Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΥΝΟΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Θεωρητική θεμελίωση 9 σης 25 ), καθώς και το διεθνές συμβατικό δίκαιο, το πρώτο βήμα του οποίου έλαβε χώρα με τη Συνθήκη της Γενεύης του 1927 για την εκτέλεση αλλοδαπών διαιτητικών αποφά- σεων 26 , ενώ μεταγενέστερα παραδείγματα αποτελούν η Διαμερικανική Συνθήκη για τη συναλλαγές. […] αποτελεί ανάγκη η υιοθέτησή του από χώρες που επιζητούν να προσελκύουν διεθνείς εμπορικές διαιτησίες στο έδαφός τους, αφού με την υιοθέτησή του αίρουν αδικαιολόγητα εμπόδια που υφίστανται βάσει των εθνικών νομοθεσιών στην οργάνωση τέτοιων διαιτησιών επί του εδάφους τους .»· Πρβλ. Resolutions adopted by the General Assembly 61/33. Revised articles of the Model Law on International Commercial Arbitration of the United Nations Commission on International Trade Law, and the recommendation regarding the interpretation of article II, paragraph 2, and article VII, paragraph 1, of the Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, done at New York, 10 June 1958 « Noting that the preparation of the revised articles of the Model Law on the form of the arbitration agreement and interim measures was the subject of due deliberation and extensive consultations with Governments and interested circles and would contribute significantly to the establishment of a harmonized legal framework for a fair and efficient settlement of international commercial disputes, Believing that, in connection with the modernization of articles of the Model Law, the promotion of a uniform interpretation and application of the Convention on the Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards, done at NewYork, 10 June 1958,2 is particularly timely .»· Πρόσφατα το Υπουργείο Δικαιοσύνης προχώρησε στη σύσταση και συγκρότηση ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής με αντικείμενο την κατάρτιση σχεδίου νόμου για την τροποποίηση διατάξεων του νόμου 2735/1999 με σκοπό την ενσωμάτωση τροποποιήσεων που επήλθαν το 2006 στον πρότυπο νόμο της UNCITRAL, καθώς και άλλων τροποποιήσεων που θα κριθούν σκόπιμες. Η ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή οφείλει να περατώσει το έργο της έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2020, τα συμπεράσματα της οποίας αναμένονται να συμβάλουν στην προσφορότερη διεξαγωγή της διαιτητικής διαδικασίας, σύμφωνα με το διαδικαστικό πλαίσιο του ν. 2735/1999. 25. Σύμφωνα με την ΕισΕκθ, σ. 7 « Αντίθετα για την αναγνώριση και εκτέλεση των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων (διεθνών ή μη), προβλέπεται, με το άρθρο 36 του σχεδίου της Επιτροπής, η εφαρμογή της Σύμβασης της Ν. Υόρκης του 1958 που αποτελεί εσωτερικό δίκαιο (ν.δ. 4220/1961) και υπερισχύει κάθε άλλης αντίθετης διάταξης του δικαίου μας (άρθρο 28 παρ. 1 Συντάγματος και άρθρο 903 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας) »· Κατά την Έκθεση της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής επί του σχεδίου νόμου «Διεθνής Εμπορική Διαιτησία», αρ. 7, σ. 7, η διάταξη είναι αυτονόητη· Αντίστοιχα κωλύματα καθιερώνει και το άρθρο 35 του Πρότυπου Νόμου της UNCITRAL με εξαίρεση το κώλυμα του άρθρου V(1)(a) της Σύμβασης, στο μέτρο που θεωρήθηκε ότι ο εκεί κανόνας ιδιωτικού διεθνούς δικαίου (πρβλ. « […] under the law applicable to them ») οδηγεί σε παρερμηνείες. Βλ. σχετ. Explanatory Note by the UNCITRAL secretariat on the 1985 Model Law on International Commercial Arbitration as amended in 2006, αρ. 54, σ. 37· Sanders P ., Quo vadis Arbitration?, σ. 71-72 26. Πρωταρχική επιδίωξη της Σύμβασης αποτέλεσε η διευκόλυνση στην εκτέλεση αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων ( Born G ., ό.π., σ. 3410-3411). Για τον σκοπό αυτό, με τα άρθρα Ι, ΙΙ τέθηκαν διεθνώς ομοιόμορφες προϋποθέσεις και κωλύματα αναγνώρισης και εκτέλεσης, ενώ οι διατάξεις του άρθρου IV προέβλεψαν ζητήματα διαδικασίας. Προϊόντος του χρόνου διαπιστώθηκε ότι το σύστημα της Σύμβασης έπαψε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του διεθνούς εμπορίου παρά τους αρχικούς σκοπούς στους οποίους οι Συντάκτες της επεδίωξαν να ανταποκριθούν. Ιδίως η απαίτηση της Σύμβασης για την απόδειξη της « οριστικότητας » της απόφασης και η εξ αυτής αναγκαία πρακτική της « διπλής απονομής εκτελεστότητας » (για το ζήτημα βλ. διεξοδικά παρακάτω υπό Ι.2., Β, 1, δ) σημ. 52), καθώς και η επιβολή αυξημένων αποδεικτικών βαρών στον αιτούντα την αναγνώριση και εκτέλεση (βλ. διεξοδικά παρακάτω υπό ΙΙ.4.4., Β) ματαίωναν εν πολλοίς τη βασική τελολογία των διατάξεών της. Βλ. σχετ. BlackabyN./Partasides C./RedfernAl./HunterM ., ό.π., αρ. 1.218-1.219, σ. 71-72· Liebscher Ch . σε Wolff R . ( επιμ .), ό.π., αρ. 45-47, σ. 11-12· Sanders P ., ό.π., σ. 69· van den Berg , ό.π., σ. 7,