Ο ΝΕΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1246 Άρθρο 187 – ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ Ε. Καμπέρου λάνης/Μαργαρίτης , ΠοινΔικ 2013, 761] ή αφηρημένης διακινδύνευσης κατά μια άποψη [ενδ. ΕφΑθ 699, 780, 809, 3244/2003 ΠοινΧρ 2004, 1012, ΣυμβΕφΑθ 969/2007 ΠοινΔικ 2007, 1381, ΣυμβΕφΘεσ 93/2006 ΠοινΔικ 2006, 412 με παρατ. Συμεωνίδου-Καστανίδου = ΠοινΧρ 2006, 836, ΣυμβΕφΛαμ 58/2009 ΠοινΔικ 2010, 811, ΣυμβΕφΘεσ 1152/2005 ΠοινΧρ 2006, 549· από τη θεωρία βλ. Χαραλαμπάκης , ΠΔ, ΓΜ Ι, 2010, 230-233, Τζαννετής , ΠοινΧρ 2001, 1020] ή δυ- νητικής διακινδύνευσης κατά άλλη άποψη [ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΔικ 2015, 483 = ΠοινΧρ 2015, 290] ή και βλάβης κατά τρίτη άποψη [ Λίβος , ΠοινΧρ 2015, 310]. Επίσης, είναι έγκλημα τυπικό , γνήσιας ενέργειας, σύναψης σχέσης στις παρ. 1 και 3, στην παρ. 1 είναι υ παλλακτικώς μικτό [πάγια νομολογία βλ. ενδ. ΑΠ 71/2015 ΠοινΔικ 2015, 1102 = ΠοινΧρ 2016, 350, ΑΠ 473/2011 ΠοινΔικ 2012, 17 = ΠοινΧρ 2012, 179, ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΔικ 2015, 483 = ΠοινΧρ 2015, 299, ΣυμβΕφΘεσ 592/2010 ΝΟΜΟΣ, ΣυμβΠλημΘεσ 31/2005 ΠραξΛογΠΔ 2005, 76, ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765], εξωτερίκευσης στις παρ. 2 και 4, απλό , ιδιώ- νυμο [ Χαραλαμπάκης , ό.π., 239-240], στιγμιαίο στην παρ. 1 περ. α΄ που αφορά στη συγκρό- τηση της ομάδας, όπως και στην παρ. 4, διαρκές όμως στην παρ. 1 περ. β΄ που αφορά στην ένταξη στη δομημένη ομάδα [η αξιόποινη συμπεριφορά παρατείνεται μέχρι την εξάρθρωση της ομάδας ή την με κάποιον εμφανή τρόπο προηγούμενη διάλυσή της ή αποχώρηση μέλους από αυτήν: ΑΠ 71/2015 ΠοινΔικ 2015, 1102 = ΠοινΧρ 2016, 350, ΑΠ 406/2012 ΝΟΜΟΣ = ΝοΒ 2012, 2425, ΑΠ 473/2011 ΠοινΔικ 2012, 17 = ΠοινΧρ 2012, 179, ΕφΑθ 1081/2008 ΠοινΧρ 2010 ΠοινΧρ 2010, 762, ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765, ΕφΘεσ 1621/2006, ΠοινΧρ 2007, 351, Μαργαρίτης Λ./Χατζηιωάννου Κ. , ΠοινΔικ 2014, 170], όπως και για τον ίδιο λόγο είναι διαρκές έγκλημα και η ένταξη σε οργανωμένη συμμορία (παρ. 3) [ΑΠ 176/2019, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1176/2019 ΝΟΜΟΣ]. Διαρκές έγκλημα είναι και η διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης, για όσο χρόνο ο δράστης διευθύνει την εγκληματική οργάνωση. Τέλος, στην παρ. 1 είναι ανα- γκαίας συμμετοχής , που προϋποθέτει συγκλίνουσα δράση περισσοτέρων ατόμων και το καθέ- να από αυτά είναι και αυτουργός του εγκλήματος της παρ. 1 [ΑΠ 210/2017 ΝΟΜΟΣ]. V. Τυποποίηση αξιόποινων πράξεων. Στο άρθρο 187 ΠΚ προβλέπονται τρεις αυτοτελείς αξιό- ποινες πράξεις με τις παραλλαγές τους: Α. Η συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση (άρθρο 187 παρ. 1 ΠΚ), που τιμωρείται με κάθειρξη έως δέκα έτη και (αθροιστικά) χρηματική ποινή . Διακεκριμένη παραλλαγή της εγκληματικής οργάνωσης της παρ. 1, τιμωρούμενη με κά- θειρξη , αποτελεί η διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης (άρθρο 187 παρ. 2 ΠΚ). Β. Η οργα- νωμένη συμμορία (άρθρο 187 παρ. 3 ΠΚ) με σκοπό τέλεσης κακουργήματος, που τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών (ίδια ποινή με το προϊσχύσαν άρθρο 187 παρ. 5 ΠΚ). Προ- νομιούχος παραλλαγή , τιμωρούμενη με φυλάκιση έως τρία έτη , προκύπτει αν η ένωση έγινε για τη διάπραξη πλημμελήματος, με το οποίο επιδιώκεται οικονομικό ή άλλο υλικό όφελος ή η προσβολή της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας ή της ανηλικότητας (άρθρο 187 παρ. 3 εδ. β΄ ΠΚ). Και τέλος, Γ. η παροχή κάθε είδους περιουσιακών στοιχείων, πληροφοριών κ.λπ . ή η στρατολόγηση νέων μελών (άρθρο 187 παρ. 4 ΠΚ) τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και (αθροιστικά) χρηματική ποινή . Ειδικότερα: A. Η συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση (άρθρο 187 παρ. 1 ΠΚ) Γενικές παρατηρήσεις. Όταν θεσπίστηκε το έγκλημα της συγκρότησης ή ένταξης σε εγκληματική οργάνωση με τον Ν 2928/2001, θεωρήθηκε από τον νομοθέτη ως το βασικό έγκλημα της διάτα- ξης [Βλ. ΕισΕκθ Ν 2928/2001]. Σύμφωνα όμως με άλλη άποψη, το βασικό έγκλημα είναι εκείνο της συμμορίας της παρ. 3 και η εγκληματική οργάνωση της παρ. 1 διακεκριμένη του παραλλα- γή [ΑΠ 1296/2019 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1025/2014 ΝΟΜΟΣ, ΣυμβΕφΛαρ 158/2010, 180 ΠραξΛογΠΔ 2011, 180 που έκανε δεκτή την πρόταση Δημόπουλου , ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765, ΣυμβΕφΘεσ 93/2006 ΠοινΔικ 2006, 412 με παρατ. Συμεωνίδου-Καστανίδου = ΠοινΧρ 2006, 836, Κοτσαλής , ΠοινΧρ 2015, 555, Λίβος , ΠοινΧρ 2015, 320, Ριζάβα , 376]. Αυτή η άποψη ενισχύεται από το ότι ο νομοθέτης του νέου ΠΚ χρησιμοποιεί κοινή ορολογία αναφερόμενος 5 6