Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΚΤΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

4 §1. Εισαγωγή ή διαδικασία αναγκαστικής εκτελέσεως και τη δίκη ή διαδικασία λήψεως ασφαλιστι- κών μέτρων – μέτρων επείγουσας φύσεως. 13 Πρόκειται για την ευρεία θεώρηση της έννοιας της δίκης. Κατ’ άλλη διατύπωση, η δίκη συνιστά τη διαδικασία, η οποία απο- βλέπει στην αυθεντική διάγνωση της νομικής καταστάσεως, στην αναγκαστική προ- σαρμογή της πραγματικής καταστάσεως και στην προσωρινή διασφάλιση έννομων συμφερόντων, ενώ το αστικό δικονομικό δίκαιο είναι το σύνολο των κανόνων, που δι- αρθρώνουν τη δίκη. 14 Κατά την κρατούσα σήμερα άποψη, η δίκη συνιστά έννομη σχέση. 15 Η άποψη, που έβλεπε στη δίκη ένα απλό σύστημα καταστάσεων, εκκινούσε από τη θεώρησή της ως αξιολογικά ουδέτερο βιοτικό γεγονός, το οποίο δεν χαρακτηρίζουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, αλλά αποκλειστικά βάρη ή ευκαιρίες. 16 Με την παραδοχή, ότι τη δίκη διέπουν έννομα συμφέροντα χρήζοντα ρύθμισης, ανοίγει και ο δρόμος για τον χαρα- κτηρισμό της ως έννομης σχέσης και απομένει η διαπίστωση των υποκειμένων της. 17 Δεδομένου ότι οι δικονομικές υποχρεώσεις υφίστανται και αντίστοιχα οι διαδικαστι- κές πράξεις λαμβάνουν χώρα τόσο μεταξύ των διαδίκων και του δικαστηρίου, όσο και απευθείας μεταξύ των διαδίκων, ορθότερη πρέπει να θεωρείται η άποψη, ότι η δίκη συνιστά έννομη σχέση τριμερή, υφιστάμενη ανάμεσα στο δικαστήριο και τους διαδί- κους αφενός, αλλά και μεταξύ των διαδίκων αφετέρου. 18 γ. Το άρθρο 87 Ι Σ ορίζει ότι η δικαιοσύνη απονέμεται από δικαστήρια συγκροτούμε- να από τακτικούς δικαστές, που απολαμβάνουν λειτουργικής και προσωπικής ανε- ξαρτησίας. Σύμφωνα με το άρθρο 20 Ι Σ, καθένας έχει δικαίωμα στην παροχή έννο- μης προστασίας από τα δικαστήρια. Τέλος, το άρθρο 26 ΙΙΙ 1 Σ ορίζει ότι η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια. Από τα ανωτέρωσυνάγεται ότι τα δικαστήρια παρέχουν έννομηπροστασία , ασκούν τη δικαστική λειτουργία και απονέμουν δικαιοσύ- νη . Ποια όμως η σχέση των εννοιών αυτών; Το περιεχόμενο της δικαστικής λειτουργίας προσδιορίζεται υπό το πρίσμα της αρχής του κράτους δικαίου (25 Ι Σ) και της από αυτήν εκπορευόμενης αρχής της διάκρι- σης των λειτουργιών (26 Σ). 19 Το κράτος δικαίου αποτυπώνει τη βούληση θεμελίω- σης μίας συντεταγμένης κοινωνίας, βασιζόμενης στη διά νόμου ρύθμιση της σχέσης 13. Ράμμος , Τόμος Α’, σελ. 97. 14. Πρβλ. Κεραμέα , ΑστΔικΔίκαιο Ι, σελ. 5 επ. Η ευρεία έννοια της δίκης υιοθετείται και στο γερμανικό δικονομικό δίκαιο (βλ. Rosenberg / Schwab / Gottwald , § 1 αρ. 5, § 63 αρ. 9· Jauernig / Hess , § 1 αρ. 3 επ.· Jauernig / Berger , § 1 αρ. 1 επ.· Brox / Walker , Zwangsvollstreckungsrecht, αρ. 1, 5). 15. Ράμμος , Τόμος Α’, σελ. 100 επ.· Κεραμεύς , ΑστΔικΔίκαιο Ι, σελ. 5 επ.· Κλαμαρής / Κουσούλης / Παντα- ζόπουλος , σελ. 285 επ. 16. Ιδίως Goldschmidt , Rechtslage, σελ. 1 – 6, 76 – 145. Βλ. και § 2 Α IV 1 β. 17. Braun , σελ. 68 επ. 18. Βλ. Ράμμο , Τόμος Α’, σελ. 102· Braun , σελ. 66 επ. 19. M. Wolf , GVR, σελ. 9.