ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΗΣ

Το δεδικασμένο στη διοικητική και πολιτική δίκη 7 την έννοια ότι δύναται να ενσωματώνει σιωπηρή σύμβαση ανάκλησης της αγωγής εκ μέρους του ενάγοντος ή παραίτησης από το ένδικο μέσο, έτσι ώστε, ουσιαστι- κά, εξώδικος και δικαστικός συμβιβασμός να εξομοιώνονται 39 . Καταργητικό της εκκρεμούς δίκης χαρακτήρα διέθετε και το πρακτικό διοικητικής επίλυσης της δι- αφοράς, με αποτέλεσμα η προσφυγή που ασκήθηκε να μην παράγει κανένα απο- τέλεσμα 40 . Ο φορολογικός συμβιβασμός και ο συμβιβασμός στην πολιτική δίκη (δικαστικός και εξώδικος) εμφανίζουν, λοιπόν, σαφείς ομοιότητες, ειδικά ως προς τον καταργη- τικό χαρακτήρα τους σε σχέση με τις εκκρεμείς δίκες. Στη διοικητική δίκη αποδό- θηκαν δικονομικές διαστάσεις στο πρακτικό διοικητικής επίλυσης της διαφοράς και, ουσιαστικά, του αναγνωρίσθηκε η ισχύς του δεδικασμένου ως προς το αντικεί- μενο του συμβιβασμού ανάμεσα στη διοίκηση και το διοικούμενο. Και στην πολιτι- κή δίκη, όμως, διαπιστώθηκε, όπως αναφέρθηκε, η ύπαρξη τάσεων για λειτουργι- κή εξομοίωση του συμβιβασμού και του δεδικασμένου. Οι λειτουργικές ομοιότητες επικεντρώνονται στην δυσχέρεια ανατροπής των συμφωνηθέντων και κριθέντων στον συμβιβασμό και την δικαστική απόφαση αντίστοιχα. Εντούτοις, όντως, στη διοικητική διαδικασία δεν υφίστανται αντικρουόμενα δικαιώματα ουσιαστικού δι- καίου, τα οποία τα αντίδικα μέρη δύνανται να διαθέσουν. Η διοίκηση δεν μπορεί να « διαθέσει » το δικαίωμά της να επιβάλει καταλογιστική πράξη στο διοικούμενο, κα- θώς τούτο συνιστά αναγκαστικού δικαίου υποχρέωσή της και έκφανση της δημο- σίας εξουσίας της υπό τη μορφή της δέσμιας αρμοδιότητας, η οποία δεν διατίθεται, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο διάθεσης. Η « σύμπτωση » των απόψεων μετα- ξύ διοίκησης και διοικούμενου αποτελεί αποτέλεσμα επαναξιολόγησης των δεδο- μένων, βάσει των οποίων εκδόθηκε η διοικητική πράξη και όχι εκατέρωθεν απαλ- λοτρίωσης δικαιωμάτων ουσιαστικού δικαίου εκ μέρους ιδιωτών. 39. Γ. Ορφανίδης , Η επίδραση του εξώδικου συμβιβασμού στην εκκρεμή δίκη, ό.π., 953 επ., ιδίως 960 επ. 40. ΣτΕ 521/2005, ΔιΔικ 2006, 346-347 με αναφορά και στο προγενέστερο ΝΔ 4600/1966, το οποίο προέβλεπε κατάργηση δικών, λόγω δικαστικού συμβιβασμού από τα διοικητικά δικαστήρια