ΚΤΗΣΗ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΚΙΝΗΤΟΥ ΑΠΌ ΚΑΛΟΠΙΣΤΟ ΣΥΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΟ

253 Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ ΚΤΗΣΗ ΕΝΝΟΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ δανειστή έπεται του προγενέστερου δικαιώματος του τρίτου 651 . Κατ’ εξαίρεση το αποκτηθέν δικαίωμα του καλόπιστου δανειστή προηγείται του αρχαιότερου δικαιώματος του τρίτου, κι αν ακόμα το πράγμα είναι για τον τρίτο κλοπιμαίο ή απολωλός κατά την ΑΚ 1038, αν πρόκειται για χρήματα ή ανώνυμους τίτλους ή αν η ενεχύραση έγινε σε εμπορική πανήγυρη ή αγορά. IV. Μεταβίβαση της νομής με υλική παράδοση ή με τρόπο που εξομοιώνεται μ’ αυτή Για την εφαρμογή της ρύθμισης απαιτείται, επιπλέον, παράδοση της νομής του κινητού στον αποκτώντα. Αυτό συνάγεται από τη διατύπωση της ΑΚ 1040, κατά την οποία την απόσβεση των δικαιωμάτων τρίτων αποκλείει η κακή πίστη του αποκτώντος «...κατά το χρόνο της παράδοσης της νομής». Δεν ενδιαφέρει αν η μεταβίβαση της κυριότητας του πράγματος στον αποκτώντα πραγματοποιήθηκε από κύριο κατά ΑΚ 1034 ή από μη κύριο κατά ΑΚ 1036. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η μεταβίβαση της νομής στον αποκτώντα πρέπει να γίνει με υλική πα- ράδοση ή με τρόπο που εξομοιώνεται μ’ αυτή (βραχεία χειρί παράδοση, μακρά χειρί παράδοση, μεταβίβαση της φορτωτικής ή του αποθετηρίου), ενώ δεν αρ- κεί η παράδοση της νομής με αντιφώνηση ή έκταξη (ΑΚ 977) ή η μεταβίβαση της κυριότητας του πράγματος με εκχώρηση της διεκδικητικής αγωγής κατά του τρί- του (ΑΚ 1035) 652 . Στις τελευταίες αυτές περιπτώσεις, στις οποίες η παράδοση της 651. Bουζίκας, ό.π., σ. 150, Jauernig-Komm/Jauernig, § 936, αρ. 7, d. 652. Γεωργιάδης, ΕμπρΔ, § 50, αρ. 70 και στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, Άρθρο 1040, αρ. 5, Βαβούσκος, Κτήσις κυριότητος, αρ. 192 σε συνδυασμό με 56, Βαθρακοκοίλης, ΕρμΑΚ, Άρθρο 1040, σ. 1489 επ., Παπαστερίου, ΕμπρΔ ΙΙ, § 47, αρ. 83. Σύμφωνα με την § 936 ΙΙΙ ΒGB στην περίπτωση της μεταβίβασης της κυριότητας κινητού με εκχώρηση της αξίωσης προς απόδοση του πράγματος (έκταξη νομής), εάν το περιορισμένο εμπράγματο δικαίωμα που βαρύνει το κινητό ανήκει στον τρίτο, ο οποίος βρίσκεται στην κατοχή του πράγματος, τότε ο αποκτών, ακόμα κι αν είναι καλόπιστος ως προς το δικαίωμα του τρίτου, δεν αποκτά κυριότητα ελεύθερη από το δικαίωμα αυτό. Το αποτέλεσμα αυτό επέρχεται όχι μόνο όταν ο τρίτος ασκεί ο ίδιος τη φυσική εξουσία πάνω στο πράγμα, αλλά και όταν ο τρίτος είναι έμμεσος κάτοχος, έχει παραχωρήσει δηλαδή σε άλλον (άμεσο κάτοχο) την άσκηση της φυ- σικής εξουσίας πάνω στο κινητό π.χ. λόγω παρακαταθήκης, χρησιδανείου, υπομίσθωσης (βλ. Wieling, SachenR I, § 10 VII 2 b, Palandt/Bassenge, § 936, αρ. 3, b, Βamberger/Roth/ Kindl, § 936, αρ. 7, Wiegand, JuS 1974, σ. 201, 210, V, υποσημ. 119, Jauernig-Komm/Jau- ernig, § 936, αρ. 7, e). Στην ΑΚ 1040 δεν υπάρχει αντίστοιχο εδάφιο, καθώς εάν υιοθετηθεί η άποψη ( Γεωργιάδης, ΕμπρΔ, § 50, αρ. 8 και ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, άρθρα 1036- 1037, αρ. 9-11, Μαριδάκης, ΝΔίκ 2 (1946), σ. 143, Τριανταφυλλόπουλος, ΝΔίκ 2 (1946), σ. 175, Δωρής, Τιμ. τ. Γεωργιάδη, 2006, σ. 249, 270-275, αρ. 5, του ιδίου, Εμπράγματη Ασφάλεια, σ. 118, Παπαστερίου, ΕμπρΔ ΙΙ, § 47, αρ. 21, Σημαντήρας, Κτήσις κυριότητος, σ. 27-35, Βαβούσκος, Κτήσις κυριότητος, αρ. 66-67, του ιδίου, ΕγχΑστΔ, σ. 257-258, Παπα-