ΕΣΔΑ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ

Η μετεξέλιξη των παραδοσιακών οικογενειακών σχέσεων | 77 δραματίζουν σημαντικότερο ρόλο για τη δημιουργία οικογένειας από ό,τι η απλή βι- ολογική καταγωγή. H διαφορετική οπτική γωνία υπό την οποία αντιμετωπίζεται μια υπόθεση δεν στερεί- ται σημασίας, αλλά φαίνεται να επιδρά στη μέθοδο και τον μηχανισμό ελέγχου του Δικαστηρίου. Γενικά, ο ρόλος του Δικαστηρίου δεν εντοπίζεται στο να υποκαταστή- σει τις εθνικές αρχές σε σχέση προς τη ρύθμιση των ζητημάτων πατρότητας, αλλά να ελέγξει κατά πόσον τα μέτρα των εθνικών αρχών τήρησαν μια δίκαιη ισορροπία με- ταξύ των αντικρουόμενων συμφερόντων του άνδρα (του φερόμενου ως βιολογικού πατέρα ή του νομικού πατέρα), του παιδιού, της μητέρας και του τυχόν συζύγου της. Παράλληλα, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και το γενικό συμφέρον του κράτους να θέτει ένα νομικό πλαίσιο για τη συγγένεια που να εξυπηρετεί την ασφάλεια δικαίου, υπό την έννοια της σταθερότητας και της προβλεψιμότητας των καταστάσεων (νομικών και πραγματικών), καθώς και του αποκλεισμού απροσδόκητων μεταβολών τους. Ειδικότερα σε σχέση προς τον φερόμενο ως βιολογικό πατέρα, εάν διαπιστωθεί ύπαρξη οικογενειακής ζωής, τότε το ΕΔΔΑ εξετάζει κατά πόσον οι εθνικές αρχές έλα- βαν τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να επιτρέψουν την ανάπτυξη των οικογενεια- κών δεσμών και την άμεση ένταξη του παιδιού σε αυτήν, λαμβανομένων υπόψη των αντικρουόμενων συμφερόντων 323 . Με άλλα λόγια, ερευνάται κατά πόσον το κράτος εκπλήρωσε τις θετικές του υποχρεώσεις. Από την άλλη πλευρά, εάν η υπόθεση εξε- ταστεί υπό το φως της ιδιωτικής ζωής, ερευνάται εάν η επέμβαση των εθνικών αρχών στο δικαίωμα του προσφεύγοντος για τη νομική αποτύπωση της βιολογικής αλήθειας έγινε κατά τρόπο που να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ των αντικρουόμενων συμφερόντων. Όπως γίνεται αντιληπτό, ο έλεγχος στην πρώτη περίπτωση μπορεί να είναι πιο αυστηρός, στο μέτρο που εξετάζεται όχι απλά η τήρηση δίκαιης ισορροπίας μεταξύ των αντικρουόμενων συμφερόντων, αλλά η πραγματοποίηση ενεργειών για την «ανάπτυξη» οικογενειακών δεσμών. Ως προς τον πατέρα που επιθυμεί να αμφισβητήσει την πατρότητά του, η μεθοδο- λογία του Δικαστηρίου είναι λιγότερο σαφής. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων 324 εξετάζεται κατά πόσον οι εθνικές αρχές εκπλήρωσαν τη θετική τους υποχρέωση για σεβασμό της ιδιωτικής ζωής του ενδιαφερόμενου. Αν και ο έλεγχος εκ μέρους του ΕΔΔΑ θα έπρεπε να είναι αυστηρός, η προστασία της συγκεκριμένης πτυχής της ταυ- τότητας του προσφεύγοντος φαίνεται να υποχωρεί όταν συγκρούεται με το συμφέ- ρον του παιδιού για διατήρηση της οικογενειακής του κατάστασης 325 . Η επιλογή των μέσων διαφύλαξης του δικαιώματος στο σεβασμό της ιδιωτικής ή οι- κογενειακής ζωής σε διαφορές μεταξύ ιδιωτών ανήκει καταρχήν στο κράτος. Όπως αναφέρθηκε στο Εισαγωγικό Κεφάλαιο, το εύρος του περιθωρίου εκτίμησης των εθνικών αρχών σε σχέση προς τη ρύθμιση ενός ζητήματος εξαρτάται από διάφορους 323. ΕΔΔΑ, Kroon κ.ά. κ. Ολλανδίας , 27.10.1994, ιδίως παρ. 32. 324. Πρβλ., ωστόσο, ΕΔΔΑ, A.L. κ. Πολωνίας , 18.2.2014. 325. Βλ. π.χ. ΕΔΔΑ, Tavli κ. Τουρκίας , 9.11.2006, İyilik κ. Τουρκίας , 6.12.2011.