ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΗΣ

X Πρόλογος η τελευταία εμφανίζει πτυχές που εμπίπτουν σε διαφορετικούς κλάδους δικαίου. Έτσι, στο πλαίσιο αυτό, το άρθρο 2 του ΚΠολΔ απαγορεύει στα πολιτικά δικαστή- ρια να επεμβαίνουν στις διοικητικές διαφορές ή υποθέσεις, οι οποίες υπάγονται στα διοικητικά δικαστήρια ή στις διοικητικές αρχές, και, αντίστοιχα, απαγορεύει στα διοικητικά δικαστήρια και στις διοικητικές αρχές να επεμβαίνουν σε υποθέ- σεις του ιδιωτικού δικαίου, παρέχοντας μόνο το περιθώριο σε αυτά να εξετάζουν τις ιδιωτικού δικαίου υποθέσεις παρεμπιπτόντως στο πλαίσιο εκδίκασης διοικητι- κής διαφοράς. Αντίστοιχη είναι και η πρόνοια στο άρθρο 3 του ΚΔΔ, η διάταξη του οποίου παρέ- χει στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια τη διακριτική ευχέρεια είτε να κρίνουν παρε- μπιπτόντως υπόθεση, η οποία υπάγεται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρί- ων, εάν από αυτήν εξαρτάται η επίλυση της ενώπιόν τους εκκρεμούς διαφοράς, είτε να αναστείλουν την πρόοδο της ενώπιόν τους διαδικασίας εφόσον δεν υφίσταται άμεσος κίνδυνος για τα συμφέροντα των διαδίκων, σε περίπτωση, κατά την οποία παρεμπίπτοντα ζητήματα πρόκειται να κριθούν με δύναμη δεδικασμένου σε εκ- κρεμή πολιτική δίκη. Το ζήτημα, βέβαια, δεν ανακύπτει έντονα στις περιπτώσεις, στις οποίες η διαφο- ρά διαθέτει φύση αναμφισβήτητα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, αλλά στις πολλές περιπτώσεις, όπου μία υπόθεση εμφανίζει τόσο στοιχεία δημοσίου, όσο και ιδιωτι- κού δικαίου. Είναι αξιοσημείωτο, εν προκειμένω, ότι ο νομοθέτης με πολύ πρόσφα- τες επιλογές του, επίλυσε αυτοτελώς και συνολικά, το ζήτημα της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων στις δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες διέπονται από τις διατάξεις του πρόσφατου Ν 4412/2016, θεσμοθετώντας για το σύνολό τους δικαιοδοσία των δι- οικητικών δικαστηρίων. Αντίστοιχη υπήρξε και η ρύθμιση της δικαιοδοσίας των δι- καστηρίων στις διαφορές από την αναγκαστική εκτέλεση αξιώσεων κατά του δη- μοσίου με το νομοθέτη να κλίνει, και στην περίπτωση αυτή, υπέρ της δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων. Πρόκειται για την ονομαζόμενη επιλογή της ενιαίας δικαιοδοσίας , κατά την οποία μια συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία εμφανίζει τόσο στοιχεία δημοσίου, όσο και ιδιωτικού δικαίου, θα εκδικάζεται αποκλειστικά από τα πολιτικά ή τα διοικητικά δικαστήρια, χωρίς την προσφυγή σε επιμέρους κριτή- ρια κατανομής δικαιοδοσίας, όπως αυτά έχουν καθιερωθεί, διαχρονικά, από τη νο- μολογία του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, αλλά και του Συμβουλίου Επικρατεί- ας και του Αρείου Πάγου, αλλά και χωρίς τον φόβο της απορρίψεως ενός ενδίκου βοηθήματος ως απαράδεκτου, λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, το οποίο ταλαιπω- ρεί δικηγόρους και διαδίκους και τους υποχρεώνει να προσφεύγουν, ταυτόχρονα, τόσο στην πολιτική όσο και στη διοικητική δικαιοσύνη, ενώ σε αρκετές περιπτώ-