Ο ΝΕΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

1249 Ε. Καμπέρου Εγκλήματα κατά της δημόσιας τάξης – Άρθρο 187 809, 3244/2003 ΠοινΧρ 2004, 1012, ΣυμβΕφΑθ 969/2007 ΠοινΔικ 2007, 1381, ΣυμβΕφΘεσ 289/2005 ΠοινΔικ 2005, 952, Πόρισμα ΕισΑΠ της 28.9.2013 ΠοινΔικ 2014, 139· Τζαννετής , ΠοινΧρ 2001, 1018]. Κρίθηκε ότι υπάρχει η προοπτική της μακράς και αόριστης διάρκειας εκτεινόμενης σε βάθος χρόνου, όταν η οργάνωση λειτούργησε επί επτά μήνες από τη συγκρό- τησή της μέχρι τη σύλληψη των μελών της [ΑΠ 210/2017 ΝΟΜΟΣ]. Η δομημένη ομάδα πρέπει να έχει πραγματοπαγή χαρακτήρα, με συνέπεια τα μέλη της να μπορούν είτε να αντικαταστα- θούν είτε να εναλλαχθούν ανάλογα με τη συγκεκριμένη εγκληματική δραστηριότητα [ΕφΑθ 1081/2008, 762, ΕφΑθ 3028/2003 ΠοινΧρ 2005, 164, ΣυμβΕφΘεσ 592/2010 ΝΟΜΟΣ, ΣυμβΕφΛαμ 58/2009 ΠοινΔικ 2010, 811, ΣυμβΕφΘρακ 144/2008 ΠοινΧρ 2010, 47, ΣυμβΕφΘρ 101/2008 ΠοινΧρ 2009, 657, ΣυμβΕφΑθ 969/2007 ΠοινΔικ 2007, 1381, ΣυμβΕφΘεσ 1622/2006 ΠοινΧρ 2007, 351]. Ενδιαφέρει ο τρόπος λειτουργίας της εγκληματικής οργάνωσης, η οποία πρέπει να είναι με τέτοιο τρόπο δομημένη ώστε να είναι ανεξάρτητη από τα φυσικά πρόσωπα- μέλη της και τα πρόσωπα που διεκπεραιώνουν την εγκληματική δράση να έχουν δευτερεύου- σα σημασία [ΣυμβΕφΠατρ 110/2011 ΠοινΧρ 2012, 57, ΣυμβΕφΑθ 1540/2009 ΠοινΧρ 2011, 461]. Αντικειμενικές παράμετροι για να διακριθεί το «δομημένο» της ομάδας είναι η διάρθρω- ση ενός συστήματος λειτουργίας συνήθως με τη θέσπιση ιεραρχικών δομών, η κατανομή καθη- κόντων μεταξύ των μελών, η θέσπιση εσωτερικών κανόνων που προβλέπουν ενίοτε και κυρώ- σεις για τις παραβάσεις των μελών, η πειθαρχία των μελών [ΕφΑθ 2993/2004 ΠοινΧρ 2005, 931, ΣυμβΕφΑθ 30/2005 ΠοινΔικ 2005, 667, ΣυμβΕφΑιγ 35/2005 ΠοινΔικ 2005, 672· από τη θεωρία βλ. Λίβος , Οργανωμένο έγκλημα: Έννοια και δικονομικοί τρόποι αντιμετώπισής του, 34 επ., Τζαννετής , ΠοινΧρ 2001, 1018, Χριστόπουλος , ΠοινΔικ 2014, 75], η ύπαρξη χώρων για τις συναντήσεις των μελών της ομάδας [ Σατλάνης/Μαργαρίτης , ΠοινΔικ 2013, 763]. Η δόμηση μπορεί να συνίσταται είτε σε κάθετο ιεραρχικό σχήμα (σχέση ανώτερων προς κατώτερους) και μάλιστα διαβαθμισμένο σε επίπεδα στις μεγάλες οργανώσεις, με πειθαρχία, εσωτερικούς κανό- νες και κυρώσεις είτε σε οριζόντιο σχήμα με χαλαρή ηγεσία, όπως συμβαίνει στις «δικτυώσεις» εγκληματιών, όπου υπάρχει ένα χαλαρό δίκτυο άτυπων σχέσεων και γνωριμιών μεταξύ ομά- δων, στενά εξαρτώμενων μεταξύ τους, που κάθε μια ειδικεύεται στη διάπραξη συγκεκριμένου εγκλήματος [ΣυμβΕφΘεσ 1177/2008 ΠοινΧρ 2010, 765 που έκανε δεκτή την πρόταση Γ. Σκια- δαρέση ]. Αν προέχει το προσωπικό στοιχείο στην ομάδα λ.