Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΑΥΛΩΣΗΣ

■ Ι. Εισαγωγή 10 «στον κομιστή» 44, 45 , σε «καθαρή» θαλάσσια φορτωτική η οποία δεν περιέχει στο κείμενό της ρήτρες ή επιφυλάξεις ως προς την ακρίβεια των δηλώσεών της, αλλά απλώς αναγρά- φει μόνον τους συνήθεις όρους και στοιχεία, χωρίς κάποια επιφύλαξη ή σημείωση του πλοιάρχου σχετικά με την κατάσταση του φορτίου κατά την φόρτωση ή την διαδικασία της φορτώσεως (ποιότητα, ποσότητα, συσκευασία) 46, 47 , και, σε «μη καθαρή» θαλάσσια φορ- τωτική, η οποία περιέχει στο κείμενό της παρόμοιες ρήτρες ή επιφυλάξεις ως προς την ακρίβεια των δηλώσεών της 48 . Προκειμένου η φορτωτική να έχει αποδεικτική δύναμη και να είναι έγκυρη ως αξιόγραφο απαιτείται να φέρει την ιδιόχειρη υπογραφή του εκδότη- μεταφορέα ή του πλοιάρχου ή του πράκτορα του μεταφορέα. Αντίθετα, ζήτημα υπογραφής του φορτωτή δεν τίθεται, καθώς αυτός δεσμεύεται δίχως να θέσει την υπογραφή του μόνο με την αποδοχή της φορτωτικής ή την οπισθογραφησή της, καθώς προκειμένου να λειτουργήσει, η φορτωτική ως αξιόγραφο απαιτείται να αναγράφεται στο κείμενό της το όνομα του φορτωτή ή του παραλήπτη (όταν είναι διαφορετικά πρόσωπα) 49 . Η θαλάσσια φορτωτική εκτός του ότι επιτελεί την λειτουργία της αποδείξεως της παραλαβής και φορτώσεως των πραγμάτων που αναγράφει την λειτουργία της αποδείξεως καταρτίσεως της συμβάσεως μεταφοράς και των όρων της,, επιτελεί επίσης και εμπράγματη λειτουργία ως τίτλου παραστατικού των μεταφερόμενων πραγμάτων (document of title) ή λειτουργία αξιογράφου το οποίο ενσωματώνει τα δικαιώματα προς μεταφορά και παράδοση των πραγμάτων στον τόπο προορισμού, που ως αποτέλεσμα έχει να είναι εφοδιασμένη με την διπλή λειτουργία. Μάλιστα, δε, όσον αφορά την νομιμοποιητική (ή αξιογραφική) λειτουρ- γία , αυτή έγκειται στο δικαίωμα του παραλήπτη να παραδοθεί το φορτίο. Το δικαίωμά του αυτό πηγάζει από την ενσωμάτωση στην φορτωτική των δικαιωμάτων που απορρέουν από την σύμβαση θαλάσσιας μεταφοράς, δηλαδή ενσωματώνει την ενοχική αξίωση του 44. Μάλιστα, δε, σύμφωνα με το άρθρο 169 του ΚΙΝ∆ η φορτωτική εκδίδεται είτε ονομαστική είτε σε διαταγή. Επιπλέον, δε, προκειμένου να λειτουργήσει η φορτωτική ως αξιόγραφος απαιτείται να αναγράφεται στο κείμενό της το όνομα του φορτωτή ή του παραλήπτη (όταν είναι διαφορετικά πρόσωπα). 45. Κυριακή Νούσια «Η διεθνής μεταφορά» στου Χαράλαμπου Π. Παμπούκη «∆ίκαιο ∆ιεθνών Συναλλαγών», Νομική Βιβλιοθήκη Αθήνα 2010, σελ. 1050, Αλίκη Κιάντου-Παμπούκη «Ναυτικό ∆ίκαιο-Τόμος ∆εύτε- ρος», 6 η έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 395-396. 46. H εννοιολογική προσέγγιση του όρου της καθαρής φορτωτικής εκκινεί στην Μεγάλη Βρετανία ήδη από το 1881, βλ. σχετ. Arrospe Vs Barr, Scottish Court of Session-11 March 1881-, [1881] SLR 18_411, διαθέσιμο στο https://www.casemine.com/judgement/uk/5a8ff81b60d03e7f57eba2ad. 47. Κυριακή Νούσια «Η διεθνής μεταφορά» στου Χαράλαμπου Π. Παμπούκη «∆ίκαιο ∆ιεθνών Συναλλαγών», Νομική Βιβλιοθήκη Αθήνα 2010, σελ. 1050, Αλίκη Κιάντου-Παμπούκη «Ναυτικό ∆ίκαιο-Τόμος ∆εύτε- ρος», 6 η έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα-Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 324-325, ΕφΠειρ 510/1994 ΤΝΠ «NOMOS», ΕφΠειρ 1371/1992 ΤΝΠ «NOMOS», ΕφΠειρ 506/1988 ΤΝΠ «NOMOS». 48. Κυριακή Νούσια «Η διεθνής μεταφορά» στου Χαράλαμπου Π. Παμπούκη «∆ίκαιο ∆ιεθνών Συναλλαγών», Νομική Βιβλιοθήκη Αθήνα 2010, σελ. 1050. 49. Αλίκη Κιάντου-Παμπούκη «Ναυτικό ∆ίκαιο-Τόμος ∆εύτερος», 6 η έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα Αθήνα- Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 395-396.