Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΚΤΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Α. Αποδεικτικά μέσα και απόδειξη 3 ριεχόμενο του εθιμικού κανόνα διαπιστώνονται και αξιολογούνται εν κατακλείδι από κρατικό όργανο. 9 2. Δικονομία, δίκη, απονομή δικαιοσύνης Λόγοι καθαρότητας της έκφρασης επιβάλλουν την έστω συνοπτική επισκόπηση των εννοιών ( πολιτική ) δικονομία , δίκη και απονομή δικαιοσύνης . α. Όπως ήδη αναφέρθηκε, το σύνολο των κανόνων, με τους οποίους ρυθμίζεται η δι- αδικασία παροχής έννομης προστασίας ορίζεται ως δικονομικό δίκαιο ή δικονομία . Το αστικό δικονομικό δίκαιο ή πολιτική δικονομία , κατ’ επέκταση, είναι το σύνολο των κανόνων, οι οποίοι καθορίζουν τα όργανα και τον τρόπο παροχής έννομης προστα- σίας στο πλαίσιο έννομων σχέσεων αναγόμενων στο ιδιωτικό κατά κανόνα δίκαιο, με διαφορετική διατύπωση: το σύνολο των κανόνων των ρυθμιζόντων τα όργανα και τον τρόπο παροχής της υπό του ιδιωτικού δικαίου (καταρχήν) προβλεπόμενης έννο- μης προστασίας. 10 Η παροχή έννομης προστασίας συνίσταται στην έκδοση (δεσμευ- τικής) δικαστικής αποφάσεως, στην αναγκαστική εκτέλεση και στη λήψη προσωρι- νών – ασφαλιστικών μέτρων. 11 β. Ως δίκη γίνεται αντιληπτή, στην καθομιλουμένη, (μόνο) η εκδίκαση υπόθεσης ενώ- πιον δικαστηρίου. Αν ο ορισμός αυτός θεωρηθεί επίσης έγκυρος για τη νομική επι- στήμη, ως δίκη μπορεί να νοηθεί μόνο η διαγνωστική δίκη. Η αναγκαστική εκτέλεση, αντίθετα, ως μη εκτυλισσόμενη ενώπιον δικαστηρίου μπορεί να προσδιοριστεί ως δι- αδικασία , δεν συνιστά όμως δίκη. 12 Δεδομένου ότι ετυμολογικά η λέξη δίκη προέρ- χεται από το αρχαίο ρήμα δείκνυμι (δείχνω), η κρατούσα, στην καθημερινή ζωή, ορο- λογία φαίνεται να είναι προκρινόμενη. Ωστόσο, μεταξύ της λέξης διαδικασία και της λέξης δίκη υφίσταται ετυμολογική συγγένεια, αφού η πρώτη συνιστά παράγωγο της δεύτερης. Πέραν της ετυμολογικής συγγένειας των λέξεων δίκη και διαδικασία, τόσο η διαγνωστική δίκη, όσο και η αναγκαστική εκτέλεση, αποτελούν μορφές κρατικής έννομης προστασίας, οι οποίες συνιστούν μεν αυτοτελείς, διακριτές διαδικασίες, τε- λούν όμως σε σχέση συμπληρωματικότητας και οφείλουν να αντιμετωπίζονται συ- στηματικά ως ενότητα, πράγμα το οποίο θα πρέπει να αποτυπώνεται και κατά την εν- νοιολογική προσέγγισή τους: Η δίκη, ως έννοια γένους, περιλαμβάνει, ανάλογα με τη μορφή της αιτούμενης έννο- μης προστασίας, τη διαγνωστική δίκη ή διαδικασία προς έκδοση αποφάσεως, τη δίκη 9. BGH NJW 1961, 313, 315· J. Esser , σε: FS für v. Hippel, σελ. 95, 124 επ.· Rüthers / Fischer / Birk , Rechts- theorie, αρ. 233· Bydlinski , Grundzüge, σελ. 128· ακόμη D. Papanikolaou , Erklärungspflicht, σελ. 62 επ. 10. Ράμμος , Τόμος Α’, σελ. 5. 11. Ράμμος , Τόμος Α’, σελ. 96 επ.· A. Bruns , σε: FS für Stürner, σελ. 257, 261 επ. 12. Έτσι ΑΠ 107/2015 ΤΝΠ Ισοκράτης· Τέντες/ Μπαλογιάννη , σελ. 1.