χ. αποτελείται από συγγενείς και φίλους, δηλαδή κυριαρχούν οι διαπροσωπικές σχέσεις των μελών, ενδεχομένως η ένωση έχει τη μορφή συμμορίας [ΑΠ 917/2013 ΠοινΔικ 2014, 196 = ΠοινΧρ 2014, 591, ΤρΕφΚακΘεσ 1825/2013 ΠοινΔικ 2013, 873, ΣυμβΠλημΒερ 61/2014 ΠοινΔικ 2016, 600· βλ. και παρακάτω στη συμμορία πλαγ. 29]. Η εγκληματική οργάνωση πρέπει να έχει εσωτερική διάρθρωση με διακριτούς ρόλους και ιεραρχική δομή , με την έννοια ότι τα νεότερα ή κατώτερα μέλη υποτάσ- σουν τη βούλησή τους στα παλαιότερα ή ανώτερα και όλοι μαζί –χωρίς να έχει σημασία αν αυ- τό επιτυγχάνεται ελεύθερα ή με την καλλιέργεια σχέσεων επιβολής-υποταγής– και διαμορ- φώνουν μια νέα, ενιαία βούληση, αυτήν της οργάνωσης, που κατευθύνεται στην επίτευξη ενός κοινού σκοπού, ο οποίος υποχρεωτικά αποβλέπει στην τέλεση περισσότερων κακουργημάτων [ΑΠ 1024/2019 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1982/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 210/2017 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 71/2015 ΠοινΔικ 2015, 1102 = ΠοινΧρ 2016, 350, ΑΠ 473/2011 ΠοινΔικ 2012, 17 = ΠοινΧρ 2012/179, ΕφΘεσ 2247/2018 ΠοινΔικ 2019, 617 και σε ΝΟΜΟΣ, ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΔικ 2015, 483 = ΠοινΧρ 2015, 299]. Μεταξύ των μελών της οργάνωσης απαιτείται να υφίσταται πειθαρχία και ενεργός δράση, χωρίς να απαιτείται προσωπική επικοινωνία μεταξύ τους ούτε συμμετοχή όλων στον σχεδιασμό των εγκλημάτων, αρκεί κάθε μέλος να γνωρίζει ότι συνεισφέρει με την άσκηση των ανατεθειμένων σε αυτό καθηκόντων στην πραγμάτωση των στόχων της οργάνωσης [ΑΠ 1024/2019 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 2993/2004 ΠοινΧρ 2005, 931, ΕφΑθ 3028/2003 ΠοινΧρ 2005, 164, ΣυμβΕφΑθ 215/2015 ΠοινΔικ 2015, 483 = ΠοινΧρ 2015, 299, ΣυμβΕφΠατρ 110/2011 ΠοινΧρ 2012, 57, ΣυμβΕφΘεσ 28/2010 ΠοινΔικ 2011, 155, ΣυμβΕφΘρακ 144/2008 ΠοινΧρ 2010, 47, ΣυμβΕφΘρ 101/2008 ΠοινΧρ 2009, 657, ΣυμβΕφΑθ 969/2007 ΠοινΔικ 2007, 1381· από τη θε-