EΜΜΕΣΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΑΣ ΥΛΗΣ

8 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Γ. Μέντης β) δημόσια έγγραφα. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι υπό την έννοια αυτή, ο νομοθέτης δεν θεωρεί ότι δημόσιο έγγραφο δύναται να υποκαταστήσει ρητά οριζόμενο στον ΚΒΣ φορολογικό στοιχείο, αλλά εννοεί τα δημόσια έγγραφα που ο ίδιος ο ΚΒΣ ανάγει ως προσήκοντα στοιχεία (νόμιμα παραστατικά). Κατά την έννοια αυτή, προσήκον στοι- χείο επί πωλήσεως αυτοκινήτου 24 ή ακινήτου 25 είναι το συντασσόμενο σχετικώς συμ- βόλαιο, κατά τη ρητή πρόβλεψη της διατάξεως του άρθρου 12 παρ. 16 ΚΒΣ. Αντιθέ- τως, συμβόλαιο καταρτιζόμενο για πώληση εμπορευμάτων δεν αποτελεί προσήκον στοιχείο για την υποστήριξη της σχετικής εγγραφής. Είναι, όμως, δυνατόν δημόσια έγ- γραφα να ληφθούν υπ’ όψιν για την έρευνα της νομιμότητος του περιεχομένου προ- σήκοντος στοιχείου του ΚΒΣ. γ) άλλα πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία. Με την έννοια αυτή, προφανώς, ο ΚΒΣ δεν ανάγει σε στοιχείο που δύναται να στηρίξει εγγραφή στα βιβλία οποιοδήποτε πρό- σφορο στοιχείο, αλλά εννοεί ότι αυτά αποτελούν προσήκον στοιχείο για στήριξη σχε- τικής εγγραφής, μόνον όταν δεν ορίζεται ρητά στον ΚΒΣ η έκδοση φορολογικού στοι- χείου ή (εναλλακτικώς) η κατάρτιση δημοσίου εγγράφου. Η νομολογία είναι εξαιρετικά φειδωλή στο να δέχεται τέτοια στοιχεία ως προσήκοντα για την στήριξη σχετικών εγ- γραφών. Μέχρι σήμερα, από τη νομολογία έχει γίνει δεκτή η εφαρμογή της διατάξεως αυτής μόνον στην περίπτωση της καταστροφής εμπορευμάτων (ΣτΕ 3324/2015) και δαπανών στην αλλοδαπή (ΣτΕ 754/2012) 26 . γ) να ορίζεται ρητά στο νόμο η έκπτωσή τους: Η προϋπόθεση αναφέρεται όπως έγι- νε δεκτή από τη σχετική νομολογία 27 . Η προϋπόθεση αυτή απαντάται συνήθως (στις εκθέσεις ελέγχου της φορολογικής αρ- χής αλλά και στη νομολογία) με τον χαρακτηρισμό της δαπάνης ως «παραγωγικής», υπό την έννοιαν ότι δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση οι δαπάνες που δεν είναι «πα- ραγωγικές». Στο σημείο αυτό είναι αναγκαία η ακόλουθη διευκρίνιση: Ο νόμος, στη διάταξη του άρθρου 31 δεν αναφέρει την «παραγωγικότητα» της δαπάνης ως προϋπόθεση της νο- μιμότητος της εκπτώσεώς της. Η έννοια της «παραγωγικότητος» προέκυψε από την άρνηση της διοικήσεως να δέ- χεται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα δαπανών, με την αιτιολογία ότι αυτές δεν είναι «παραγωγικές». Ως «παραγωγικές» δαπάνες ερμηνεύθηκαν από τη νομολο- γία 28 εκείνες που εν όψει του σκοπού για τον οποίο διατίθενται και των εκάστοτε ειδι- 24. ΣτΕ 1020-23/2017. 25. ΣτΕ 1365/2017. 26. Γ. Μέντης , Φορολογικά Συστήματα, ό.π., σελ. 183 επ. 27. ΣτΕ 2603/2007 7μ. σκ. 4 ό.π. 28. ΣτΕ 2273/2015, 1707/2014, 1686/2014, 2033/2012, 1150-51/2012, 736/2012, 1602/2011 κ.ά.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=