Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΚΤΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

6 §1. Εισαγωγή εννοιολογικό στοιχείο της οποίας αποτελεί απλώς το (τυπικό) στοιχείο της διά νόμου ανάθεσης. 25 Η παροχή έννομης προστασίας έχει διαφορετικό σημείο αναφοράς. Μέλημα του άρ- θρου 20 Ι Σ δεν είναι ο προσδιορισμός της ύλης της δικαστικής λειτουργίας, αλλά η κατοχύρωση του δικαιώματος πρόσβασης στο δικαστήριο, προκειμένου ο φορέας ορισμένου έννομου, αναγνωρισμένου δηλαδή από το δίκαιο, συμφέροντος, να μπο- ρεί να επιδιώξει την ικανοποίησή του. 26 Η αξίωση για παροχή έννομης προστασίας ικανοποιείται μέσω της δικαιοδοτικής διαδικασίας, ήτοι της δίκης υπό την ευρεία έν- νοια αυτής. 3. Η εφαρμογή του κανόνα δικαίου Εντός του κράτους δικαίου, οι σχέσεις μεταξύ των προσώπων ρυθμίζονται από κα- νόνες. Η μεν θέσπιση των δικαιικών κανόνων είναι καταρχήν κρατική υπόθεση, η δε εφαρμογή τους (ερμηνεία και επιβολή) συνιστά, σε κάθε περίπτωση, άσκηση δημόσι- ας εξουσίας. Για την πραγμάτωση της έννομης τάξης, μεριμνά αρμόδιο, ανεξάρτητο κρατικό όργανο μέσα από την ειδικά διαρθρωμένη για τον σκοπό αυτόν διαδικασία. Η εφαρμογή του δικαίου πραγματοποιείται διά της λογικής μορφής του συλλογι- σμού. 27 Στην πιο απλή μορφή του, τον καλούμενο δικανικό συλλογισμό απαρτίζουν τρεις προτάσεις, οι δύο προκείμενες και το συμπέρασμα. Τις προκείμενες προτάσεις του δικανικού συλλογισμού συνθέτουν ο κανόνας ή το πλέγμα κανόνων δικαίου ως η α’ πρόταση (α’ προκείμενη ή μείζων πρόταση) αφενός και το βιοτικό γεγονός ως η β’ πρόταση (β’ προκείμενη ή ελάσσων πρόταση) αφετέρου. Διά της υπαγωγής της β΄ στην α’πρόταση συνάγεται η γ’πρόταση, δηλαδή το συμπέρασμα του δικανικού συλ- λογισμού. Τόσο ο σχηματισμός της μείζονος, όσο και της ελάσσονος πρότασης, δεν είναι πάντο- τε εύκολος. Στην πρώτη περίπτωση, ο δικαστής καλείται να αναζητήσει τον εφαρμο- στέο κανόνα ή τους εφαρμοστέους κανόνες δικαίου μέσα σε ένα ολοένα αυξανόμενο πλήθος διατάξεων, τη θέσπιση των οποίων επιτάσσουν οι σύγχρονες πολυδιάστατες κοινωνίες. Ο δικαστής βέβαια, οφείλει να γνωρίζει την εγχώρια έννομη τάξη, η οποία άλλωστε είναι ανά πάσα στιγμή και απευθείας προσβάσιμη από αυτόν, αμφιβολίες ωστόσο μπορούν να ανακύψουν ως προς την ύπαρξη και το περιεχόμενο εγχώρι- ων εθιμικών κανόνων, όπως και αλλοδαπών κανόνων δικαίου εν γένει, εφόσον η κρι- νόμενη υπόθεση παρουσιάζει στοιχεία αλλοδαπότητας. Τη σύνθεση της ελάσσονος πρότασης χαρακτηρίζει διαφορετική δυσκολία. Οδικαστής αποτελεί τρίτο, ξένο προς 25. Schilken , GVR, αρ. 48. 26. Βλ. κατωτέρω υπό § 2 Ε Ι 1. 27. Βλ. και κατωτέρω υπό § 1 Α ΙΙΙ 3 β αα.