NOMINEE DIRECTORS - ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ

Έννοια, νομική θέση και διορισμός των εντεταλμένων διοικητικών συμβούλων 5 θύνη των εδσ 18 καθώς και η δευτερογενής προσωπική ευθύνη των εντολέων 19 , που εν- δεχομένως να ευθύνονται ως τρίτα πρόσωπα για τις παραβάσεις των εδσ τους. 2. Νομική Θέση και Υπόσταση Εντεταλμένου Διοικητικού Συμβούλου Όπως αναφέρθηκε, η παρουσία και ο ρόλος των εδσ στο εταιρικό περιβάλλον και η σχέ- ση εξάρτησής τους με τους εντολείς, αναδείχθηκε αποκλειστικά από την επιχειρηματική πραγματικότητα. Η νομολογία σχετικά με τους εδσ, είναι περιορισμένη όπως και οι ανα- λύσεις πανεπιστημιακών σχετικά με τα αναφυόμενα προβλήματα, όπως π.χ., η εφαρμο- γή των καθηκόντων εμπιστοσύνης στους εδσ, η προσωπική ευθύνη τους καθώς και η ευθύνη των εντολέων τους. Επίσης, σε κάποιες δικαιοδοσίες του κοινοδικαίου αποφεύ- γεται, στο πλαίσιο του εταιρικού δικαίου, η εισαγωγή συγκεκριμένων νομοθετικών δι- ατάξεων σχετικά με την εμπλοκή των εδσ-εντολέων στα εταιρικά ζητήματα. Η αποφυγή νομοθετικής ρύθμισης, αφενός επιτρέπει την νομολογιακή περιπτωσιολογική ανάπτυ- ξη των κανόνων δικαίου, με σκοπό την προσαρμοστικότητά τους σε ιδιαίτερες αναφυ- όμενες συνθήκες· αφετέρου ωστόσο, ενισχύει το ενδεχόμενο παρουσίας κενών σε ση- μαντικά ζητήματα του δικαίου. Το ζήτημα βέβαια της υπόστασης και λειτουργίας των εδσ εμπίπτει στο ευρύτερο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των συμβού- λων, που με τους κανόνες του κοινοδικαίου (common law) και τις αρχές της επιείκει- ας (equity) 20 , αποτελούν τη βάση της δικαστικής διαμόρφωσης έννομων διευθετήσεων στο πλαίσιο του εταιρικού δικαίου, χωρίς να υποβαθμίζεται η εξέλιξη της επιχειρηματι- κής πραγματικότητας. Σε νομοθετικές ρυθμίσεις σχετικά με κάποια ζητήματα των εδσ έχουν προχωρήσει κυρί- ως η Αυστραλία 21 , η Ιρλανδία 22 , η Μαλαισία 23 καθώς και η Νέα Ζηλανδία 24 . Στην Κύπρο, το Κεφ. 113 δεν αναγνωρίζει ούτε και ρυθμίζει ρητά, ζητήματα που αναδεικνύονται σε 18. Κεφ. 5, παρ. 4, Προσωπική Ευθύνη ΕΔΣ infra, σελ. 142. 19. Ibid, παρ. 5, Προσωπική Ευθύνη Εντολέων infra, σελ. 144. 20. Αναφέρεται και ως «ευθυδικία». 21. CA 2001 AU, s. 187. Βλ. το Κεφ. 2, παρ. 4.3, Τα Καθήκοντα Εμπιστοσύνης στις Εταιρείες Συγκροτήμα- τος infra, στη σελ. 33, το Κεφ. 3, παρ. 3.1, Καθήκον Εξυπηρέτησης του Βέλτιστου Εταιρικού Συμφέ- ροντος infra, υποσημ. 85, στη σελ. 56. 22. CA 2014 IR, s. 228(3)(4). Βλ. το Κεφ. 3, παρ. 3.1, Καθήκον Εξυπηρέτησης του Βέλτιστου Εταιρικού Συμφέροντος infra, στη σελ. 52. 23. CA 2016 ML, s. 217. Βλ. το Κεφ. 4, παρ. 2.2, Προσέγγιση Εταιρικής Προτεραιότητας infra, στη σελ. 113. 24. CA 1993 NZ, ss. 131(2)(3)(4), 145(1)(2). Βλ. το Κεφ. 2, παρ. 3.2, Προσαρμογή Καθηκόντων στην Εται- ρεία Κοινοπραξίας, παρ. 4.3, Τα Καθήκοντα Εμπιστοσύνης στις Εταιρείες Συγκροτήματος, infra, στις σελ. 22-26 και 33, αντίστοιχα, καθώς και το Κεφ. 3, παρ. 3.1, Καθήκον Εξυπηρέτησης του Βέλτιστου Εταιρικού Συμφέροντος και παρ. 3.7 Εταιρική Πληροφορία και Καθήκον Εχεμύθειας infra, υποσημ. 237, στη σελ. 86.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=