ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Η φορολογική κατοικία για πρόσωπα και επιχειρήσεις με βάση το εσωτερικό δίκαιο και τις ΣΑΔΦ Με ιδιαίτερη έμφαση στο πλαίσιο του ΑΝ 89/67 Γεωργία Σταματέλου Γενική Διευθύντρια Επικεφαλής Φορολογικών και Νομικών Υπηρεσιών, KPMG Σύμβουλοι Μονοπρόσωπη ΑΕ Οι φόροι είναι το τίμημα που πληρώνουμε για μια πολιτισμένη κοινωνία. Πότε όμως μία κυβέρνηση έχει δικαίωμα να επιβάλλει φόρο σε ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο; Το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες του υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος. Τα πρόσωπα τα οποία ωφελούνται από αυτές τις υπηρεσίες ενός κράτους είναι αυτά τα οποία έχουν και την υποχρέωση να καλύψουν οικονομικά το καθαρό κόστος αυτών των κρατικών υπηρεσιών. Με άλλα λόγια, ένα κράτος νομιμοποι- είται να επιβάλλει φόρο αν υπάρχει ένας αναγνωρισμένος οικονομικός δεσμός μεταξύ του προσώπου, φυσικού ή νομικού, και του κράτους. Και πότε υπάρχει ένας αναγνωρισμένος δεσμός μεταξύ ενός κράτους και ενός προσώπου; Σε δύο περιπτώσεις: η πρώτη όταν το πρόσωπο αυτό θεωρείται ότι έχει την κατοικία του σε αυτό το κράτος. Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι η Ελλάδα είναι ο τόπος κατοικίας ενός φο- ρολογούμενου, τότε ο φορολογούμενος αυτός υπόκειται σε φόρο στην Ελλάδα για το παγκόσμιο εισόδημά του. Η δεύτερη περίπτωση είναι όταν η Ελλάδα είναι ο τόπος πηγής του εισοδήματος ενός φορολογούμενου. Σε αυτή την περίπτωση, πρόσωπα που δεν είναι φορο- λογικοί κάτοικοι της Ελλάδος, υπόκειται σε φόρο για το φορολογητέο τους ει- σόδημα που προκύπτει στην Ελλάδα. Σήμερα, λοιπόν, θα μιλήσουμε για την φορολογική κατοικία. Την έννοια της φορολογικής κατοικίας την βρίσκουμε στο εσωτερικό δίκαιο όπου ορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ότι κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσω- πο είναι κάτοικος Ελλάδος αλλά και στις Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολο- γίας (ΣΑΔΦ). Εδώ βέβαια να σημειώσουμε ότι στις ΣΑΔΦ προσδιορίζεται η έν- νοια του «φορολογικού κατοίκου» για να διαπιστωθεί κατά πόσο ένα πρόσωπο έχει δικαίωμα προστασίας από την φορολόγηση στην άλλη χώρα με βάση τις συμβάσεις.