ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ - ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ 5 κρατική οργάνωση. Η δευτερογενής συντακτική λειτουργία άλλως αναθεωρητική λειτουργία συνιστά συντεταγμένη κρατική λειτουργία που προβλέπεται από το ι- σχύον Σύνταγμα και ασκείται στα ουσιαστικά και διαδικαστικά όρια που αυτό προ- βλέπει. Η αναθεωρητική λειτουργία είναι μία από τις συντεταγμένες κρατικές λει- τουργίες. Αναθεώρηση του Συντάγματος είναι η τροποποίηση, κατάργηση, αντικατάσταση, προσθήκη, ή αυθεντική ερμηνεία των συνταγματικών διατάξεων, η οποία ενεργεί- ται στο πλαίσιο του ισχύοντος Συντάγματος και με τον τρόπο που αυτό προβλέπει. 6 Με την έννοια της αναθεωρητικής λειτουργίας συνδέεται και η διάκριση μεταξύ αυ- στηρού και ήπιου Συντάγματος. Ο βαθμός αυστηρότητας ενός Συντάγματος εξαρ- τάται από την ειδική διαδικασία, διακρινόμενη από τη συνήθη νομοθετική, τα αρ- μόδια για την αναθεώρηση όργανα καθώς και τα όρια που προβλέπει το Σύνταγμα. § 2. H αναθεώρηση κατά το άρθρο 110 του Συντάγματος Το ισχύον ελληνικό Σύνταγμα του 1975/1986/2001/2008/2019, ακολουθώντας το πάγιο πρότυπο όλων των Συνταγμάτων του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, είναι αυστηρό. Η αναθεώρηση των συνταγματικών διατάξεων ενεργείται στο πλαίσιο του Συντάγματος και κατά τον ειδικό τρόπο που προβλέπεται σε αυτό. 7 Η αναθεώρηση του Συντάγματος ενεργείται από ειδικό όργανο, διαφορετικό από αυτό που ασκεί τη νομοθετική λειτουργία, σύμφωνα με ειδική διαδικασία και με την τήρηση ειδικών προθεσμιών που δεν ισχύουν για την άσκηση του νομοθετι- κού έργου. Η αναθεώρηση του Συντάγματος γίνεται από τη Βουλή ύστερα από την υποβολή σχετική πρότασης εκ μέρους ορισμένου αριθμού βουλευτών. Επιπλέον, η αναθεώρηση υπόκειται σε ουσιαστικούς φραγμούς που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 110 Σ., στην οποία αποτυπώνεται ο σκληρός πυρήνας δύο κατηγοριών μη υποκείμενων σε αναθεώρηση διατάξεων. Στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται οκτώ ρητά απαριθμούμενες διατάξεις, δηλαδή αυτές των άρθρων 2 παρ. 1 («Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου είναι απαραβίαστες»), 4 παρ. 1 («Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου»), παρ. 4 («Μόνον Έλληνες πολίτες είναι δεκτοί σε όλες τις δημόσιες λει- τουργίες, εκτός από τις εξαιρέσεις που εισάγονται με ειδικούς νόμους») και παρ. 7 («Τίτλοι ευγενείας ή διακρίσεις ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλλη- νες πολίτες»), 5 παρ. 1 («Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προ- 6. Βλ. Μάνεση Αρ. , όπ.π., σελ. 128. 7. Βλ. Μαυριά Κ. , όπ.π., σελ. 197. 11 12 13 14 15