ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΟΙΝΩΝ ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 146 Αγγλία έχουν βρει μια στατιστική συσχέτιση μεταξύ της επιβολής Προστίμου και μιας πιο χαμηλής πιθανότητας υποτροπιασμού. 484 Αυτή η σχέση μάλλον είναι ένδειξη ότι για αρκετούς καταδικασθέντες το Πρόστιμο είναι αποθαρρυντικό. Όμως, η ίδια σχέση μπορεί κάλλιστα να οφείλεται στο γεγονός ότι τα δικαστήρια τιμωρούν με Πρόστιμο άτομα με λιγότερες πιθανότητες υποτροπιασμού. Το μέγιστο ύψος Προστίμων, ως αυτά επανακαθορίστηκαν από το Ν. 166/1987, αλλά και η προβλεπόμενη δυνατότητα έκδοσης διατάγματος Αποζημίωσης, που παραχω- ρήθηκε στα Κακουργιοδικεία 485 και Επαρχιακά Δικαστήρια 486 από τον περί Δικαστηρί- ων Νόμο 14/1960, δεν αντικατοπτρίζουν τις σημερινές οικονομικές πραγματικότητες, ώστε να παρέχεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα να επιβάλει πράγματι μια αποτρεπτι- κή ποινή Προστίμου ανάλογα με την οικονομική ευρωστία εκάστου κατηγορουμένου. Ο Περί Ποινικής Δικαιοσύνης Νόμος του 1991, στην Αγγλία, εισήγαγε τον θεσμό του « unit fine system » (δηλαδή ένα σύστημα υπολογισμού του προστίμου με βάση μια μο- νάδα). Σύμφωνα με αυτό το σύστημα, που λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια στη Σουη- δία, το Πρόστιμο πρέπει να αντανακλά τόσο την οικονομική κατάσταση του καταδικα- σθέντα, όσο και τη σοβαρότητα του ποινικού αδικήματος. Επιπρόσθετα, ο Νόμος του 1991 προέβλεπε ότι το χρηματικό Πρόστιμο θα ήταν ανάλογο με το υπολογιζόμενο ει- σόδημα τού κατηγορούμενου για μια μέρα και, σύμφωνο με τη σοβαρότητα του αδική- ματος και τον βαθμό ευθύνης του κατηγορουμένου. Το δικαστήριο θα αποφάσιζε ένα αριθμό ημερών για τον υπολογισμό του Προστίμου. Μέσα σε ένα χρόνο από την εισα- γωγή του θεσμού αυτού και κατόπιν της σφοδρής κριτικής που έτυχε κατά το 1992 ο υπουργός Εσωτερικών της Αγγλίας το κατάργησε. Αν και η ποινή Προστίμου είναι η συνηθέστερη επιβαλλόμενη από τα κυπριακά δικα- στήρια ποινή δεν έχει λάβει τη σημασία που της αρμόζει, με αποτέλεσμα η αδικία και η ανισότητα να αποτελούν συχνό φαινόμενο. Και αυτό λόγω ελλιπούς ενημέρωσης του εκδικάζοντος δικαστή. Η κοινωνικο-οικονομική έκθεση του υποστελεχομένου γραφεί- ου Ευημερίας διατάσσεται μόνο στις σοβαρές υποθέσεις. Από την άλλη, δεν υπάρχει ο ισχύων στην Αγγλία, χρήσιμος θεσμός του «Financial circumstances orderd», σύμφω- να με το οποίο, ο δικαστής έχει τη διακριτική ευχέρεια να ζητήσει από ένα κατηγορού- μενο, ο οποίος παραδέχεται ενοχή, να παραδώσει σε συγκεκριμένο χρόνο έκθεση με την οικονομική του κατάσταση 487 . Τυχόν άρνηση ή ψέμα επιφέρει ποινικές επιπτώσεις. Έτσι επιτυγχάνεται και πιο σφαιρική ενημέρωση του δικαστηρίου και αποσυμφωρού- νται οι υπηρεσίες ευημερίας, δημιουργώντας πιο υπεύθυνους πολίτες. 484. Βλ. Walker & Padfield (1996). Sentencing Theory, Law and Practice , σελ. 230-245. για μια αξιο- λόγηση της ποινής αυτής στην Αγγλία στη θεωρία και στην πράξη. 485. Δέκα χιλιάδες ευρώ, σύμφωνα με το άρθρο 20(2) του Ν.14/1960. 486. Έξι χιλιάδες ευρώ, σύμφωνα με το άρθρο 24(1) του Ν.14/1960. 487. Blackstone’s Criminal Practice 2019, para E15.14, 2394.