ΓΕΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (GDPR)

Προλεγόμενα Α΄ έκδοσης X και προστατευόταν ό,τι αφορά στην υγεία του προσώπου, τη θρησκευτική του πεποίθηση, την οικογενειακή του συμπεριφορά και την προσωπική του ζωή. Εξάλλου το δικαίωμα στην προστασία από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα μπορούσε να θεμελιωθεί και επί των συνταγματικών διατάξεων σεβασμού της αξίας του ανθρώπου (άρθρ. 2 παρ. 1 Σ) και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρ. 5 Σ). Παρατηρείται εντούτοις ότι το θεμελιώδες δικαίωμα του ατόμου στον πληροφοριακό αυτοκαθορισμό, το δικαίωμα του ατόμου να γνωρίζει ποιος, που, πότε και για ποιο σκοπό υποβάλλει σε επεξεργασία τα προσωπικά του δεδομένα δεν προστατεύονται λυσιτελώς από τις ως άνω συνταγματικές διατάξεις. Ενόψει της ταχύτατης διακίνησης των πληροφοριών κρίνεται αναποτελεσματική με άλλα λόγια η προστασία στην κλασική αντιμετώπιση της έννομης τάξης, μετά την προσβολή δηλαδή του έννομου αγαθού. Ηως άνω εξελικτική διαδικασία οδήγησε σε αυστηρή οριοθέτηση των προσωπικών δεδομένων με κορύφωση τη συνταγματική τους αναγνώριση και προστασία (άρθρ. 9Α του Συντάγματος). Έτσι όμως τα προσωπικά δεδομένα, δηλαδή η προστασία τους βρέθηκε τα τελευταία 10-15 χρόνια στο μεταίχμιο του κρίσιμου διπόλου: ελευθερία – ασφάλεια. Περιστατικά πρωτοφανούς τυφλής βίας εντός και εκτός της ΕΕ τροφοδότησαν –όχι αδικαιολόγητα – σκέψεις για αναθεώ- ρηση ή και αναστοχασμό ουσιωδών ρυθμίσεων που ανάγονται στο ευρωπαϊκό κεκτημένο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην αντιμετώπιση αυτού του εξόχως σοβαρού θέματος επιβάλ- λεται η καταβολή σύνεσης, νηφαλιότητας, ρεαλισμού. Ο πολίτης πρέπει όντως να αισθάνεται ασφαλής και μάλιστα σχετικά με τα προσωπικά του δεδομένα, χωρίς όμως αυτή η ασφάλεια να επιτυγχάνεται «με κάθε τίμημα». Και σε κάθε περίπτωση ή παλαιά σκέψη του ∆ιαφωτισμού «in dubio pro libertate» ισχύει και σήμερα και πρέπει να συγκαθορίζει (τουλάχιστον) κρίσιμες αποφάσεις για την ασφάλεια. Η μέριμνα, η φροντίδα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων έχει ανατεθεί από το Σύνταγμά μας με ρητή διάταξη (άρθρ. 9Α) σε ανεξάρτητη Αρχή. Είναι μία από τις πέντε Ανεξάρτητες Αρχές με συνταγματική περιωπή. Η επιλογή του συνταγματικού μας νομοθέτη δεν είναι τυχαία. ∆είχνει με εμφαντικό τρόπο τη σημασία που αποδίδεται στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, τη σπουδαιότητα που υπέχουν τα προσωπικά δεδομένα στη συνταγ- ματική αξιακή ιεράρχηση. Η διαφύλαξη του κύρους και της πραγματικής ανεξαρτησίας των πέντε Ανεξαρτήτων Αρχών με συνταγματική περιωπή σε μία δικαιοκρατούμενη Πολιτεία έχει κεντρική σημασία. Και αυτό ας είναι μέλημα όλων μας: Η διαφύλαξη του Κράτους ∆ικαίου στις επιμέρους εκφάνσεις του. Η έξοδος της χώρας από την κρίση δεν πρέπει να συνοδευτεί από περιστολή ή διάβρωση του Κράτους ∆ικαίου. Θερμές ευχαριστίες οφείλουμε στους συντελεστές αυτού του συλλογικού έργου. Ευχαριστούμε θερμά τους Σπυρίδωνα Βλαχόπουλο, Κωνσταντίνο Χριστοδούλου, Λίλιαν Μήτρου και Γεώργιο Γιαννόπουλο, Καθηγητές Πανεπιστημίου. Επίσης ευχαριστούμε θερμά τον Γρηγόριο Τσόλια, Αναπληρωματικό μέλος της ΑΠ∆ΠΧ, καθώς και τους Βασίλειο Ζορκάδη, ∆ιευθυντή της Γραμματείας της ΑΠ∆ΠΧ, Φίλιππο Μίτλεττον, Κυριακή Λωσταράκου, Κάλλη Καρβέλη, ∆ημήτρη Ζωγραφόπουλο, Φερενίκη Παναγοπούλου–Κουτνατζή και Ευαγγελία Βασιλοπούλου, επιστη- μονικούς συνεργάτες, ελεγκτές της ΑΠ∆ΠΧ. Η προσφορά όλων ήταν ανεκτίμητη. Η γνώση