ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΌ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ

237 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ ΚΤΗΣΗ ΕΝΝΟΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ εμπράγματου δικαιώματος πάνω στο κινητό, της κυριότητας δηλαδή του αλη- θινού κυρίου, είναι εύλογο να χωρεί απόσβεση και των τυχόν περιορισμένων εμπράγματων δικαιωμάτων τρίτων πάνω σ’ αυτό (ενέχυρο, επικαρπία) 602 . Εάν ταυτόχρονα με την κυριότητα του αρχικού δικαιούχου δεν αποσβήνονταν τα δικαιώματα αυτά, ο καλόπιστος κτήτορας δεν θα αποκτούσε πλήρες δικαίωμα κυριότητας πάνω στο πράγμα και ο τρίτος θα μπορούσε να το αφαιρέσει απ’ αυτόν (AK 1236, 1173, 1094). Η καλόπιστη κτήση της ελευθερίας της κυριότητας από περιορισμένα εμπράγματα δικαιώματα τρίτων διέπεται από τις ίδιες αρχές, από τις οποίες διέπεται η καλόπι- στη κτήση της κυριότητας από μη δικαιούχο. Η ΑΚ 1040 αποτελεί κατά κάποιον τρόπο μια μικρογραφία των ΑΚ 1036-1039. Όπως ακριβώς η νομή του μεταβιβά- ζοντος μη κυρίου δημιουργεί ένα φαινόμενο κυριότητας στο πρόσωπο αυτού, έτσι δημιουργεί και ένα φαινόμενο ελευθερίας της κυριότητας από βάρη, από πε- ριορισμένα δηλαδή εμπράγματα δικαιώματα που είτε συνδέονται με την κτήση της κατοχής του πράγματος από τον δικαιούχο, όπως η επικαρπία, το συμβατικό ενέχυρο (ΑΚ 1209) ή το νόμιμο ενέχυρο του εργολάβου (ΑΚ 695), είτε όχι, όπως το ενέχυρο του εκμισθωτή ακινήτου στα εισκομισθέντα (ΑΚ 604) 603 . Ο μεταβιβάζων πρέπει να παραδώσει τη νομή στον αποκτώντα με τον ίδιο τρόπο που παραδίδει τη νομή στο πλαίσιο της ΑΚ 1036, προκειμένου ο αποκτών να γίνει κύριος του πράγματος. Ο αποκτών απαιτείται να είναι καλόπιστος ως προς το δικαίωμα του τρίτου κατά την έννοια της καλής πίστης στο πλαίσιο της ΑΚ 1037 ανάλογα προ- σαρμοσμένης. Και, τέλος, το κινητό είναι απαραίτητο να μην έχει ξεφύγει από τα χέρια του τρίτου με κλοπή ή απώλεια κατά την έννοια της ΑΚ 1038, εκτός αν πρόκειται για χρήματα, ανώνυμους τίτλους ή κινητά που εκποιήθηκαν σε δημόσιο πλειστηριασμό, σε εμποροπανήγυρη ή αγορά (ΑΚ 1039), παρά το γεγονός, ότι ως προς αυτή την προϋπόθεση δεν γίνεται μνεία στην ΑΚ 1040. Το σχετικό άρθρο του γερμΑΚ (936 BGB) είναι αρκετά σχοινοτενές, καθώς κάνει ξεχωριστή αναφορά στα άρθρα περί μεταβίβασης της κυριότητας. Προβλέπει, ότι «το δικαίωμα του τρίτου που βαρύνει το εκποιηθέν κινητό αποσβήνεται με την κτήση της κυριότητας από τον προς ον η μεταβίβαση. Αν το πράγμα κατά τον χρόνο της μεταβίβασης βρίσκεται ήδη στην κατοχή του αποκτώντος και η πα- ράδοση της νομής γίνεται με απλή συμφωνία, η απόσβεση επέρχεται μόνο εάν ο προς ον η μεταβίβαση είχε αποκτήσει την κατοχή από τον μεταβιβάζοντα. Εάν 602. Γεωργιάδης, ΕμπρΔ, § 50, αρ. 65 και στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Άρθρο 1040, αρ. 1, Σπυριδάκης Ι./Σπυριδάκης Μ., ΕμπρΔ ΙΙ, 142.6, α, Wieling, SachenR I, § 10 VII 1, Wie- gand, JuS 1974, σ. 201, 210, V. 603. Αναλυτικότερα για τα εμπράγματα δικαιώματα τρίτων που απορρέουν από το νόμο βλ. παρακάτω, υπό ΙΙ, σ. 238-240.