Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΥΝΟΙΑΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

10 ΜΕΡΟΣ Α’ Διεθνή Εμπορική Διαιτησία (Inter-American Convention on International Commercial Arbitration - Panama Convention) του 1975 27 , η Συνθήκη της Ουάσιγκτον του 1965 (In- ternational Center for the Settlement of Investment Disputes – ICSID – Convention) 28 27. Πρβλ. « Article 4 - An arbitral decision or award that is not appealable under the applicable law or procedural rules shall have the force of a final judicial judgment. Its execution or recognition may be ordered in the same manner as that of decisions handed down by national or foreign ordinary courts, in accordance with the procedural laws of the country where it is to be executed and the provisions of international treaties· Article 5(1) - The recognition and execution of the decision may be refused, at the request of the party against which it is made, only if such party is able to prove to the competent authority of the State in which recognition and execution are requested » (η υπογράμμιση του σ.)· Βλ. σχετ. Danielle D./Masters Ch ., “In the Canal Zone”: the Panama Convention and its Relevance in the United States Today, The Arbitration Brief 2012, Vol. 2, Νo. 1, σ. 90 επ., όπου σύμφωνα με τις σσ., η αμερικανική νομολογία επεφύλαξε στη Συνθήκη ερμηνεία αντίστοιχη με εκείνη της Σύμβασης της Νέας Υόρκης. Βλ. επίσης Onyema Em ., The Attitude of Courts at the Seat of Arbitration and its Impact on the Development of Arbitration σε The OAS Fourth High Level Meeting on the Role of the Judiciary in International Commercial Arbitration, 23-24 October 2014, Castries, St Lucia (2014), σ. 3, κατά την οποία η διάταξη του άρθρου 4 της Συνθήκης εκφράζει σαφέστερα την αναγνώριση της δεσμευτικότητας της διαιτητικής απόφασης έναντι των διατάξεων της Σύμβασης της Νέας Υόρκης. 28. Πρβλ. άρθρ. 53(1) ICSID « The award shall be binding on the parties and shall not be subject to any appeal or to any other remedy except those provided for in this Convention. Each party shall abide by and comply with the terms of the award except to the extent that enforcement shall have been stayed pursuant to the relevant provisions of this Convention .»· Ιδίως η υποχρέωση του κράτους της επένδυσης να συμμορφωθεί με την εκδοθείσα διαιτητική απόφαση τονίσθηκε επανειλημμένα κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της Συνθήκης βλ. σχετ. Documents Concerning the Origin and the Formulation of the [ICSID] Convention (1968), σσ. 57, 344, 521, 574· Schreuer Christoph H. , The ICSID Convention: A Commentary 2 (2009), άρθρ. 54 αρ. 10 επ., σ. 1100 επ.· Την τελολογία αυτή υπηρετεί και ο αποκλειστικός χαρακτήρας του συστήματος δικαιοδοτικού ελέγχου που αυτή προβλέπει. Βλ. Schreuer Christoph H. , ό.π., άρθρ. 54 αρ. 18 επ., σ. 1102 επ.· Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρ. 54 « Each Contracting State shall recognize an award rendered pursuant to this Convention as binding and enforce the pecuniary obligations imposed by that award within its territories as if it were a final judgment of a court in that State » (η υπογράμμιση του σ.)· Μολονότι το άρθρο V της Σύμβασης της Νέας Υόρκης του 1958 αποτέλεσε αρχικώς νομοθετικό πρότυπο των διατάξεων του άρθρου 54 ICSID, τελικώς αποφασίστηκε η παράλειψη εισαγωγής κωλυμάτων αναγνώρισης, μεταξύ των οποίων και η επιφύλαξη της δημόσιας τάξης, ενόψει και του αυτόνομου – εσωτερικού αλλά πάντως διεθνούς δικαιοδοτικού ελέγχου που εγκαθιδρύει η Συνθήκη. Βλ. Documents Concerning the Origin and the Formulation of the [ICSID] Convention, σσ. 425, 426, 430, 522, 575· Schreuer Christoph H. , ό.π., άρθρ. 55 αρ. 4, 18 επ., σ. 1118, σ. 1122 επ. « […] full enforceability of awards in all States »· van den Berg , Resent Enforcement Problems under the New York and ICSID Convention, Arbitration International 1989, Vol. 5, Issue 1, σ. 2 επ., σ. 4· Η αυτοδίκαιη αναγνώριση των αλλοδαπών επενδυτικών αποφάσεων χωρίς τη μεσολάβηση σταδίου ελέγχου προξένησε την αντίδραση του ΔΕΕ στην πολυσυζητημένη απόφαση Achmea (ΔΕΕ 06.03.2018, Slovak Republic v. Achmea B.V., C-284/16, ECLI:EU:C:2018:158), ιδίως ως προς τη διασφάλιση της αρχής της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των Κρατών μελών, της διατήρησης του ιδιαίτερου χαρακτήρα του δικαίου που θεσπίζουν οι Συνθήκες της ΕΕ, της αρχής της καλόπιστης συνεργασίας των Κρατών μελών και των ευρωπαϊκών κανόνων ανταγωνισμού, οι οποίοι και αποτελούν πυλώνα της ευρωπαϊκής δημόσιας τάξης.