ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΗΣ

Το δεδικασμένο στη διοικητική και πολιτική δίκη 5 και ο ιδιόμορφος αυτός φορολογικός συμβιβασμός 23 ενέχει ομοιότητες με τον συμ- βατικό συμβιβασμό του 871 Α.Κ., εντούτοις γίνεται κοινώς αποδεκτό ότι η σχέση φορολογικής αρχής και φορολογούμενου δεν δύναται να έχει συμβατικό χαρακτή- ρα 24 . Πάντως, και στη φορολογική διαδικασία, όπως και στην πολιτική δίκη, ο συμ- βιβασμός με την έννοια της διοικητικής επίλυσης της διαφοράς, περιβαλλόταν τον έγγραφο τύπο, ο οποίος ήταν συστατικός υπό τη μορφή του συντεταγμένου πρα- κτικού διοικητικής επίλυσης της διαφοράς 25 . Από την άλλη πλευρά, ο δικαστικός συμβιβασμός στην πολιτική δίκη προβλέπε- ται στα άρθρα 209 επ. ΚΠολΔ, ειδικά για τις υποθέσεις του Ειρηνοδικείου, όπου και η αίτηση για την συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς, επιφέρει τις συνέπειες ασκήσεως της αγωγής 26 , όπως και στο άρθρο 214Α ΚΠολΔ για τις λοιπές διαφορές αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας ενώπιον του Πρωτοδικείου. Σημειώνεται, δε, ότι αμφότεροι οι θεσμοί, δικαστικός και φορολογικός συμβιβασμός, αποτελούν εκτε- λεστούς τίτλους για έκαστο κλάδο 27 . Όπως και ο εξώδικος, έτσι και ο δικαστικός συμβιβασμός αποτελεί απόρροια της εξουσίας των διάδικων μερών να διαθέσουν το αντικείμενο της δίκης 28 . Η διαδι- κασία συμβιβασμού ενώπιον του Ειρηνοδίκη έχει περιπέσει, ουσιαστικά, σε αχρη- σία 29 , και λόγω του γεγονότος ότι οι διάδικοι δεν προσφεύγουν στην σχετική δι- αδικασία, αλλά και επειδή αυτή αφορά αποκλειστικά τις υποθέσεις της υλικής αρμοδιότητας του Ειρηνοδικείου 30 . Ομοίως, η απροθυμία των διαδίκων να προχω- 23. Τον όρο «συμβιβασμός» χρησιμοποιεί και ο Πανταζάτος· Ι. Πανταζάτος , Η εννοιολογική επίδραση του ποινικού δικαίου επί του φορολογικού δικαίου – Η ποινική προστασία της φορολογικής αξιώ- σεως του Δημοσίου, Συλλογικό Έργο, Δημόσια Οικονομικά και Δίκαιο, 2013, 347. 24. Κ. Φινοκαλιώτης , Φορολογικό Δίκαιο, ό.π., 114-115. 25. Θ. Φορτσάκης/Κ. Σαββαιδου , Φορολογικό Δίκαιο, ό.π., 630. 26. Κ. Κεραμεύς/Δ. Κονδύλης/Ν. Νίκας (- Κ. Μακρίδου) , Ερμ ΚΠολΔ, Τόμ. Ι, 2000, 454 υπό το άρθρο 214. 27. Θ. Παπακυριάκου , Φορολογικό Ποινικό Δίκαιο, 2005, 10 (υποσημείωση 31)· Α. Γέροντας/Α. Ψάλτης , Ερμηνεία Κ.Ε.Δ.Ε., 3η εκδ., 2016, 65 (υποσημείωση 139)· ΔΕφΑθ (Αναστ.) 38/2016, ΕφημΔΔ 2017, 57-59· ΜΔΠρΑθ 992/2013, ΔιΔικ 2014, 1102 επ. 28. Ν. Νίκας , Πολιτική Δικονομία Ι, 2η εκδ., 2020, 568-569· ο ίδιος , Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, 3η εκδ., 2018, 522· Α. Πλεύρη , Μη δικαιούχοι και μη υπόχρεοι διάδικοι στην πολιτική δίκη, 2014, 305· Κ. Μακρίδου , Μελέτες Αστικού Δικονομικού και Διεθνούς Δικονομικού Δικαίου,Τόμος 1, 2010, 226· Ε. Ποδηματά , Μελέτες Ιστορίας, Μεθοδολογίας και Δογματικής του Δικονομικού Δικαίου, 2019, 733. 29. Βλ. την επισήμανση του Καθηγητή Καλαβρού· Κ. Καλαβρός , Πολιτική Δικονομία, 4η εκδ, 2016, 4-5· Κ. Κεραμεύς , Αστικό Δικονομικό Δίκαιο, 1986, 201. 30. Γ. Διαμαντόπουλος , Ισοδύναμη εναλλαγή πρακτικού δικαστικού συμβιβασμού προς τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου. Προϋποθέσεις χρήσεώς του ως τίτλου προς μεταγραφή (ή κατα- χώριση), όταν ο συμβιβασμός έχει αντικείμενο τη σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων επί ακινήτων. Συνέπειες επί μεταγραφής ή καταχώρισης του πρακτι-