ΕΣΔΑ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑΣ

Η μετεξέλιξη των παραδοσιακών οικογενειακών σχέσεων | 79 απαντώνται σε όλα τα νομικά συστήματα των δυτικοευρωπαϊκών κρατών 330 και εξυ- πηρετούν κατά κύριο λόγο την ασφάλεια του δικαίου και των συναλλαγών 331 . Αντίστοιχα, το Δικαστήριο του Στρασβούργου έχει αποφανθεί ότι η θέσπιση προθε- σμίας για την άσκηση αγωγής αναγνώρισης ή αμφισβήτησης της πατρότητας δικαιο- λογείται από την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την ανάγκη εξασφάλισης της σταθε- ρότητας των οικογενειακών σχέσεων 332 . Εξάλλου, η πρόβλεψη από το εθνικό δίκαιο συγκεκριμένης προθεσμίας για την άσκηση αγωγής αμφισβήτησης της πατρότητας από τον νομικό πατέρα έχει ως σκοπό να προστατεύσει τα συμφέροντα του παιδιού από καθυστερημένες προσβολές της εν λόγω συγγένειας και να αποτρέψει τυχόν αδι- κίες που θα υπήρχαν σε περίπτωση που το εθνικό δικαστήριο καλείτο να εξακριβώσει πραγματικά περιστατικά που ανάγονταν πολλά χρόνια πίσω 333 . Έτσι, από τη σκοπιά της νομολογίας του ΕΔΔΑ, η καθιέρωση των προθεσμιών ως προς την προσβολή (ή και την αναγνώριση) της πατρότητας αποβλέπει επίσης στην προστασία των συμφε- ρόντων του παιδιού 334 . Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, το Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι η θέσπιση συγκε- κριμένης προθεσμίας για την άσκηση της αγωγής προσβολής της πατρότητας δεν είναι, ως τέτοια, ασύμβατη προς την ΕΣΔΑ 335 . Αυτό σημαίνει ότι μετά την εκπνοή μιας τέτοιας προθεσμίας, ο νομικός πατέρας, δεν έχει, καταρχήν, κάποιο δικαίωμα δυνάμει του άρθρου 8 της Σύμβασης για να αμφισβητήσει την πατρότητά του. Ωστόσο, η νομολογία του Δικαστηρίου του Στρασβούργου έχει αναδείξει την ειδι- κότερη προβληματική που αφορά τον άκαμπτο χαρακτήρα της προθεσμίας για την προσβολή της πατρότητας από τον πατέρα, δηλαδή την περίπτωση όπου η γνώση των περιστατικών από τα οποία προκύπτει η βιολογική αλήθεια δεν λαμβάνεται υπό- ψη για τον υπολογισμό της προθεσμίας. Με άλλα λόγια, πρόκειται για υποθέσεις όπου η προθεσμία για προσβολή της πατρότητας από τον νομικό πατέρα εκπνέει παρά το 330. Παπανικολάου, Π., «Η ρύθμιση της παραγραφής στον Αστικό Κώδικα και η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας», ΧρΙΔ , 2014, σελ. 81 επ. 331. Για τους δικαιολογητικούς λόγους της παραγραφής στους νόμους του Σόλωνος βλ. Δημοσθέ- νης (Παραγραφή υπέρ Φορμίωνος, 36. 27) «δοκεῖ γάρ μοι καὶ ὁ Σόλων οὐδενὸς ἄλλου ἕνεκα θεῖναι αὐτὸν ἢ τοῦ μὴ συκοφαντεῖσθαι ὑμᾶς. τοῖς μὲν γὰρ ἀδικουμένοις τὰ πέντ’ ἔτη ἱκανὸν ἡγήσατ’ εἶναι εἰσπράξασθαι· κατὰ δὲ τῶν ψευδομένων τὸν χρόνον ἐνόμισεν σαφέστατον ἔλεγ- χον ἔσεσθαι. καὶ ἅμ’ ἐπειδὴ ἀδύνατον ἔγνω ὂν τούς τε συμβάλλοντας καὶ τοὺς μάρτυρας ἀεὶ ζῆν, τὸν νόμον ἀντὶ τούτων ἔθηκεν, ὅπως μάρτυς εἴη τοῦ δικαίου τοῖς ἐρήμοις». 332. ΕΔΔΑ, Rasmussen κ. Δανίας , 28.11.1984, παρ. 41. Βλ. επίσης Ucar κ. Τουρκίας , απόφαση επί του παραδεκτού, 24.6.2008, Konstantinidis κ. Ελλάδας , 3.4.2014, παρ. 46. 333. Βλ., mutatis mutandis , ΕΔΔΑ, Stubbings κ.ά. κ. Ηνωμένου Βασιλείου , 22.10.1996, παρ. 51. Για τον κίνδυνο δυσχέρανσης της απόδειξης με την πάροδο μακρού χρόνου, ενδεχομένως και απο- δυνάμωσης ή εξαφάνισης ορισμένων αποδεικτικών μέσων, στο ζήτημα της αναγνώρισης της πατρότητας βλ. Σταθόπουλο, Μ., «Προβλήματα ως προς την προθεσμία για τη δικαστική ανα- γνώριση της πατρότητας κατά την ΑΚ 1483», Δ. , 2006, σελ. 567 επ., σελ. 574. 334. Gardey de Soos, B., «L’absence de délai de prescription en matière de recherche de paternité non contraire à l’ordre public international français», RJPF , 2015, 12/20, σελ. 30 επ. 335. ΕΔΔΑ, Rasmussen κ. Δανίας , όπ.π., παρ. 41. Βλ. επίσης Sudre, F., «Convention européenne des droits de l’homme. – Droits garantis. – Droit au respect de la vie privée et familiale. – Droit au mariage. – Protection de la vie familiale», JurisClasseur Europe Traité , Μάρτιος 2016, Fasc. 6525.