε αναρτηθεί πινακίδα που περιόριζε την σχετική ευθύνη του ξενοδόχου; 1. Όπως γίνεται δεκτό από τις διατάξεις ΑΚ 361 και 332, τα συμβαλλόμενα μέρη μπο- ρούν με (ρητή ή σιωπηρή) συμφωνία να συμφωνήσουν ή να αποκλείσουν την ευθύνη του ξενοδόχου για τα πράγματα που φέρνει ο πελάτης στο ξενοδοχείο. Αντίθετα, η ΑΚ 837 απαγορεύει κάθε μονομερή γνωστοποίηση του ξενοδόχου που αποκλείει ή περιο- ρίζει την ευθύνη του (λ.χ. ανάρτηση πινακίδας, επιγραφή στον τοίχο κλπ.).