ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚH EΚΘΕΣΗ Ν 4139/2013 10 ∆εύτερον, μόνο με ισόβια κάθειρξη και με χρηματική ποινή από πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ μέχρι ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ τιμωρεί- ται ο δράστης των πράξεων των άρθρων 20 και 22: α) όταν κατ’ επάγγελ- μα χρηματοδοτεί την τέλεση κάποιας πράξης διακίνησης ή κατ’ επάγγελ- μα διακινεί ναρκωτικές ουσίες και το προσδοκώμενο όφελος του δράστη στις ανωτέρω περιπτώσεις υπερβαίνει το ποσό των 75.000 ευρώ, β) όταν μετέρχεται κατά την τέλεση των πράξεων αυτών ή προς το σκοπό διαφυ- γής του τη χρήση όπλων, όπως αυτά ορίζονται στο άρθρο 1 παρ. 1 του Ν 2168/1993. Η αποκλειστικώς προβλεπόμενη για τις περιπτώσεις αυτές ποινή της ισό- βιας κάθειρξης έγκειται ακριβώς στα στοιχεία της ιδιαίτερης επικινδυνό- τητας που ενσωματώνουν οι υπαλλακτικά προβλεπόμενες τυποποιήσεις της κατ’ επάγγελμα τέλεσης με αυξημένο οικονομικό όφελος και της χρή- σης όπλων με σκοπό την διαφυγή, η οποία τελευταία αυτή πράξη ενέχει και το στοιχείο της προσβολής της δημόσιας τάξης. Είναι προφανές δηλα- δή ότι οι εν λόγω πράξεις έχουν την μέγιστη κοινωνική απαξία και γι’ αυτό απαιτούν την συγκεκριμένη ποινική κύρωση. Ειδικότερα, η επικινδυνότη- τα του δράστη της περ. α’ της παρ. 2 θα πρέπει να προκύπτει, πέραν της κατ’ επάγγελμα τέλεσης, σωρευτικά και από την μεγάλη ποσότητα των δι- ακινούμενων ναρκωτικών, η οποία προσδιορίζεται, για λόγους αντικειμε- νικότητας και ομοιόμορφης εφαρμογής του νόμου, από το ύψος του οικο- νομικού οφέλους (100.000 ευρώ) που αντικειμενικά είναι πρόσφορο να προσποριστεί στο δράστη από τη διακίνηση της συγκεκριμένης ποσότη- τας των ναρκωτικών. Έτσι αποφεύγεται η χρήση αόριστων εννοιών όπως λ.χ. ο όρος «ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα», που ενέχουν κινδύνους διαφο- ρετικού προσδιορισμού της μεγάλης ποσότητας από διάφορα δικαστήρια. Ακόμη, πρέπει να σημειωθεί, ότι αν η κατ’ επάγγελμα τέλεση μπορούσε από μόνη της να επισύρει την ισόβια κάθειρξη, χωρίς να απαιτείται σωρευ- τικά και η μεγάλη ποσότητα, θα υπήρχε ο κίνδυνος καταδίκης σε ισόβια κά- θειρξη μικροδιακινητών που δρουν κατ’ επάγγελμα, δηλαδή σε ποινή δυσα- νάλογη και υπερβολική με την απαξία της πράξης τους. Περαιτέρω, σε ό,τι αφορά την περ. β’ της παρ. 2, κρίνεται αναγκαία η επι- βολή της συγκεκριμένης ποινής προκειμένου να επιτευχθεί ευχερέστερα η σύλληψη των δραστών των εγκλημάτων διακίνησης των άρθρων 20 και 22, λόγω της αυξημένης επικινδυνότητας της συμπεριφοράς και της αντί- στοιχης συμπροσβολής της δημόσιας τάξης.