Ο ΝΕΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1245 Ε. Καμπέρου Εγκλήματα κατά της δημόσιας τάξης – Άρθρο 187 άρθρου 187 παρ. 6 εδ. δ΄ προϊσχύσαντος ΠΚ , όταν το υλικό αντικείμενο της πράξης είναι αργό πετρέλαιο ή άλλο πετρελαιοειδές ή ενεργειακό προϊόν, γ) η επιβαρυντική περίσταση του άρ- θρου 187 παρ. 6 εδ. α΄ προϊσχύσαντος ΠΚ της κατασκευής, προμήθειας ή κατοχής όπλων, εκρηκτικών υλών κ.λπ . και δ) η επιβαρυντική περίσταση του άρθρου 187 παρ. 6 εδ. α΄ προϊ- σχύσαντος ΠΚ , της επιδίωξης οικονομικού ή άλλου υλικού οφέλους των μελών της οργάνωσης ή της συμμορίας [ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765]. Η ισχύουσα διάταξη είναι συνε- πώς ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο, στο μέτρο που κατάργησε τις ανωτέρω επιβαρυντι- κές περιστάσεις και τυγχάνει αναδρομικής εφαρμογής κατ’ άρθρο 2 παρ. 1 ΠΚ στις εκκρεμείς υποθέσεις, οπότε το δικαστήριο υποχρεούται να απαλείψει από την κατηγορία τις εν λόγω κα- ταργηθείσες επιβαρυντικές περιστάσεις. [ΣΤ] Καταργήθηκε η γενική ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 187 παρ. 6 εδ. β΄ προϊσχύσαντος ΠΚ, της μη τέλεσης οποιουδήποτε επιδιωκόμε- νου εγκλήματος από την εγκληματική οργάνωση ή τη συμμορία [πρβλ. ΕφΑθ 699, 780, 809, 3244/2003 ΠοινΧρ 2004, 1015]. Άρα, η ισχύουσα διάταξη είναι δυσμενέστερη για τον κατηγο- ρούμενο, που φέρεται ότι τέλεσε την πράξη της παρ. 1 ή 3 μέχρι και τις 30.6.2019 και στο πρό- σωπο του οποίου συνέτρεχε η εν λόγω ελαφρυντική περίσταση και εφαρμόζεται η ευμενέστερη διάταξη του άρθρου 187 παρ. 6 εδ. β΄ του προϊσχύσαντος ΠΚ, κατ’ άρθρο 2 παρ. 1 ΠΚ. [Ζ] Κα- ταργήθηκε η ειδική ρύθμιση του άρθρου 187 παρ. 6 εδ. γ΄ προϊσχύσαντος ΠΚ για το ατιμώρητο της απλής ψυχικής συνέργειας στο έγκλημα της παρ. 1 ή 3, εφόσον τα μέλη της οργάνωσης ή της συμμορίας δεν επιδίωκαν οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος. Υπό το ισχύον καθεστώς, ο συνεργός που παρέχει συνδρομή πριν την τέλεση της πράξης –συμπεριλαμβανομένης και της ψυχικής συνδρομής, διότι αρκεί «οποιαδήποτε» συνδρομή κατ’ άρθρο 47 παρ. 1 ΠΚ– τιμωρεί- ται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83 ΠΚ) και δεν μένει ατιμώρητος, αν η οργάνωση ή η συμμορία δεν επιδιώκουν οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος. Είναι προφανές ότι η προϊσχύσασα διάταξη, που καθιέρωνε το ατιμώρητο της σχετικής συμπεριφοράς είναι επιεικέστερη για τον κατηγο- ρούμενο και τυγχάνει αναδρομικής εφαρμογής στις εκκρεμείς υποθέσεις, δηλαδή στις πράξεις που τελέστηκαν μέχρι και τις 30.6.2019, αφού από 1.7.2019 άρχισε να ισχύει ο νέος ΠΚ που κατάργησε τη σχετική ρύθμιση. ΙΙΙ. Προστατευόμενο έννομο αγαθό. Προστατεύεται πρωτίστως το έννομο αγαθό της δημόσιας τάξης στην πολιτειακή του όψη [Βλ. Εισαγωγικές Παρατηρήσεις στα άρθρα 183-191Α ΠΚ], αλλά και αόριστος αριθμός εννόμων αγαθών που ενδέχεται να προσβληθούν με το επιδιωκόμενο από την εγκληματική οργάνωση κακούργημα ή το επιδιωκόμενο από τη συμμορία κακούργη- μα ή πλημμέλημα [ΕφΑθ 699, 780, 809, 3244/2003 ΠοινΧρ 2004, 1012, ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΧρ 2015, 299, ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765· από τη θεωρία βλ. Καϊάφα- Γκμπάντι , ΠοινΔικ 2003, 538, Μανωλεδάκης , Ασφάλεια και ελευθερία, 2002, 104, Μαργαρί- της , ΠοινΔικ 2005, 1429, Σατλάνης/Μαργαρίτης , ΠοινΔικ 2013, 761, Συμεωνίδου-Καστανίδου , ΠοινΔικ 2001, 694, Τζαννετής , ΠοινΧρ 2001, 1020 ]. Η εγκληματική οργάνωση, ως αυτοτελώς τιμωρούμενη εγκληματική σύμπραξη προσώπων για τη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων, δημι- ουργεί εστίες κινδύνου για αόριστο αριθμό εννόμων αγαθών και καθιστά προβληματική τη δια- τήρηση της ευταξίας του κοινωνικού χώρου [ Κωνσταντινίδης , 15]. Η δράση των εγκληματικών οργανώσεων στρέφεται κατά της οργανωμένης κοινωνίας και της έννομης τάξης [ΣυμβΕφΘρ 101/2008 ΠοινΧρ 2009, 657, ΣυμβΕφΘρακ 144/2008 ΠοινΧρ 2010, 47, ΣυμβΕφΘεσ 491/2007 ΝΟΜΟΣ, ΣυμβΕφΑιγ 35/2005 ΠοινΔικ 2005, 672]. ΙV. Χαρακτηρολογικά γνωρίσματα εγκλήματος. Πρόκειται για κακούργημα στις παρ. 1 και 2 και πλημμέλημα στις παρ. 3 και 4 και είναι έγκλημα κοινό. Κατά την μάλλον κρατούσα άποψη, είναι έγκλημα δυνητικής διακινδύνευσης του έννομου αγαθού της δημόσιας τάξης και ταυτό- χρονα αφηρημένης διακινδύνευσης αόριστου αριθμού εννόμων αγαθών [ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΔικ 2015, 483 = ΠοινΧρ 2015, 299, ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765· από τη θεωρία βλ. Κοτσαλής , ΠοινΧρ 2015, 554, Μαργαρίτης/Χατζηιωάννου , ΠοινΔικ 2014, 169, Σατ- 3 4