ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Οι νέες διαδικτυακές προκλήσεις της ελεύθερης έκφρασης 33 με μηχανικά μέσα. Σε μια τέτοια περίπτωση τα επιστημονικά δεδομένα που απο- καλύπτουν το εύρος της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη και προκύπτουν από αυτοματοποιημένη εργασία μέσω εξειδικευμένου λογισμικού θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο απαγόρευσης ή περιορισμού. Το άτο- πο είναι προφανές. Αποκλείοντας οτιδήποτε δεν περιέχει το στοιχείο της ανθρώ- πινης υποκειμενικότητας, συμμετοχής και ουσιώδους επιμέλειας, περιστέλλουμε το συνταγματικό δικαίωμα της πρόσβασης στην πληροφορία και το δικαίωμα δη- μιουργίας γνώσης 101 . Η λύση εκκινεί από την αντίστροφη διαδρομή. Τα δεδομένα είναι μια υποκατηγο- ρία της πληροφορίας, η οποία με την σειρά της είναι μια αντικειμενική παρουσία- ση ενός γεγονότος που έχει συμβεί 102 . Η πληροφορία μετατρέπεται σε γνώση από τον αποδέκτη της ερμηνείας του μηνύματος που περιέχει, χωρίς απαραίτητα να επιφέρει οποιαδήποτε αλλαγή ή επιρροή στον δέκτη της, χωρίς όμως να χάνει και την προοπτική της επιδραστικότητας της. Ανεξαρτήτως όμως του περιβάλλοντος στο οποίο και βρίσκεται ένα δεδομένο, ψηφιακό είτε φυσικό, και ανεξαρτήτως της μορφής του, το κριτήριο του χαρακτηρισμού του ως έκφραση δεν μεταβάλλεται. Η επικοινωνιακή αξία και οι σχέσεις που ένα δεδομένο ενσωματώνει 103 καθορίζουν εάν το εκάστοτε δεδομένο αποτελεί έκφραση. Το κεντρικό στοιχείο που διαχωρίζει την προστασία της ελευθερίας του λόγου, με τις ιδιαιτερότητες που επιφέρει η επί- κληση της στον νομικό προβληματισμό, είναι ο σκοπός της μεταφοράς ενός μηνύ- ματος την στιγμή της δημιουργίας του. Εφόσον ένα οποιοδήποτε δεδομένο δύνα- ται να αποδοθεί σε έναν ομιλητή 104 και το εκφραστικό νόημα του μπορεί να γίνει ευλόγως αντιληπτό από το περιβάλλον στο οποίο εκτίθεται 105 τότε αποτελεί μορ- φή έκφρασης, ανεξαρτήτως του μέσου της μετάδοσης και της μορφής της εκφοράς του. Ακόμα και εάν ένα δεδομένο εκφράζεται σε μορφή κώδικα, και κατά συνέπεια παραμένει ακατανόητο για τους περισσότερους από εμάς, το επικοινωνιακό στοι- χείο που ο κώδικας εκφράζει αποτελεί έκφραση για τον προγραμματιστή του ή τον 101. Jane Bambauer, ό.π. υπ. 100, σελ. 62. 102. John R. Pierce, An Introduction To Information Theory: Symbols, Signals, And Noise, Dover Publications (2d rev. ed. 1980), σελ. 8. 103. Jack M. Balkin, Information Fiduciaries and the First Amendment, University of California Davis Law Review [Vol. 49:1183, 2016], σελ. 1205. 104. Stuart Minor Benjamin, Algorithms and Speech, University of Pennsylvania Law Review [Vol. 161: 1445, 2013], σελ. 1461. 105. Spence v. Washington, 418 U.S. 405 (1974).